ITPP2/443-608/14/AW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 25 sierpnia 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-608/14/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2014 r. (data wpływu 9 maja 2014 r.), uzupełnionym w dniach 5 i 22 sierpnia 2014 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie paliwa do pojazdu samochodowego bez obowiązku przeprowadzenia dodatkowego badania technicznego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 5 i 22 sierpnia 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie paliwa do pojazdu samochodowego oraz bez obowiązku przeprowadzenia dodatkowego badania technicznego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą, której głównym przedmiotem jest świadczenie usług gastronomicznych, jest podatnikiem VAT czynnym, zobowiązanym do składania deklaracji podatkowych kwartalnych. Przy prowadzeniu działalności gospodarczej wykorzystuje samochód ciężarowy o masie całkowitej niższej niż 3,5 tony marki nr rej., rok nabycia 2010 r.

Uzyskał Pan dla ww. samochodu zaświadczenie (VAT-1) z okręgowej stacji kontroli pojazdów, że spełnia on wymagania określone w art. 86a ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług. Zaświadczenie zostało wpisane przed dniem 31 marca 2014 r. do dowodu rejestracyjnego tego pojazdu ze wskazaniem symbolu VAT-1. W pozycji J dowodu rejestracyjnego nie ma wzmianki, że pojazd jest oznaczony symbolem N1. Do dnia 31 marca 2014 r. odliczał Pan od podatku należnego za dany kwartał rozliczeniowy podatek naliczony w 100% z faktur dokumentujących nabycie paliw do przedmiotowego samochodu ciężarowego. Po dniu 1 kwietnia 2014 r. do chwili obecnej nie złożył Pan w urzędzie skarbowym informacji (na druku VAT-26), o której mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2012 r. poz. 371) oraz nie założył ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r. i postanowił, że będzie odliczać od dnia 1 kwietnia 2014 r. od podatku należnego za dany kwartał rozliczeniowy podatek naliczony z faktur dokumentujących nabycie paliwa do opisanego samochodu ciężarowego w 50%.

Przedmiotowy samochód nie spełnia warunku określonego w art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r., tj. nie jest zaliczany na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van. Posiada on 3 miejsca siedzące łącznie z miejscem dla kierowcy, a jego dopuszczalna ładowność wynosi 1.800 kg.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od dnia 1 kwietnia 2014 r. w związku z użytkowaniem przy prowadzeniu działalności gospodarczej opisanego wyżej samochodu ciężarowego, nabytego przed dniem 31 marca 2014 r., przysługuje prawo do odliczenia, począwszy od drugiego kwartału 2014 r., od podatku należnego za dany kwartał rozliczeniowy 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabywanie paliwa do tego pojazdu oraz czy w związku z powyższym uprawnieniem spoczywa na Panu obowiązek przeprowadzenia dodatkowego badania technicznego, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy oraz obowiązek ponownego wpisania tego badania w dowodzie rejestracyjnym pojazdu.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, w przedmiotowej sprawie należy mieć na uwadze, że przed dniem 31 marca 2014 r. uzyskał w okręgowej stacji kontroli pojazdów zaświadczenie o symbolu VAT-1, że ww. pojazd spełnia wymagania do uznania go za samochód ciężarowy, które to zaświadczenie zostało wpisane do dowodu rejestracyjnego. Dlatego też w przedmiotowej sprawie nie znajduje zastosowania art. 9 ustawy zmieniającej z dnia 7 lutego 2014 r. Reasumując powyższe należy uznać, że od dnia I kwietnia 2014 r. w związku z użytkowaniem przedmiotowego samochodu ciężarowego, nabytego przed dniem 31 marca 2014 r., przysługuje Panu prawo do odliczania od podatku należnego za dany kwartał rozliczeniowy, począwszy od drugiego kwartału, 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabywanie paliwa do tego pojazdu, a Pan w związku z powyższym uprawnieniem nie ma obowiązku po dniu 1 kwietnia 2014 r. przeprowadzenia dodatkowego badania technicznego, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy, wraz z obowiązkiem ponownego wpisania tego badania w dowodzie rejestracyjnym. Natomiast bez znaczenia pozostaje fakt, że w pozycji J dowodu rejestracyjnego nie ma adnotacji, że przedmiotowy samochód jest objęty kategorią N1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie ust. 2 pkt 1 lit. a ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Według art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do zapisu ust. 2 tego artykułu, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Na podstawie ust. 3 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W świetle ust. 4 cytowanego artykułu, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

W myśl ust. 9 przywołanego artykułu, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a.

klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b.

z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

3.

pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

a.

agregat elektryczny/spawalniczy,

b.

do prac wiertniczych,

c.

koparka, koparko-spycharka,

d.

ładowarka,

e.

podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

f.

żuraw samochodowy

- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Zgodnie z ust. 10 ww. artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

1.

pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;

2.

pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Zgodnie z ust. 3 powyższego artykułu, zaświadczenia wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dla pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują ważność na potrzeby stosowania art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 marca 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodu były unormowane w art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług w następujący sposób.

Zgodnie ust. 1 tego artykułu, w przypadku nabycia:

1.

samochodów osobowych,

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony

* kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W myśl ust. 2 pkt 1 powyższego artykułu, przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.

Na podstawie art. 12 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1.

samochodów osobowych;

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,

b.

2 - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,

c.

3 lub więcej - jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Jak wynika z regulacji ust. 2 tego artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

Według ust. 3 ww. artykułu, dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że od dnia 1 kwietnia 2014 r. przysługuje Panu prawo do odliczania 50% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie paliwa do napędu opisanego we wniosku samochodu Volkswagen Transporter, bez konieczności przeprowadzenia dodatkowego badania technicznego, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przy czym bez wpływu na powyższe uprawnienie pozostaje fakt, że w dowodzie rejestracyjnym pojazdu brak jest adnotacji, że jest on objęty kategorią N1.

Należy przy tym wskazać, że z uwagi na fakt, że samochód posiada 3 miejsca (siedzenia) łącznie z miejscem dla kierowcy oraz ładowność 1.800 kg (co wynika z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym), co wskazuje, że nie jest to samochód osobowy, nie ma zastosowania wyłączenie wynikające z brzmienia art. 12 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl