ITPP2/443-599c/08/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 30 czerwca 2008 r. (data wpływu 7 lipca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wliczenia do podstawy opodatkowania czynności sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa wartości przejętych przez nabywcę zobowiązań - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 lipca 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wliczenia do podstawy opodatkowania czynności sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa wartości przejętych przez nabywcę zobowiązań.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka zajmuje się dystrybucją energii elektrycznej i jest właścicielką między innymi majątku, w oparciu o który dokonuje kompleksowej obsługi odbiorców energii elektrycznej. Majątek ten ma postać zorganizowanych i funkcjonujących Biur Obsługi Klienta. W dniu 23 czerwca 2008 r. w formie aktu notarialnego zawarła umowę sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa w postaci zespołu składników majątkowych związanych z działalnością Biur Obsługi Klienta, spełniającej w ocenie stron umowy definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych (art. 4a ust. 4 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych). Zgodnie z treścią aktu notarialnego w skład zespołu składników będącego przedmiotem umowy sprzedaży weszły: aktywa trwałe (w tym m.in. nieruchomości), aktywa obrotowe (w tym zapasy i należności krótkoterminowe), jak również zobowiązania i rezerwy na zobowiązania związane z funkcjonowaniem tego zespołu składników majątkowych. Przedmiot umowy sprzedaży strony określiły jako "Zorganizowana Część Przedsiębiorstwa w ruchu", zaś aktualny stan składników majątkowych przenoszonych w drodze umowy sprzedaży zostanie ustalony w protokołach zdawczo-odbiorczych według stanu na dzień wydania przedmiotu sprzedaży kupującemu, które będzie miało miejsce w dniu 1 sierpnia 2008 r.

Na mocy zawartej umowy, w trybie art. 23 ¹ Kodeksu pracy z dniem 1 sierpnia 2008 r. nastąpi również przejście części pracowników na nabywcę zespołu składników. Opisany zespół składników jest wyodrębniony organizacyjnie w strukturach Spółki, jest on również wyodrębniony finansowo, jednakże nie stanowi jednostki samodzielnie sporządzającej bilans.

W umowie sprzedaży została określona cena netto odpowiadająca cenie wynikającej z przeprowadzonej wyceny zorganizowanej części przedsiębiorstwa dokonanej metodą dochodową, do której doliczono podatek od towarów i usług zgodnie z obowiązującymi przepisami. Faktycznie wpłacona przez kupującego na rzecz sprzedawcy kwota zostanie pomniejszona o wartość przejętych zobowiązań.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wartość przejętych przez nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa zobowiązań powiększa podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług z tytułu transakcji sprzedaży tej części przedsiębiorstwa.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z przepisem art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług podstawą opodatkowania jest obrót. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie zatem z ustawową definicją obrotu, kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Skoro zatem elementem transakcji sprzedaży zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest przejęcie zobowiązań, należy uznać wartość przejętych zobowiązań, za świadczenie nabywcy na rzecz zbywcy. Zatem wartość przejętych zobowiązań w ocenie Wnioskodawcy, powinna powiększać podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Przy czym jako wartość sprzedaży netto na fakturze VAT wykazana powinna zostać cena sprzedaży netto wynikająca z aktu notarialnego bez względu na fakt, iż przy ustalaniu tej ceny uwzględniona została wartość przejmowanych przez nabywcę zobowiązań i faktyczna zapłata w gotówce będzie odpowiadała wartości sprzedaży brutto pomniejszonej o wartość przejętych zobowiązań.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zakres przedmiotowy opodatkowania podatkiem od towarów i usług określa przepis art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zgodnie z którym opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Ilekroć w ustawie o podatku od towarów i usług jest mowa o sprzedaży należy przez to rozumieć odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ww. ustawy).

Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 ustawy. Zgodnie z tym przepisem pod pojęciem tym należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, świadczeniem usług, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W powyższym przepisie przyjęto zatem generalną zasadę, że usługami są wszelkie odpłatne świadczenia, niebędące dostawą towarów. Stąd też stwierdzić należy, iż definicja "świadczenia usług" ma charakter dopełniający definicję "dostawy towarów" i jest wyrazem realizacji zasady powszechności opodatkowania podatkiem od towarów i usług, transakcji wykonywanych przez podatników w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Określeniem "usługi" w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług objęto obszerny krąg czynności, obejmujący swym zakresem zarówno czynności określone przez stosowne klasyfikacje statystyczne, jak i cały szereg innych świadczeń, które nie są ujęte w tych klasyfikacjach.

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a beneficjentem i w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Ponadto powinien istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie, którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Podstawą opodatkowania stosownie do postanowień art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Z opisujących stan faktyczny danych zawartych we wniosku wynika, że nabywca, wraz z kupnem zorganizowanej części przedsiębiorstwa, przejmie na siebie zobowiązania zbywcy, a więc zobowiąże się wobec dotychczasowych jego klientów do dokonania konkretnych świadczeń na ich rzecz, przy czym ustalona cena netto transakcji wynikająca z aktu notarialnego uwzględniać będzie już wartość przejętych zobowiązań, zostanie ona bowiem o nie pomniejszona.

Analizując zaistniałe okoliczności faktyczne sprawy w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, iż przekazanie przez zbywcę zobowiązań związanych ze sprzedawaną zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa nie mieści się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Nie jest to zarówno dostawa towaru, jak i - mimo szerokiej definicji - świadczenie usług. Zbywca zorganizowanej części przedsiębiorstwa przekazując nabywcy swoje zobowiązania nie świadczy żadnej usługi na rzecz nabywcy, nie otrzyma również z tego tytułu żadnego wynagrodzenia. Nie rodzi się miedzy stronami stosunek zobowiązaniowy tego typu, że przekazującego zobowiązania można by nazwać świadczącym usługę, który z tego tytułu otrzyma wynagrodzenie, a przejmującego zobowiązania beneficjentem usługi, a więc podmiotem czerpiącym wymierne korzyści z faktu, iż na jego rzecz usługę wyświadczono, zobowiązanym z tego tytułu do zapłaty wynagrodzenia.

Reasumując stwierdzić należy, iż wartość przejętych przez nabywcę zorganizowanej części przedsiębiorstwa zobowiązań - z uwagi iż przekazanie ich po stronie zbywcy nie stanowi ani dostawy towarów, ani świadczenia usług, które podlegałyby opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług - nie powiększa podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji sprzedaży tej części przedsiębiorstwa.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.