ITPP2/443-600a/10/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2010 r. (data wpływu 21 czerwca 2010 r.), uzupełnionym w dniu 30 sierpnia 2010 r. (data wpływu) oraz pismem z dnia 20 września 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego nakładów inwestycyjnych ponoszonych w związku z modernizacją infrastruktury torowo-sieciowej, sygnalizacji świetlnej, stacji transformatorowych, pasów ruchu komunikacji miejskiej, zatok, przystanków i wiat - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 czerwca 2010 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 30 sierpnia 2010 r. oraz pismem z dnia 20 września 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego dotyczącego nakładów inwestycyjnych ponoszonych w związku z modernizacją infrastruktury torowo-sieciowej, sygnalizacji świetlnej, stacji transformatorowych, pasów ruchu komunikacji miejskiej, zatok, przystanków i wiat.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina Miasto jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, nie jest podatnikiem podatku dochodowego. W dniu 13 sierpnia 2008 r. nabyła na podstawie umowy sprzedaży, torowiska tramwajowe wraz z infrastrukturą stanowiącą własność miejskiego zakładu komunikacji.

W związku ze zleceniem do realizacji zadania publicznego określonego w art. 7 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) - lokalny transport zbiorowy - w dniu 1 lipca 2008 r. zawarła z ww. zakładem umowę na świadczenie usług przewozowych komunikacji miejskiej na liniach tramwajowych Nr 1 i 2. W celu umożliwienia realizacji tej umowy dnia 13 sierpnia 2008 r. zawarto umowę użyczenia torowisk tramwajowych wraz z infrastrukturą.

Gmina Miasto realizuje zadania z zakresu lokalnego transportu zbiorowego za pośrednictwem Urzędu Miejskiego, który jest samorządową jednostką budżetową i planuje dokonać istotnych modernizacji infrastruktury torowiskowej, w związku z czym ubiega się o dofinansowanie ze środków Unii Europejskiej w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego.

Zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, wójt, burmistrz, prezydent wykonuje zadania przy pomocy urzędu gminy, który jest jednostką pomocniczą gminy, służącą do wykonywania zadań gminy oraz do jej obsługi techniczno-organizacyjnej. W związku z tym ewidencję dla podatku od towarów i usług prowadzi Urząd Miejski, który działa w imieniu Gminy.

Zarządzanie ww. infrastrukturą oraz pełnienie funkcji organizatora lokalnego transportu zbiorowego, jest związane ze sprzedażą biletów komunikacji miejskiej.

Zgodnie z Regulaminem Organizacyjnym Urzędu Miejskiego, (stanowiącym załącznik do Zarządzenia Prezydenta Miasta), do właściwości Wydziału Transportu należy w szczególności: emisja, sprzedaż, dystrybucja biletów komunikacji miejskiej (indywidualna i hurtowa), emisja i sprzedaż rozkładów jazdy, prowadzenie spraw związanych z komunikacją miejską, organizowanie przetargów na świadczenie usług przewozowych, zawieranie umów z podmiotami realizującymi usługi przewozowe, kontrola realizacji usług przewozowych wykonywanych przez przewoźników, prowadzenie spraw związanych z kontrolą biletów w komunikacji miejskiej oraz windykacją należności z tego tytułu, prowadzenie spraw związanych z zabezpieczeniem sprawności technicznej infrastruktury przystanków komunikacji miejskiej (wiaty), prowadzenie spraw związanych z utrzymaniem czystości i porządku infrastruktury przystanków komunikacji miejskiej (wiaty).

Infrastruktura torowo-sieciowa, sygnalizacja świetlna, stacje transformatorowe wraz z wyposażeniem, są zaliczone do środków trwałych. Faktury VAT dokumentujące wydatki na remont i modernizację infrastruktury torowo-sieciowej, sygnalizacji świetlnej, stacji transformatorowych, są wystawiane na Gminę. Sprzedaż biletów komunikacji miejskiej stanowi Jej dochód i jest opodatkowana 7% stawką.

W uchwale budżetowej i Wieloletnim Planie Inwestycyjnym na lata 2010 - 2014 Gminy Miasta została zaplanowana inwestycja dotycząca modernizacji sieci tramwajowej, która obejmuje przebudowę i budowę infrastruktury tramwajowej, urządzeń sterowania ruchem drogowym, zmianę organizacji ruchu oraz modernizację 6 wagonów tramwajowych. W ramach inwestycji istniejące jednotorowe odcinki linii tramwajowej zostaną rozbudowane do dwutorowych, z jednoczesnym zastosowaniem rozwiązań technicznych redukujących hałas i uciążliwości transportu szynowego. Przebudowana zostanie pętla tramwajowa, powstanie węzeł integrujący komunikację tramwajową i autobusową. Zmodernizowana zostanie infrastruktura towarzysząca (przystanki i perony, wiaty, zaplecza socjalne dla motorniczych) oraz układ zasilania tras tramwajowych (sieć trakcyjna i kable zasilające). Przebudowie poddana zostanie towarzysząca linii tramwajowej infrastruktura uliczna (jezdnie, chodniki, ścieżki rowerowe) wraz z przebudową oświetlenia, odwodnienia oraz kolizji z uzbrojeniem terenu. Jednocześnie będą realizowane również inwestycje związane z ITS - Inteligentnymi Systemami Transportowymi, m.in. stworzenie systemu dynamicznej informacji pasażerskiej oraz system "zielonej fali" dla tramwajów, pozwalający na skrócenie czasu ich przejazdu.

Nie istnieje legalna definicja pojęcia "infrastruktura torowo-sieciowa". Zgodnie z art. 4 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 z późn. zm.), droga lub pas drogowy to wydzielony pas terenu, przeznaczony do ruchu lub postoju pojazdów oraz do ruchu pieszych, wraz z leżącymi w jego ciągu obiektami inżynierskimi, placami, zatokami postojowymi oraz znajdującymi się w wydzielonym pasie terenu chodnikami, ścieżkami rowerowymi, drogami zbiorczymi, drzewami i krzewami oraz urządzeniami technicznymi związanymi z prowadzeniem i zabezpieczeniem ruchu, a ulica - to droga na terenach zabudowy miast i wsi, łącznie z torowiskiem pojazdów szynowych komunikacji miejskiej, wydzielona liniami rozgraniczającymi, która jest przeznaczona do obsługi bezpośredniego otoczenia oraz umieszczania urządzeń technicznych nie związanych z ruchem pojazdów lub pieszych. Z powyższej definicji można wywieść, iż zatoki oraz wydzielone pasy ruchu są drogą.

Zgodnie z zarządzeniem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 25 października 1989 r. w sprawie Klasyfikacji Obiektów Budowlanych, klasa drogi szynowe obejmuje m.in. urządzenia przeznaczone do prowadzenia ruchu oraz urządzenia i instalacje do sterowania ruchem teletechnicznym, informatyczne, energetyczne, oświetleniowe, bezpieczeństwa, przeciwpożarowe, itp.

Jak wynika z przytoczonych definicji, zarówno infrastruktura torowa, jak i infrastruktura sieciowa stanowią całość techniczno-użytkową, mieszczącą się w pojęciu dróg szynowych. Pomimo, że infrastruktura torowo-sieciowa wchodzi w skład drogi, to stanowi ona integralną całość, niezbędną do świadczenia usług przewozowych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, w szczególności zadania własne obejmują sprawy gminnych dróg i ulic, utrzymania czystości i porządku, lokalnego transportu zbiorowego. Zapewnianie lokalnego transportu zbiorowego polega w praktyce na organizacji infrastruktury. Same przewozy odbywają się co do zasady odpłatnie, ewentualne ulgi w postaci biletów zniżkowych lub całkowitych zwolnień mają charakter wyjątku od ogólnej zasady odpłatności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy podatnikowi będzie przysługiwało odliczenie podatku zawartego w fakturach VAT dokumentujących poniesione nakłady inwestycyjne.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, Gminie będzie przysługiwało prawo do pełnego odliczania podatku od towarów i usług zawartego w fakturach VAT, które będą dokumentowały poniesione nakłady inwestycyjne związane bezpośrednio z torowiskami tramwajowymi wraz z infrastrukturą, ponieważ są one związane wyłącznie ze sprzedażą opodatkowaną. Sprzedaż opodatkowana to w przypadku Gminy sprzedaż biletów komunikacji miejskiej, uprawniających do skorzystania ze środka transportu. W ocenie Gminy, mając na uwadze treść art. 41 ust. 2 i poz. 142 załącznika nr 3 do ustawy o podatku od towarów i usług, według którego bilety będące dokumentem na zawarcie umowy na świadczenie usług przewozu podlegają opodatkowaniu stawką podatku VAT w wysokości 7%, będzie miała prawo do obniżenia podatku należnego związanego ze sprzedażą biletów, o podatek naliczony wykazany w fakturach dokumentujących zakup usług związanych z modernizacją infrastruktury torowisk.

Gmina stwierdziła, iż pomimo tego, że obowiązek zabezpieczenia zbiorowego transportu jest zadaniem własnym gminy, to sprzedaż biletów pasażerom jest już sferą prawa cywilnego. Pasażer nabywając bilet zawiera umowę o przewóz w rozumieniu art. 774 Kodeksu cywilnego. W tej sytuacji, gdyby przewozy świadczone były przez konkurencyjnego, prywatnego przewoźnika, pasażerowie także musieliby uiścić opłatę za przejazd. Co za tym idzie, Gmina sprzedając bilety nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia przewidzianego w przepisie § 12 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia z dnia 24 grudnia 2009 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Przewozy są bowiem realizowane w ramach umów cywilnych zawieranych z pasażerami. Odmienne podejście naruszyłoby poważnie zasadę konkurencji w sytuacji, gdyby inny przedsiębiorca chciał takie usługi świadczyć dla mieszkańców miasta. Gmina wskazała, że powyższe potwierdza orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości (wyroki C-4/89, C-2002/90, C-358/97).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie w jakim towary i usługi wykorzystywane są do wykonania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a tego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przypadki, w których nabycie towarów i usług nie uprawnia podatnika do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego zostały przez ustawodawcę określone w art. 88 ustawy.

Zgodnie z brzmieniem art. 88 ust. 3a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy:

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według treści ust. 2 ww. artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl ust. 6 tego artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn.: Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.), Gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast, zgodnie z art. 6 ust. 1 powołanej wyżej ustawy z dnia 8 marca 1990 r., do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Stosownie do art. 7 ust. 1 tej ustawy, do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

(...)

2. gminnych dróg, ulic, mostów, placów oraz organizacji ruchu drogowego,

(...)

4. lokalnego transportu zbiorowego, (...).

Ze zdarzenia przyszłego wynika, że Gmina Miasto, będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, nabyła na podstawie umowy sprzedaży torowiska tramwajowe wraz z infrastrukturą stanowiącą własność miejskiego zakładu komunikacji. Dokonuje sprzedaży biletów komunikacji miejskiej, która stanowi Jej dochód i jest opodatkowana 7% stawką podatku.

W uchwale budżetowej i Wieloletnim Planie Inwestycyjnym na lata 2010 - 2014 Gminy Miasta została zaplanowana inwestycja dotycząca modernizacji sieci tramwajowej, obejmująca przebudowę i budowę infrastruktury tramwajowej, urządzeń sterowania ruchem drogowym, zmianę organizacji ruchu. Według ww. planu zostaną rozbudowane linie tramwajowe, zmodernizowana infrastruktura towarzysząca (przystanki i perony, wiaty, zaplecza socjalne dla motorniczych) oraz układ zasilania tras tramwajowych, przebudowie poddana zostanie infrastruktura uliczna towarzysząca linii tramwajowej (jezdnie, chodniki, ścieżki rowerowe) wraz z przebudową oświetlenia, odwodnienia oraz kolizji z uzbrojeniem terenu. Infrastruktura torowo-sieciowa, sygnalizacja świetlna, stacje transformatorowe wraz z wyposażeniem są zaliczone do środków trwałych Gminy Miasta.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane regulacje prawne, należy stwierdzić, że w przypadku ww. inwestycji, Gminie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług w takim zakresie, w jakim dokonywane zakupy będą miały związek ze sprzedażą biletów komunikacji miejskiej, przy założeniu, że sprzedaż ta będzie dokonywana bezpośrednio przez Gminę. Odliczenie będzie wówczas przysługiwało w odniesieniu do zakupów związanych z infrastrukturą torowo-sieciową, tramwajową sygnalizacją świetlną, stacjami transformatorowymi, przy realizacji rozbudowy linii tramwajowych, modernizacji infrastruktury towarzyszącej (przystanków i peronów, wiat, zapleczy socjalnych dla motorniczych) oraz układu zasilania tras tramwajowych.

Natomiast od zakupów towarów i usług służących inwestycji przebudowy infrastruktury ulicznej towarzyszącej linii tramwajowej (jezdni, zatok autobusowych, chodników, ścieżek rowerowych) wraz z przebudową oświetlenia, odwodnienia oraz kolizji z uzbrojeniem terenu (należące do zadań własnych Gminy) - jako niezwiązanych ze sprzedażą opodatkowaną, gdyż korzystanie z nich jest nieodpłatne - Gmina nie będzie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Jednocześnie nadmienia się, iż kwestia prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów dotyczących prac remontowych infrastruktury torowo-sieciowej, sygnalizacji świetlnej, stacji transformatorowych, pasów ruchu komunikacji miejskiej, zatok, przystanków i wiat oraz utrzymania czystości przystanków i wiat, została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej nr ITPP2/443-600b/10/AP.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.