ITPP2/443-607/14/KT - Prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od samochodu ciężarowego.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 29 sierpnia 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-607/14/KT Prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego od samochodu ciężarowego.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko #8722; przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2014 r. (data wpływu 9 maja 2014 r.), uzupełnionym w dniach 4 i 25 sierpnia 2014 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa służącego do napędu samochodów ciężarowych marki Opel Combo i Fiat Panda Van - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 4 i 25 sierpnia 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa służącego do napędu samochodów ciężarowych marki Opel Combo i Fiat Panda Van.

We wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka jest podatnikiem VAT czynnym, w zakresie podatku od towarów i usług zobowiązanym do składania deklaracji podatkowych miesięcznych. Głównym przedmiotem jej działalności gospodarczej jest wykonywanie usług motoryzacyjnych. Przy prowadzeniu działalności gospodarczej Spółka wykorzystuje poniżej opisane samochody ciężarowe o masie całkowitej niższej niż 3,5 tony, które to samochody są wykorzystywane wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą, tj.:

a.

samochód ciężarowy marki Opel Combo, rok nabycia 2010, ilość miejsc łącznie z miejscem dla kierowcy #8722; 2, dopuszczalna ładowność 532 kg, dla którego uzyskała zaświadczenie (VAT-1) z okręgowej stacji kontroli pojazdów, że spełnia wymagania określone w art. 86a ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, które to zaświadczenie zostało wpisane w dniu 27 grudnia 2010 r. do dowodu rejestracyjnego niniejszego pojazdu ze wskazaniem symbolu VAT-1. W pozycji "J" dowodu rejestracyjnego tego samochodu ciężarowego znajduje się informacja, że pojazd jest oznaczony symbolem N1. Zdaniem Spółki, jest to pojazd samochodowy inny niż samochód osobowy, mający jeden rząd siedzeń, który jest oddzielony od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą, sklasyfikowany na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy.

b.

samochód ciężarowy marki Fiat Panda Van, rok nabycia 2007, ilość miejsc łącznie z miejscem dla kierowcy #8722; 2, dopuszczalna ładowność 505 kg, dla którego uzyskała zaświadczenie (VAT-1) z okręgowej stacji kontroli pojazdów, że spełnia wymagania określone w art. 86a ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług, które to zaświadczenie zostało wpisane przed dniem 31 marca 2014 r. do dowodu rejestracyjnego niniejszego pojazdu ze wskazaniem symbolu VAT-1. W pozycji "J" dowodu rejestracyjnego tego samochodu ciężarowego znajduje się informacja, że pojazd jest oznaczony symbolem N1. Zdaniem Spółki, jest to pojazd samochodowy inny niż samochód osobowy, mający jeden rząd siedzeń, który jest oddzielony od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą, sklasyfikowany na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy.

Spółka, do dnia 31 marca 2014 r., odliczała od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy podatek naliczony w 100% z faktur dokumentujących nabycie paliwa do przedmiotowych samochodów ciężarowych. Po dniu 1 kwietnia 2014 r. do chwili obecnej, nie złożyła w Urzędzie Skarbowym informacji (na druku VAT-26), o której mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2012 r. poz. 371) oraz nie założyła dla tych pojazdów ewidencji przebiegu pojazdu, o której to ewidencji mowa w art. 86a ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r. Spółka postanowiła, że będzie odliczać od dnia 1 kwietnia 2014 r. od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy podatek naliczony w wysokości 50% z faktur dokumentujących nabycie paliwa do opisanych powyżej samochodów ciężarowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy od dnia 1 kwietnia 2014 r., w związku z użytkowaniem w prowadzonej działalności gospodarczej opisanych powyżej dwóch samochodów ciężarowych, nabytych przed dniem 31 marca 2014 r., Spółce przysługuje prawo odliczania od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy począwszy od miesiąca kwietnia 2014 r. 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabywanie paliwa do niniejszych pojazdów oraz, czy w związku z przedmiotowym uprawnieniem na Spółce spoczywa obowiązek przeprowadzenia dodatkowego badania technicznego, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług dla tych pojazdów, z obowiązkiem ponownego wpisania przedmiotowego dodatkowego badania w dowodach rejestracyjnych opisanych na wstępie dwóch samochodów ciężarowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, zważyć należy w przedmiotowej sprawie, że przed dniem 31 marca 2014 r. uzyskał w okręgowej stacji kontroli pojazdów zaświadczenia o symbolu VAT-1, że opisane pojazdy spełniają wymagania do uznania ich za samochody ciężarowe, które to zaświadczenia zostały wpisane do dowodów rejestracyjnych. Według Spółki, z uwagi na powyższe, nie znajduje zastosowania art. 9 ustawy zmieniającej ustawę o podatku od towarów i usług z dnia 7 lutego 2014 r. Dlatego też należy uznać, że od dnia 1 kwietnia 2014 r., w związku z użytkowaniem w prowadzonej działalności gospodarczej opisanych powyżej samochodów ciężarowych nabytych przed dniem 31 marca 2014 r., Spółce przysługuje prawo odliczania od podatku należnego za dany miesiąc rozliczeniowy, począwszy od kwietnia 2014 r., 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabywanie paliwa do niniejszych pojazdów, a Spółka, w związku z przedmiotowym uprawnieniem, nie ma obowiązku po dniu 1 kwietnia 2014 r. przeprowadzenia dodatkowego badania technicznego, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług dla ww. pojazdów, z obowiązkiem ponownego wpisania przedmiotowego dodatkowego badania w dowodach rejestracyjnych opisanych samochodów ciężarowych. Zdaniem Spółki, bez znaczenia w przedmiotowej sprawie jest fakt, że w pozycji "J" dowodów rejestracyjnych opisanych we wniosku samochodów ciężarowych jest adnotacja, że pojazdy te są oznaczone symbolem N1.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie ust. 2 pkt 1 lit. a ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do napędu samochodów są uregulowane w art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług, który od dnia 1 kwietnia 2014 r. otrzymał, nadane ustawą z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), następujące brzmienie.

Zgodnie z ust. 1 pkt 1 ww. artykułu, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie do zapisu ust. 2 tegoż artykułu, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

1.

nabycia, importu lub wytworzenia tych pojazdów oraz nabycia lub importu ich części składowych;

2.

używania tych pojazdów na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, związane z tą umową, inne niż wymienione w pkt 3;

3.

nabycia lub importu paliw silnikowych, oleju napędowego i gazu, wykorzystywanych do napędu tych pojazdów, usług naprawy lub konserwacji tych pojazdów oraz innych towarów i usług związanych z eksploatacją lub używaniem tych pojazdów.

Na podstawie ust. 3 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

1.

w przypadku gdy pojazdy samochodowe są:

a.

wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika lub

b.

konstrukcyjnie przeznaczone do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą, jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;

2.

do towarów montowanych w pojazdach samochodowych i do związanych z tymi towarami usług montażu, naprawy i konserwacji, jeżeli przeznaczenie tych towarów wskazuje obiektywnie na możliwość ich wykorzystywania wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika.

W świetle ust. 4 powołanego artykułu, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

1.

sposób wykorzystywania tych pojazdów przez podatnika, zwłaszcza określony w ustalonych przez niego zasadach ich używania, dodatkowo potwierdzony prowadzoną przez podatnika dla tych pojazdów ewidencją przebiegu pojazdu, wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub

2.

konstrukcja tych pojazdów wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne.

Jak stanowi ust. 5 ww. artykułu, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

1.

przeznaczonych wyłącznie do:

a.

odprzedaży,

b.

sprzedaży, w przypadku pojazdów wytworzonych przez podatnika,

c.

oddania w odpłatne używanie na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze

- jeżeli odprzedaż, sprzedaż lub oddanie w odpłatne używanie tych pojazdów stanowi przedmiot działalności podatnika;

2.

w odniesieniu do których:

a.

kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych podatnik oblicza zgodnie z ust. 1 lub

b.

podatnikowi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków z nimi związanych.

Zgodnie z ust. 6 tegoż artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W myśl ust. 7 ww. artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

1.

numer rejestracyjny pojazdu samochodowego;

2.

dzień rozpoczęcia i zakończenia prowadzenia ewidencji;

3.

stan licznika przebiegu pojazdu samochodowego na dzień rozpoczęcia prowadzenia ewidencji, na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji;

4.

wpis osoby kierującej pojazdem samochodowym dotyczący każdego wykorzystania tego pojazdu, obejmujący:

a.

kolejny numer wpisu,

b.

datę i cel wyjazdu,

c.

opis trasy (skąd - dokąd),

d.

liczbę przejechanych kilometrów,

e.

imię i nazwisko osoby kierującej pojazdem

- potwierdzony przez podatnika na koniec każdego okresu rozliczeniowego w zakresie autentyczności wpisu osoby kierującej pojazdem, jeżeli nie jest ona podatnikiem;

5.

liczbę przejechanych kilometrów na koniec każdego okresu rozliczeniowego oraz na dzień zakończenia prowadzenia ewidencji.

W świetle ust. 9 powołanego artykułu, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

1.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, mające jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą:

a.

klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van lub

b.

z otwartą częścią przeznaczoną do przewozu ładunków;

2.

pojazdy samochodowe, inne niż samochody osobowe, które posiadają kabinę kierowcy z jednym rzędem siedzeń i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;

3.

pojazdy specjalne, które spełniają również warunki zawarte w odrębnych przepisach, określone dla następujących przeznaczeń:

a.

agregat elektryczny/spawalniczy,

b.

do prac wiertniczych,

c.

koparka, koparko-spycharka,

d.

ładowarka,

e.

podnośnik do prac konserwacyjno-montażowych,

f.

żuraw samochodowy

- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Zgodnie z ust. 10 powołanego artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

1.

pkt 1 i 2 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację, oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu zawierającego odpowiednią adnotację o spełnieniu tych wymagań;

2.

pkt 3 stwierdza się na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym.

Na podstawie ust. 12 ww. artykułu, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

W myśl ust. 13 tegoż artykułu, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Według art. 9 ust. 1 ww. ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Jak wynika z ust. 3 tego artykułu, zaświadczenia wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dla pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują ważność na potrzeby stosowania art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 marca 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodu były unormowane w art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług w następujący sposób.

Zgodnie ust. 1 tego artykułu, w przypadku nabycia:

1.

samochodów osobowych,

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony

* kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca #8722; nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W myśl ust. 2 pkt 1 powyższego artykułu, przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 powołanej ustawy z dnia 7 lutego 2014 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

1.

samochodów osobowych;

2.

innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:

a.

1 #8722; jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,

b.

2 #8722; jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,

c.

3 lub więcej #8722; jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Jak stanowi ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

W myśl ust. 3 tegoż artykułu, dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Na podstawie art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.), dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego z w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe. Przepis ten nie dotyczy pojazdów, o których mowa w ust. 3.

Zgodnie z art. 72 ust. 1 ww. ustawy, rejestracji dokonuje się na podstawie:

1.

dowodu własności pojazdu lub dokumentu potwierdzającego powierzenie pojazdu, o którym mowa w art. 73 ust. 5;

2.

karty pojazdu, jeżeli była wydana;

3.

świadectwa zgodności WE albo świadectwa zgodności wraz z oświadczeniem zawierającym dane i informacje o pojeździe niezbędne do rejestracji i ewidencji pojazdu, dopuszczenia jednostkowego pojazdu, decyzji o uznaniu dopuszczenia jednostkowego pojazdu albo świadectwa dopuszczenia indywidualnego WE pojazdu - jeżeli są wymagane;

4.

zaświadczenia o pozytywnym wyniku badania technicznego pojazdu, jeżeli jest wymagane albo dowodu rejestracyjnego pojazdu lub innego dokumentu wydanego przez właściwy organ państwa członkowskiego, potwierdzającego wykonanie oraz termin ważności badania technicznego;

5.

dowodu rejestracyjnego, jeżeli pojazd był zarejestrowany;

6.

dowodu odprawy celnej przywozowej, jeżeli pojazd został sprowadzony z terytorium państwa niebędącego państwem członkowskim Unii Europejskiej i jest rejestrowany po raz pierwszy;

6a) dokumentu potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju albo dokumentu potwierdzającego brak obowiązku zapłaty akcyzy na terytorium kraju albo zaświadczenia stwierdzającego zwolnienie od akcyzy, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, jeżeli samochód osobowy lub pojazd rodzaju "samochodowy inny", podrodzaj "czterokołowiec" (kategoria homologacyjna L7e) lub podrodzaj "czterokołowiec lekki" (kategoria homologacyjna L6e) został sprowadzony z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej i jest rejestrowany po raz pierwszy;

7.

(uchylony);

8.

zaświadczenia wydanego przez właściwy organ potwierdzający:

a.

uiszczenie podatku od towarów i usług od pojazdów sprowadzanych z państw członkowskich Unii Europejskiej lub

b.

brak obowiązku, o którym mowa w lit. a

#8722; jeżeli sprowadzany pojazd jest rejestrowany po raz pierwszy, z zastrzeżeniem ust. 1a;

9. dowodu wpłaty, o którym mowa w art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji, lub oświadczenia o podleganiu obowiązkowi zapewniania sieci zbierania pojazdów, o którym mowa w art. 11 ust. 4 tej ustawy, albo faktury zawierającej takie oświadczenie, jeżeli pojazd jest rejestrowany po raz pierwszy.

Jak stanowi § 2 ust. 2 pkt 2 i 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 24 września 2003 r. w sprawie dokumentów stanowiących podstawę wpisu danych do karty pojazdu oraz czynności jednostek zajmujących się dystrybucją, przechowywaniem i wydawaniem kart pojazdów (Dz. U. z 2014 r. poz. 431) #8722; wydanego na podstawie delegacji ustawowej przewidzianej w art. 77 ust. 4 pkt 3 ustawy - Prawo o ruchu drogowym #8722; wpisu parametrów technicznych pojazdu w karcie dokonuje się na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji typu pojazdu albo odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 i 6 ustawy z dnia 10 października 2012 r. o zmianie ustawy #8722; Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1448 oraz z 2013 r. poz. 700) oraz dowodu rejestracyjnego lub innego dokumentu stwierdzającego rejestrację pojazdu, o którym mowa w art. 72 ust. 2a ustawy.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 10 października 2012 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw, wydane przed dniem wejścia w życie ustawy:

1.

świadectwa homologacji typu zachowują ważność do czasu wygaśnięcia;

2.

świadectwa homologacji sposobu montażu instalacji przystosowującej dany typ pojazdu do zasilania gazem, zachowują ważność;

3.

decyzje zwalniające z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane;

4.

wyciągi ze świadectw homologacji typu pojazdu zachowują ważność;

5.

wyciągi ze świadectw homologacji sposobu montażu instalacji przystosowującej dany typ pojazdu do zasilania gazem zachowują ważność;

6.

odpisy decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu zachowują ważność.

Stosownie do art. 10 ust. 2 ww. ustawy, dokumenty, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 6, stanowią podstawę do rejestracji pojazdu.

W opisanej sprawie istotną rolę odgrywa przepis art. 86a ust. 4 pkt 2 w zw. z art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r. Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem i eksploatacją pojazdów samochodowych, innych niż samochody osobowe, mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowanych na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.

W grupie pojazdów uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika mieszczą się pojazdy ustawowo uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, przy wykorzystywaniu których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że samochody marki Opel Combo, ilość miejsc łącznie z miejscem dla kierowcy - 2 oraz marki Fiat Panda Van, ilość miejsc łącznie z miejscem dla kierowcy #8722; 2, do dnia 31 marca 2014 r. - jak wynika z okoliczności przedstawionych we wniosku - są pojazdami samochodowymi mającymi jeden rząd siedzeń, sklasyfikowanymi do podrodzaju: wielozadaniowy, tj. spełniały warunki wymienione w art. 86a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a od dnia 1 kwietnia 2014 r. - w art. 86 ust. 9 pkt 1 lit. a tej ustawy, a więc są pojazdami, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy, tj. pojazdami, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Skoro - jak wskazano we wniosku - dla ww. pojazdów przeprowadzono dodatkowe badania techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 marca 2014 r., potwierdzające spełnienie wymagań określonych w art. 86a ust. 2 pkt 1 tej ustawy, a przed dniem 31 marca 2014 r. w dowodach rejestracyjnych tych pojazdów wpisano adnotację o spełnieniu tych wymagań, to #8722; w świetle art. 9 ust. 3 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw - po dniu 31 marca 2014 r. Spółka nie ma obowiązku ponownego przeprowadzania badań technicznych. Wobec powyższego należy stwierdzić, że - wbrew stanowisku zawartemu we wniosku - nie przysługuje jej prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabywanie paliw do ww. pojazdów, ale prawo do odliczania całej kwoty podatku naliczonego, bez obowiązku przeprowadzenia dodatkowego badania technicznego, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz dokonania ponownego wpisu w dowodzie rejestracyjnym.

Końcowo należy wskazać, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację #8722; w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl