ITPP2/443-637/11/AW - Opodatkowanie podatkiem VAT transakcji sprzedaży ośrodka wczasowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2011 r. (data wpływu 6 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku mającej zastosowanie do transakcji sprzedaży ośrodka wczasowego - jest prawidłowe.

W dniu 6 maja 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku mającej zastosowanie do transakcji sprzedaży ośrodka wczasowego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan, jako czynny podatnik VAT, działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem są "miejsca krótkotrwałego zakwaterowania". W dniu 31 sierpnia 2004 r. nabył Pan "używany ośrodek wczasowy", w którego skład wchodziły: budynek wczasowy, budynek mieszkalny, budynek dla personelu, budynek recepcji, oczyszczalnia kontenerowa, stacja uzdatniania wody, ogrodzenie, dwa zbiorniki ścieków, stacja trafo, stołówka, droga, place, użytkowanie wieczyste gruntu.

Transakcja nabycia była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W dniu 31 sierpnia 2008 r. wprowadził Pan ośrodek dokumentem OT, na stan środków trwałych firmy. Przez cały okres użytkowania ośrodka nie dokonywał Pan w nim żadnych inwestycji, kapitalnych remontów, ani go nie rozbudował. Jedynymi pracami były drobne naprawy, usuwanie awarii, bieżące odświeżanie pomieszczeń. Obecnie zamierza Pan zbyć ośrodek, a z uzyskanych środków pieniężnych nabyć apartamenty mieszkalne, które - w ramach prowadzonej działalności - będzie wynajmować wczasowiczom oraz lokatorom.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy będzie Pan musiał naliczyć podatek od towarów i usług od sprzedaży ośrodka, czy też sprzedaż ta będzie zwolniona od podatku.

Zdaniem Wnioskodawcy, skoro jako osoba fizyczna nabył "ośrodek wczasowy używany", bez naliczania podatku (sprzedaż była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy), ponowna jego sprzedaż powinna być zwolniona od opodatkowania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami - w świetle art. 2 pkt 6 ww. ustawy - są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy określa, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z brzmieniem art. 146a pkt 1, wprowadzonego do ustawy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionego, w zakresie zdania wstępnego, art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

I tak, według art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, najem. Zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa, są bowiem czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zgodnie z zapisem zawartym w art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

Zgodnie z ust. 11 tego artykułu, oświadczenie, o którym w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

Powyższe przepisy wskazują, że ustawodawca - na podstawie art. 43 ust. 10 ustawy - daje podatnikom możliwość zrezygnowania z przysługującego zwolnienia od podatku dostaw, spełniających warunki określone w ust. 1 pkt 10 tego artykułu i opodatkowania tych transakcji na zasadach ogólnych.

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29 ust. 5 ustawy).

Na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 z późn. zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęć "budynek" i "budowla", stąd też należy odwołać się w tym zakresie do przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.).

W myśl dyspozycji art. 3 pkt 1 tej ustawy, przez obiekt budowlany należy rozumieć:

W pkt 2 tego artykułu podano, że budynek to taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Z kolei budowlą jest każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: lotniska, drogi, linie kolejowe, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (pkt 2 powołanego artykułu).

Natomiast przez urządzenie budowlane, zgodnie z pkt 9 omawianego artykułu, należy rozumieć urządzenia techniczne związane z obiektem budowlanym, zapewniające możliwość użytkowania obiektu zgodnie z jego przeznaczeniem, jak przyłącza i urządzenia instalacyjne, w tym służące oczyszczaniu lub gromadzeniu ścieków, a także przejazdy, ogrodzenia, place postojowe i place pod śmietniki.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że prowadzi Pan, jako czynny podatnik VAT, działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem są "miejsca krótkotrwałego zakwaterowania". W dniu 31 sierpnia 2004 r. nabył Pan "używany ośrodek wczasowy", w którego skład wchodziły: budynek wczasowy, budynek mieszkalny, budynek dla personelu, budynek recepcji, oczyszczalnia kontenerowa, stacja uzdatniania wody, ogrodzenie, dwa zbiorniki ścieków, stacja trafo, stołówka, droga, place, użytkowanie wieczyste gruntu. Transakcja nabycia była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług. W dniu 31 sierpnia 2008 r. wprowadził Pan ośrodek dokumentem OT, na stan środków trwałych firmy. Przez cały okres jego użytkowania nie dokonywał Pan w nim żadnych inwestycji, kapitalnych remontów, ani go nie rozbudował. Jedynymi pracami były drobne naprawy, usuwanie awarii, bieżące odświeżanie pomieszczeń. Obecnie zamierza Pan zbyć ośrodek.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że transakcja dostawy ośrodka wczasowego będzie zwolniona od podatku na podstawie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż w dniu 31 sierpnia 2004 r. nastąpiło pierwsze zasiedlenie - w rozumieniu art. 2 pkt 14 tej ustawy - budynków i budowli wraz ze związanymi z nimi urządzeniami budowlanymi, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a planowaną dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Jak bowiem wskazano we wniosku, nabycie przez Pana tych obiektów budowlanych nastąpiło w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu (sprzedaż była zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy). Ponadto z treści wniosku nie wynika, aby dokonał Pan ich ulepszeń w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym.

Wobec powyższego, jeśli strony transakcji nie wybiorą opcji opodatkowania, o której mowa w art. 43 ust. 10 ustawy, zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu również będzie korzystać ze zwolnienia od podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.