ITPP2/443-596/09/AP

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 czerwca 2009 r. (data wpływu 20 lipca 2009 r.), uzupełnionym w dniach 18 i 30 września 2009 r. oraz 14 października 2009 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania 0% stawki podatku przy imporcie części i wyposażenia statków - jest prawidłowe.

W dniu 20 lipca 2009 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniach 18 i 30 września 2009 r. oraz 14 października 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania 0% stawki podatku przy imporcie części i wyposażenia statków.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność w zakresie instalowania, naprawy i konserwacji instrumentów i przyrządów pomiarowych, kontrolnych, badawczych, testujących i nawigacyjnych, na statkach sklasyfikowanych wg PKWiU 35.11, a także w zakresie sprzedaży części i wyposażenia do ww. statków (z wyłączeniem wyposażenia służącego celom sportu i rozrywki). Obecnie Spółka wykonuje swoje usługi głównie na zlecenie jednego odbiorcy, jednocześnie intensywnie poszukując innych odbiorców na oferowane usługi i towary. Czas reakcji na zgłoszenie serwisowe w dużej części uzależniony jest od czasu, w jakim zleceniodawca usługi dostarczy na statek części zamienne. W celu podwyższenia konkurencyjności zarząd Spółki podjął decyzję o utworzeniu magazynu części zamiennych oraz elementów wyposażenia statków. Towary te byłyby sprowadzane z Norwegii, na rachunek Spółki. Ze względu na swoje właściwości techniczne przedmiotowe towary mogą być montowane i używane zarówno na statkach wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, jak również na innych jednostkach pływających (np. statkach żeglugi śródlądowej) oraz w zakładach przemysłowych. Jednakże Spółka wskazała, że do chwili obecnej nie wystąpiła sytuacja, aby instalacja przedmiotowych towarów dotyczyła innych statków niż wymienione w powyższym przepisie, a także że nie przewiduje, aby taka sytuacja miała zaistnieć. Ponadto w przypadku sprzedaży tych towarów Spółka pobiera od nabywcy oświadczenia, iż zakupione przez niego części zostaną zainstalowane na statkach wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy. W chwili importu Spółka chciałaby skorzystać z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0% na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 4 ustawy.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy importując części oraz elementy wyposażenia statków sklasyfikowanych w grupie 35.11 PKWiU, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Spółka ma prawo do skorzystania z preferencyjnej stawki podatku w wysokości 0%.

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka ma prawo do importu części i wyposażenia statków sklasyfikowanych wg PKWiU w grupie 35.11, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, przy zastosowaniu preferencyjnej stawki 0%. Z brzmienia art. 83 ust. 1 pkt 4 ustawy wynika wprost odesłanie do pkt 1. Jest to odesłanie w zakresie wskazanych środków transportu morskiego, rybołóstwa morskiego i statków ratowniczych morskich (odesłanie przedmiotowe), a nie odesłanie w zakresie importu na rzecz konkretnego podmiotu (odesłanie podmiotowe). Spółka wskazała, iż takie stanowisko wyrażone zostało m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacjach indywidualnych dot. art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy (punkt analogiczny do punktu 4, dotyczący dostaw, a nie importu), uzależniając prawo do zastosowania stawki 0% nie od rodzaju podmiotu, na rzecz którego dokonywana jest dostawa, ale od spełnienia warunku dot. definicji części i wyposażenia statków. Jednocześnie Spółka zwróciła uwagę, iż ustawa nie wymienia katalogu dokumentów mających potwierdzić prawo do zastosowania stawki 0%. Jedynym warunkiem zastosowania tej stawki jest spełnienie warunku, aby towar mógł być uznany za części lub wyposażenie do statków wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy (interpretacja indywidualna z 24 lipca 2008 r. nr ITPP2/443-381A/08/AD). Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz w związku z faktem, iż Spółka w chwili dokonania importu nie będzie w stanie wskazać statku, na którym dana część zostanie zainstalowana, jest gotowa złożyć odpowiednie oświadczenie o przeznaczeniu towarów jako części i wyposażenia do statków wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy. Oświadczenie to będzie opierało się na podstawie cech importowanych towarów oraz wiedzy i doświadczeniu pracowników Spółki. Dla potrzeb kontroli dot. prawidłowości wykorzystania importowanych towarów Spółka zobowiązuje się do gromadzenia dokumentów potwierdzających ich zainstalowanie na statkach wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy (np. raport serwisowy wskazujący na zainstalowane części, podpisany przez kapitana statku) lub dokonanie dostawy na podst. art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy (np. oświadczenie nabywcy o przeznaczeniu tych towarów). Wzór dokumentów potwierdzających dokonanie ww. czynności może być zaopiniowany przez Dyrektora Urzędu Celnego w celu wykluczenia ewentualnych niejasności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega import towarów.

W myśl art. 2 pkt 7 ww. ustawy, przez import towarów rozumie się przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju. Przez terytorium kraju, zgodnie z punktem 1 powołanego art. 2, rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a przez terytorium państwa trzeciego, zgodnie z punktem 5 tego artykułu, terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Wspólnoty.

Co do zasady stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy - wynosi 22%.

Stosownie do ust. 1 pkt 13 powołanego artykułu, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi.

I tak, stosownie do zapisu art. 83 ust. 1 pkt 4 ustawy, stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do importu części do środków transportu morskiego i rybołówstwa morskiego, o których mowa w pkt 1, i wyposażenia do tych środków, z wyłączeniem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu.

W treści ust. 1 pkt 1 ww. artykułu wymieniono następujące środki transportu morskiego:

Z powołanych przepisów wynika, iż stawka podatku w wysokości 0% ma zastosowanie do importu części do środków transportu morskiego oraz wyposażenia tych środków, bez względu na to, kto jest ich importerem. Wskazane przepisy dokonują odesłania jedynie w zakresie wymienionych enumeratywnie środków transportu morskiego i rybołówstwa morskiego (odesłanie przedmiotowe). Oznacza to, że dla możliwości zastosowania 0% stawki podatku na podstawie powołanych przepisów znaczenie ma rodzaj środka transportu morskiego lub rybołówstwa morskiego, na którym zainstalowane zostaną zaimportowane części i wyposażenie. Natomiast bez znaczenia pozostaje fakt, na rzecz jakiego podmiotu będzie dokonywana dostawa.

Jak wskazano wyżej, zgodnie z treścią art. 83 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r., z preferencyjnej stawki podatku korzysta import części i wyposażenia do określonej grupy statków. Wobec braku definicji ustawowej "części" w przepisach wskazanej ustawy, zasadnym jest odniesienie do powszechnie przyjętego rozumienia tego pojęcia. Zgodnie z definicją zawartą we "Współczesnym słowniku języka polskiego" (Bogusław Dunaj, Langenscheidt Warszawa 2007 r.), "częścią" jest element jakiejś większej całości, fragment czegoś dający się wydzielić lub wydzielony, a "wyposażeniem" ogół sprzętów, urządzeń itp., w które coś zostało wyposażone.

Ww. art. 83 ust. 1 pkt 4 ustawy, poza warunkiem, aby wyposażenie nie służyło celom rozrywki i sportu, nie zawiera dodatkowych wymogów w tym zakresie. Wykładnia tego przepisu wskazuje jednak, iż nie każdy towar dostarczony na wskazane jednostki pływające można traktować jako "część" czy "wyposażenie". Może nimi być tylko taki towar, z którego zamontowaniem wiąże się spełnienie określonej funkcji na statku.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka świadcząc usługi naprawy, konserwacji i instalacji przyrządów pomiarowych, kontrolnych, badawczych, testujących i nawigacyjnych, ze względów ekonomicznych (czas reakcji Spółki na zgłoszenie serwisowe uzależniony był od czasu oczekiwania na część zamienną, co obniżało konkurencyjność firmy) utworzyła magazyn części zamiennych. Zamierza importować części do środków transportu morskiego, o których mowa w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy (sklasyfikowanych wg PKWiU w grupie 35.11) oraz wyposażenia tych środków.

Wprawdzie w momencie dokonania przez Spółkę importu może jeszcze nie być znany odbiorca danej części, a co za tym idzie - rodzaj środka transportu morskiego, na którym część ta będzie zamontowana, jednakże z wniosku wynika, iż działalność Spółki polega na świadczeniu usług wykonywanych na statkach sklasyfikowanych wg PKWiU 35.11. Ponadto z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że ze względu na fakt, iż przedmiotem działalności Spółki jest również sprzedaż części i wyposażenia do statków, istnieje możliwość, że sprowadzone towary będą sprzedawane. W związku z faktem, iż towary te posiadają takie właściwości techniczne, że mogą być montowane i używane nie tylko na statkach wymienionych w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ale także na innych jednostkach pływających lub w zakładach przemysłowych, Spółka jest gotowa zobowiązać się do każdorazowego sporządzania oświadczeń (tworzonych przy uwzględnieniu cech towarów, pozwalających zakwalifikować je jako części do statków objętych ww. klasyfikacją), o przeznaczeniu towarów jako części lub wyposażenie do wskazanych w ustawie statków. Ponadto Spółka zobowiązuje się, iż dla celów kontroli prawidłowości wykorzystania importowanych towarów, będzie posiadała dokumenty potwierdzające ich zainstalowanie na ww. statkach (potwierdzone przez kapitana statku). Dodatkowo wskazano, iż nigdy nie zdarzyła się sytuacja, aby importowane części zostały zainstalowane na innych statkach lub przeznaczone do innych celów. Spółka również nie przewiduje takiej sytuacji. Natomiast w przypadku sprzedaży części pobierane są od nabywcy oświadczenia o przeznaczeniu ich na statki wymienione w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W powołanym wyżej przepisie (art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy) ustawodawca nie wprowadził wymogu posiadania dokumentacji potwierdzającej przeznaczenie importowanych towarów do statków, o których mowa w ust. 1 pkt 1 tego artykułu. Jedynym warunkiem zastosowania 0% stawki podatku od towarów i usług jest to, aby dostarczony towar mógł być uznany za części lub wyposażenie statków wymienionych w powyższym przepisie. Oznacza to, iż posiadanie przez Spółkę oświadczeń potwierdzonych przez nabywcę, nie jest konieczną przesłanką dla stosowania preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług, ale może stanowić dodatkowy dokument potwierdzający uprawnienie do jej stosowania, tym bardziej, że - jak wskazano - importowane towary posiadają właściwości pozwalające na spełnienie swoich funkcji nie tylko na środkach transportu morskiego wymienionych w ww. przepisie, ale także w innych miejscach.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że o ile importowane towary będą spełniały warunki do uznania ich za części lub wyposażenie statków sklasyfikowanych wg PKWiU 35.11, Spółka będzie mogła stosować preferencyjną stawkę podatku 0%, w oparciu o art. 83 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Należy jednakże zaznaczyć, iż w przypadku, gdy zaimportowane towary byłyby zainstalowane na statkach będących w trakcie budowy, które nie spełniają kryteriów wyrobów gotowych, 0% stawkę do importu tych towarów można stosować jedynie wtedy, gdy budowane statki będą na etapie pozwalającym na określenie zasadniczych cech wyrobu gotowego i tym samym umożliwiającym zaklasyfikowanie ich do określonego grupowania PKWiU (w tym wypadku 35.11).

Ponadto dodatkowo wskazuje się, iż gdyby zaistniała sytuacja, że importowany towar zostanie zamontowany przez Spółkę na środku transportu morskiego innym, niż wymienione w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy lub sprzedany z przeznaczeniem do wykorzystania w innych środkach transportu lub w innych celach, Spółka będzie zobowiązana do dokonania korekty i opodatkowania importu tego towaru wg stawki dla niego obowiązującej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.