ITPP2/443-609a/10/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 czerwca 2010 r. (data wpływu 21 czerwca 2010 r.), uzupełnionym w dniach 16 sierpnia, 9 i 13 września 2010 r., (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za import usług świadczonych na rzecz Pana usług wynajmu środków transportów i ich rozliczenia w deklaracji VAT - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 czerwca 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 16 sierpnia, 9 i 13 września 2010 r., (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za import usług świadczonych na rzecz Pana usług wynajmu środków transportów i ich rozliczenia w deklaracji VAT.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podatku od wartości dodanej. W prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje Pan środki transportu, na podstawie umów najmu oraz leasingu zawartych od 2008 r. z podmiotami duńskimi. Kontrahenci będący osobami prawnymi, zarejestrowanymi w swoim kraju jako podatnicy podatku od wartości dodanej, nie posiadają siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. Wykorzystywane do czynności opodatkowanych w Polsce środki transportu zostały oddane na terytorium Danii do używania na okres przekraczający 30 dni. Kontrahent duński wystawiał faktury w następujący sposób, np. dnia 11 września 2009 r. za dzierżawę od dnia 1 października 2009 r. do dnia 31 października 2009 r. z terminem płatności do dnia 29 września 2009 r. z naliczonym 25% podatkiem. Faktura taka nie była rozliczana przez Pana w deklaracji VAT, ani w rejestrze VAT, gdyż nie był to import usług, a zapłacony podatek naliczony był odzyskiwany poprzez pełnomocnika w Danii. Problem powstał w grudniu 2009 r., w związku ze zmiana Dyrektywy unijnej i ustawy o podatku od towarów i usług. Od jednego kontrahenta z Danii otrzymał Pan w dniu 22 grudnia 2009 r., fakturę wystawioną 10 grudnia 2009 r., z terminem płatności do dnia 1 stycznia 2010 r. za okres od 1 stycznia 2010 r. do 31 stycznia 2010 r., za którą dokonał Pan zapłaty w dniu 29 grudnia 2009 r. Faktura nie miała naliczonego podatku tylko informację, że zobowiązanym do rozliczenia podatku jest nabywca. W kwietniu 2010 r. kontrahent przysłał fakturę korygującą do ww. faktury i naliczył podatek. Z kolei od innego kontrahenta z Danii otrzymał Pan w dniu 29 grudnia 2009 r. fakturę wystawioną 18 grudnia 2009 r., z terminem płatności do 26 grudnia 2009 r., za okres od 24 grudnia 2009 r. do 24 stycznia 2010 r. Zapłaty dokonano w dniu 30 grudnia 2009 r. Faktura zawierała duński podatek 25% naliczony od całej wartości netto. W marcu kontrahent ten przysłał fakturę korygującą do ww. faktury, naliczając podatek VAT tylko za okres 24 grudzień 2009 r.-31 grudzień 2009 r. Natomiast za okres 1 styczeń 2010 r.-24 styczeń 2010 r. podatek ma rozliczyć Pan jako nabywca usług. Umowa dotycząca tego środka transportu określa, że okresem rozliczeniowym jest miesiąc, który nie pokrywa się z miesiącem kalendarzowym, tj. od dnia 24-tego danego miesiąca do dnia 24-tego następnego miesiąca.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść obowiązującego do dnia 31 grudnia 2009 r. art. 27 oraz obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r. art. 28b ustawy o podatku od towarów i usług, jak i art. 5 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług, faktury powinny zawierać podatek VAT świadczącego usługę, natomiast dla nabywcy powinny być obojętne podatkowo.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r. art. 28b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Dla celów określenia miejsca świadczenia usług, ustawodawca odrębnie zdefiniował pojęcie podatnika. Z art. 28a pkt 1 ustawy wynika, iż przez podatnika należy rozumieć:

Przez import usług - w myśl art. 2 pkt 9 powołanej ustawy-rozumie się świadczenie usług, z tytułu wykonania których podatnikiem jest usługobiorca, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne będące usługobiorcami usług świadczonych przez podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju.

Stosownie do postanowień zawartych w ust. 2 powyższego artykułu, przepisów ust. 1 pkt 4 i 5 nie stosuje się w przypadku świadczenia usług i dostawy towarów, od których podatek należny został rozliczony przez usługodawcę lub dokonującego dostawy towarów na terytorium kraju, z wyjątkiem świadczenia usług, do których stosuje się art. 28b, oraz dostawy gazu w systemie gazowym lub energii elektrycznej w systemie elektroenergetycznym, dla których w każdym przypadku podatnikiem jest usługobiorca lub nabywca towarów.

Na mocy ust. 3 tegoż artykułu, przepis ust. 1 pkt 4 stosuje się, jeżeli usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15, a w przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, również osoba prawna niebędąca takim podatnikiem, zarejestrowana jako podatnik VAT UE, zgodnie z art. 97.

Na mocy art. 5 ustawy z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 195, poz. 1504), w przypadku usług wykonanych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stanowiących import usług, w stosunku do którego, zgodnie z art. 19 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, nie powstał obowiązek podatkowy przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Z przestawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że jest Pan czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podatku od wartości dodanej. W prowadzonej w Polsce opodatkowanej działalności gospodarczej wykorzystuje Pan środki transportu, na podstawie umów najmu oraz leasingu zawartych od 2008 r. z podmiotami duńskimi. Kontrahenci - osoby prawne nie posiadają siedziby, ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski, zarejestrowani są w swoim kraju, jako podatnicy podatku od wartości dodanej. Środki transportu zostały oddane do używania na terytorium Danii na okres przekraczający 30 dni. W dniu 10 grudnia 2009 r. jeden z kontrahentów wystawił na Pana rzecz fakturę z terminem płatności do dnia 1 stycznia 2010 r. za okres 1 styczeń 2010 r. - 31 styczeń 2010 r., za którą dokonał Pan zapłaty w dniu 29 grudnia 2009 r. Faktura nie miała naliczonego podatku, tylko informację, że zobowiązanym do rozliczenia podatku jest nabywca. W kwietniu 2010 r. kontrahent ten przysłał fakturę korygującą do ww. faktury i naliczył podatek. Z kolei inny kontrahent z Danii wystawił w dniu 18 grudnia 2009 r., fakturę z terminem płatności do dnia 26 grudnia 2009 r., za okres 24 grudzień 2009 r. - 24 styczeń 2010 r. W dniu 30 grudnia 2009 r. dokonał Pan zapłaty. Faktura zawierała duński podatek naliczony od całej wartości netto. W marcu kontrahent ten przysłał fakturę korygującą do ww. faktury naliczając podatek tylko za okres 24 grudzień 2009 r.-31 grudzień 2009 r., natomiast za okres 1 styczeń 2010 r.-24 styczeń 2010 r. podatek ma rozliczyć Pan, jako nabywca usług. Umowa dotycząca tego środka transportu określała, że okresem rozliczeniowym jest miesiąc, który nie pokrywa się z miesiącem kalendarzowym, tj. od dnia 24-tego danego miesiąca do dnia 24-tego następnego miesiąca.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane przepisy należy stwierdzić, że w związku z faktem, iż usługi wynajmu oraz leasingu środków transportu (na okres dłuższy niż 30 dni) były świadczone na Pana rzecz, jako czynnego podatnika podatku od towarów i usług, miejscem ich świadczenia i opodatkowania od dnia 1 stycznia 2010 r. - zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy - jest terytorium Polski tj. miejsce, w którym usługobiorca posiada siedzibę, bez względu na fakt, kiedy faktury zostały wystawione.

Z powołanych regulacji zawartych w art. 17 ust. 1 pkt 4 i ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że w sytuacji, gdy kontrahenci z Danii nie posiadają siedziby, stałego miejsca zamieszkania lub stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski, Pan, jako usługobiorca będący czynnym podatnikiem z tytułu importu usług, jest zobowiązany do naliczenia i rozliczenia podatku. W konsekwencji faktury wystawione przez Pana kontrahenta nie powinny zawierać podatku od wartości dodanej kraju usługodawcy.

Jednocześnie informuje się, że w kwestii momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu importu usług wynajmu środków transportu wydano postanowienie nr ITPP2/443-609b/10/RS.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.