ITPP2/443-606/14/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 maja 2014 r. (data wpływu 9 maja 2014 r.), uzupełnionym w dniu 8 sierpnia 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa służącego do napędu samochodów ciężarowych - jest nieprawidłowe.

W dniu 9 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 8 sierpnia 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia 50% podatku naliczonego z tytułu nabycia paliwa służącego do napędu samochodów ciężarowych.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Pan A. oraz Pan S. W. prowadzą wspólnie działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług zobowiązanym do składania deklaracji podatkowych kwartalnych. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej jest handel artykułami przemysłowymi. Przy prowadzeniu działalności gospodarczej wykorzystuje poniżej opisane samochody ciężarowe o masie całkowitej niższej niż 3,5 tony, które są wykorzystywane wyłącznie do celów związanych z działalnością gospodarczą, tj.:

Spółka do dnia 31 marca 2014 r. odliczała od podatku należnego za dany kwartał rozliczeniowy podatek naliczony w 100% z faktur dokumentujących nabycie paliwa do przedmiotowych samochodów ciężarowych. Spółka, po dniu 1 kwietnia 2014 r. do chwili obecnej, nie złożyła w Urzędzie Skarbowym informacji (na druku VAT- 26), o której jest mowa w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 21 marca 2014 r. w sprawie wzoru informacji o pojazdach samochodowych wykorzystywanych wyłącznie do działalności gospodarczej (Dz. U. z 2012 r. poz. 371) oraz nie założyła dla niniejszych pojazdów ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r. i postanowiła, że będzie odliczać od dnia 1 kwietnia 2014 r. od podatku należnego za dany kwartał rozliczeniowy podatek naliczony z faktur dokumentujących nabycie paliwa do ww. samochodów ciężarowych w wysokości 50%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółce od dnia 1 kwietnia 2014 r. w związku z użytkowaniem przy prowadzeniu działalności gospodarczej opisanych powyżej dwóch samochodów ciężarowych, nabytych przed dniem 31 marca 2014 r., przysługuje prawo do odliczania od podatku należnego za dany kwartał rozliczeniowy począwszy od drugiego kwartału 2014 r. 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabywanie paliwa do niniejszych pojazdów oraz czy na Spółce, w związku z przedmiotowym uprawnieniem, spoczywa obowiązek przeprowadzenia dodatkowego badania technicznego, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy dla niniejszych pojazdów, z obowiązkiem ponownego wpisania przedmiotowego dodatkowego badania w dowodach rejestracyjnych tych samochodów ciężarowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, zważyć należy, że w przedmiotowej sprawie z dniem 31 marca 2014 r. uzyskał w okręgowej stacji kontroli pojazdów zaświadczenia o symbolu VAT-1, że ww. pojazdy spełniają wymagania do uznania ich za samochody ciężarowe, które to zaświadczenia zostały wpisane do dowodów rejestracyjnych. Z uwagi na powyższe, zdaniem Spółki, nie znajduje zastosowania art. 9 ustawy zmieniającej ustawę o podatku od towarów i usług z dnia 7 lutego 2014 r. Reasumując powyższe Spółka uznała, że od dnia 1 kwietnia 2014 r. w związku z użytkowaniem przy prowadzeniu działalności gospodarczej ww. samochodów ciężarowych nabytych przed dniem 31 marca 2014 r. przysługuje prawo odliczania od podatku należnego za dany kwartał rozliczeniowy począwszy od drugiego kwartału 2014 r. 50% podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabywanie paliwa do niniejszych pojazdów, a Spółka w związku z przedmiotowym uprawnieniem nie ma obowiązku po dniu 1 kwietnia 2014 r. przeprowadzenia dodatkowego badania technicznego, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy dla niniejszych pojazdów, z obowiązkiem ponownego wpisania przedmiotowego dodatkowego badania w dowodach rejestracyjnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na podstawie ust. 2 pkt 1 lit. a ww. artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do napędu samochodów są uregulowane w art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług, który od dnia 1 kwietnia 2014 r. otrzymał, nadane ustawą z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r. poz. 312), następujące brzmienie.

Stosownie do zapisu ust. 2 tegoż artykułu, do wydatków związanych z pojazdami samochodowymi, o których mowa w ust. 1, zalicza się wydatki dotyczące:

Na podstawie ust. 3 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie ma zastosowania:

W świetle ust. 4 powołanego artykułu, pojazdy samochodowe są uznawane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika, jeżeli:

Jak stanowi ust. 5 ww. artykułu, warunku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu nie stosuje się w przypadku pojazdów samochodowych:

Zgodnie z ust. 6 tegoż artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu jest prowadzona od dnia rozpoczęcia wykorzystywania pojazdu samochodowego wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika do dnia zakończenia wykorzystywania tego pojazdu wyłącznie do tej działalności.

W myśl ust. 7 ww. artykułu, ewidencja przebiegu pojazdu powinna zawierać:

W świetle ust. 9 powołanego artykułu, do pojazdów samochodowych, o których mowa w ust. 4 pkt 2, należą:

- jeżeli z dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym wynika, że dany pojazd jest pojazdem specjalnym.

Zgodnie z ust. 10 powołanego artykułu, spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 9:

Na podstawie ust. 12 ww. artykułu, podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu, mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

W myśl ust. 13 tegoż artykułu, w przypadku niezłożenia w terminie informacji, o której mowa w ust. 12, uznaje się, że pojazd samochodowy jest wykorzystywany wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika dopiero od dnia jej złożenia.

Jak stanowi art. 9 ust. 1 ww. ustawy zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, dodatkowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, powinno być przeprowadzone w terminie najbliższego obowiązkowego okresowego badania technicznego, nie później jednak niż przed upływem 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Zgodnie z ust. 3 powyższego artykułu, zaświadczenia wydane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy dla pojazdów, o których mowa w art. 86a ust. 2 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu dotychczasowym, zachowują ważność na potrzeby stosowania art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą.

Od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 marca 2014 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodu były unormowane w art. 86a ustawy o podatku od towarów i usług w następujący sposób.

Zgodnie ust. 1 tego artykułu, w przypadku nabycia:

* kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł.

W myśl ust. 2 pkt 1 powyższego artykułu, przepis ust. 1 pkt 2 nie dotyczy pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.

Natomiast od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r. kwestie dotyczące prawa do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu samochodu były unormowane w ustawie z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.).

Na podstawie art. 3 ust. 1 ww. ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2013 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Jak stanowi ust. 2 pkt 1 tego artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.

Stosownie do treści art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw, dodatkowe badanie techniczne, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

Jak stanowi ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej.

W myśl ust. 3 tegoż artykułu, dopuszczalna ładowność pojazdu oraz liczba miejsc (siedzeń), o których mowa w ust. 1 pkt 2, są określane na podstawie dokumentów wydanych zgodnie z przepisami o ruchu drogowym. Pojazdy, które w dokumentach, o których mowa w zdaniu pierwszym, nie mają określonej dopuszczalnej ładowności lub liczby miejsc, uznaje się również za samochody osobowe, o których mowa w ust. 1 pkt 1.

Na podstawie art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.), dokumentem stwierdzającym dopuszczenie do ruchu pojazdu samochodowego, ciągnika rolniczego, pojazdu wolnobieżnego wchodzącego w skład kolejki turystycznej, motoroweru lub przyczepy jest dowód rejestracyjny albo pozwolenie czasowe. Przepis ten nie dotyczy pojazdów, o których mowa w ust. 3.

Zgodnie z art. 72 ust. 1 ww. ustawy, rejestracji dokonuje się na podstawie:

6a). dokumentu potwierdzającego zapłatę akcyzy na terytorium kraju albo dokumentu potwierdzającego brak obowiązku zapłaty akcyzy na terytorium kraju albo zaświadczenia stwierdzającego zwolnienie od akcyzy, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, jeżeli samochód osobowy lub pojazd rodzaju "samochodowy inny", podrodzaj "czterokołowiec" (kategoria homologacyjna L7e) lub podrodzaj "czterokołowiec lekki" (kategoria homologacyjna L6e) został sprowadzony z terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej i jest rejestrowany po raz pierwszy;

#8722; jeżeli sprowadzany pojazd jest rejestrowany po raz pierwszy, z zastrzeżeniem ust. 1a;

9. dowodu wpłaty, o którym mowa w art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji, lub oświadczenia o podleganiu obowiązkowi zapewniania sieci zbierania pojazdów, o którym mowa w art. 11 ust. 4 tej ustawy, albo faktury zawierającej takie oświadczenie, jeżeli pojazd jest rejestrowany po raz pierwszy.

Jak stanowi § 2 ust. 2 pkt 2 i 3 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 24 września 2003 r. w sprawie dokumentów stanowiących podstawę wpisu danych do karty pojazdu oraz czynności jednostek zajmujących się dystrybucją, przechowywaniem i wydawaniem kart pojazdów (Dz. U. z 2014 r. poz. 431) #8722; wydanego na podstawie delegacji ustawowej przewidzianej w art. 77 ust. 4 pkt 3 ustawy - Prawo o ruchu drogowym #8722; wpisu parametrów technicznych pojazdu w karcie dokonuje się na podstawie wyciągu ze świadectwa homologacji typu pojazdu albo odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 4 i 6 ustawy z dnia 10 października 2012 r. o zmianie ustawy #8722; Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1448 oraz z 2013 r. poz. 700) oraz dowodu rejestracyjnego lub innego dokumentu stwierdzającego rejestrację pojazdu, o którym mowa w art. 72 ust. 2a ustawy.

Należy wskazać, że zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 10 października 2012 r. o zmianie ustawy - Prawo o ruchu drogowym oraz niektórych innych ustaw, wydane przed dniem wejścia w życie ustawy:

Stosownie do art. 10 ust. 2 ww. ustawy, dokumenty, o których mowa w ust. 1 pkt 4 i 6, stanowią podstawę do rejestracji pojazdu.

W opisanej sprawie istotną rolę odgrywa przepis art. 86a ust. 4 pkt 2 w zw. z art. 86a ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2014 r. Z treści tych przepisów wynika, że podatnik ma możliwość odliczenia 100% kwoty podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących wydatków związanych z nabyciem i eksploatacją pojazdów samochodowych, innych niż samochody osobowe, mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą klasyfikowane na podstawie przepisów o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van.

W grupie pojazdów, uznawanych za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej podatnika mieszczą się pojazdy ustawowo uznane za wykorzystywane wyłącznie do działalności gospodarczej, przy wykorzystywaniu których nie ma obowiązku prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu. Są to pojazdy o konstrukcji wskazującej na ich podstawowe przeznaczenie do celów gospodarczych, wykluczającej ich użycie do celów prywatnych lub powodującej, że ewentualny użytek do celów prywatnych będzie nieistotny.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że samochody marki Ford Transit nr rej.... i nr rej.... ilość siedzeń łącznie z kierowcą - 3, do dnia 31 marca 2014 r. - na co wskazuje treść wniosku - spełniały warunki wymienione w art. 3 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. oraz w art. 86a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a od dnia 1 kwietnia 2014 r. - w art. 86 ust. 9 pkt 1 lit. a ustawy, są pojazdami, o których mowa w art. 86a ust. 4 pkt 2 ustawy, tj. pojazdami, których konstrukcja wyklucza ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą lub powoduje, że ich użycie do celów niezwiązanych z działalnością gospodarczą jest nieistotne. Skoro - jak wynika z treści wniosku - dla ww. pojazdów przeprowadzono dodatkowe badania techniczne, potwierdzające spełnienie wymagań określonych odpowiednio w: art. 3 ust. 2 pkt 1 obowiązującej do dnia 31 grudnia 3013 r. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym i art. 86a ust. 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. do dnia 31 marca 2014 r., a przed dniem 31 marca 2014 r. w dowodach rejestracyjnych tych pojazdów wpisano adnotację o spełnieniu tych wymagań, to - w świetle art. 9 ust. 3 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw - Spółka nie ma obowiązku ponownego przeprowadzania badań technicznych. Wobec powyższego należy stwierdzić, że Spółce - wbrew stanowisku zawartemu we wniosku - nie przysługuje prawo do odliczenia 50% kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabywanie paliw do ww. pojazdów, ale prawo do odliczania pełnej kwoty podatku naliczonego, bez obowiązku przeprowadzenia dodatkowego badania technicznego, o którym mowa w art. 86a ust. 10 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz dokonania ponownego wpisu w dowodzie rejestracyjnym.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.