ITPP2/443-630/10/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2010 r. (data wpływu 25 czerwca 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku - jest nieprawidłowe.

W dniu 25 czerwca 2010 r. został złożony wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania zwolnienia od podatku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadząc działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług nabyła Pani w 1999 r. udział w spółce, która powstała w celu wybudowania centrum handlowego na gruntach dzierżawionych od gminy, stając się jej udziałowcem. Ze wszystkimi udziałowcami spółka podpisała umowę na realizację ww. inwestycji. W treści przedmiotowej umowy strony uzgodniły, iż spółka działając jako inwestor bezpośredni, zrealizuje tą inwestycję ze środków finansowych wpłacanych przez poszczególnych inwestorów w miesięcznych ratach. Każdy inwestor w drodze losowania, otrzymał określoną wielkość lokalu handlowego. Każda zaliczka wpłacana na poczet inwestycji była dokumentowana przez spółkę fakturą VAT. Podatek naliczony zawarty w otrzymywanych fakturach odliczała Pani aż do zakończenia inwestycji. W sierpniu 2001 r. po zakończeni budowy, spółka przekazała protokołem lokal, którego użytkowanie rozpoczęła Pani od dnia 23 sierpnia 2001 r. Zasady użytkowania lokalu zostały określone w zawartej przez strony umowie. Od września tego samego roku spółka wystawiała faktury VAT za eksploatację lokalu, a w 2005 r. wystawiła fakturę za wykup gruntów. W dniu 22 października 2007 r. podpisała Pani ze spółką akt notarialny, nabywając na zasadach współwłasności ustawowej małżeńskiej lokal użytkowy wraz z udziałem w gruntach. Wartość lokalu przekraczała 15.000 zł. Nabyty lokal wprowadzony został do ewidencji środków trwałych. W całym okresie działalności nie ponosiła Pani żadnych wydatków na jego ulepszenie. Od dnia 28 kwietnia 2010 r. zawiesiła Pani działalność. Na czas zawieszonej działalności lokal użytkowy będący środkiem trwałym firmy, jest wynajmowany w ramach działalności. Jako firma od dnia 10 maja 2010 r. wystawia Pani miesięczne faktury VAT i odprowadza podatek należny wykazany w deklaracji VAT-7. Obecnie rozważa Pani wycofanie lokalu z ewidencji środków trwałych i przeznaczenie go na cele osobiste, z uwagi na likwidację działalności gospodarczej. Lokal ten ma stanowić zabezpieczenie Pani egzystencji w przyszłości, gdyż będzie on wydzierżawiany przez Panią jako osobę fizyczną nie prowadzącą działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług wycofując lokal użytkowy z ewidencji środków trwałych firmy i przeznaczając go na cele osobiste jest obowiązek odprowadzenia podatku od towarów i usług od tej czynności.

Zdaniem Wnioskodawcy, wycofując lokal użytkowy z działalności gospodarczej i przeznaczając go na cele osobiste, ma prawo skorzystać ze zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż nabycie lokalu nastąpiło w ramach pierwszego zasiedlenia, o którym mowa w art. 2 pkt 14 ustawy, a planowana dostawa (przeznaczenie na cele osobiste, które zgodnie z art. 7 ust. 2 pkt 1 ustawy jest dostawą) będzie dokonana po upływie dwóch lat, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. b ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się - w myśl dyspozycji art. 7 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy - przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do ust. 2 powyższego artykułu przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

* jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 cyt. ustawy - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-2c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

I tak, wg art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Dla oceny czy czynność, o której mowa we wniosku, będzie korzystała ze zwolnienia istotne jest ustalenie, czy w tym przypadku wystąpi czynność podlegająca opodatkowaniu, w szczególności czy nastąpi przekazanie lokalu na cele osobiste.

Należy zauważyć, że pojęcie "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostało zdefiniowane w art. 15 ust. 2 powołanej ustawy. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ww. ustawie ma zatem charakter uniwersalny.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że w 1999 r., prowadząc działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług, nabyła Pani udział w spółce, która powstała w celu wybudowania centrum handlowego. Każdy inwestor otrzymał określoną wielkość lokalu handlowego. Wpłacane zaliczki na poczet inwestycji dokumentowane były przez spółkę fakturami VAT, z których Pani odliczała podatek naliczony. W sierpniu 2001 r., po zakończeniu budowy, spółka przekazała lokal, którego użytkowanie rozpoczęła Pani od dnia 23 sierpnia 2001 r. W 2005 r. wystawiona została faktura za wykup gruntów. W dniu 22 października 2007 r. podpisała Pani ze spółką akt notarialny, nabywając na zasadach współwłasności ustawowej małżeńskiej lokal użytkowy wraz z udziałem w gruntach, który został wprowadzony do ewidencji środków trwałych. W całym okresie działalności nie ponosiła Pani żadnych wydatków na jego ulepszenie. Od dnia 28 kwietnia 2010 r. zawiesiła Pani działalność, a przedmiotowy lokal wynajęła wystawiając faktury VAT. Obecnie, w związku z likwidacją działalności gospodarczej rozważa Pani wycofanie lokalu z ewidencji środków trwałych i przeznaczenie go na cele osobiste. Po zlikwidowaniu prowadzonej działalności lokal ten będzie nadal wydzierżawiany przez Panią.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że pomimo, iż stanowisko Pani co do zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, dostawy ww. lokalu - co do zasady - można by uznać za prawidłowe, jednak okoliczności przedstawionego zdarzenia przyszłego, wskazują, że w tym przypadku nie nastąpi dostawa towaru w rozumieniu art. 7 powołanej ustawy, bowiem nie nastąpi przekazanie lokalu na cele osobiste. Lokal ten jako towar nadal będzie wykorzystywany przez Panią w sposób ciągły dla celów zarobkowych, o czym świadczy jego planowana dzierżawa. Zatem nadal będzie Pani prowadziła działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, polegająca na wydzierżawianiu lokalu. W konsekwencji nie będzie miała miejsce dostawa towaru, o której mowa w art. 7 ust. 2 powołanej ustawy. Wobec powyższego stanowisko Pani, iż dostawa będzie zwolniona od podatku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Krajowe Biuro Informacji Podatkowej ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.