ITPP2/443-592/14/MD - Sposób opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowych (trzech działek) na rzecz ich dotychczasowych dzierżawców.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 5 stycznia 2015 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-592/14/MD Sposób opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowych (trzech działek) na rzecz ich dotychczasowych dzierżawców.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 9 października 2014 r. (data wpływu 14 października 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowych (trzech działek) na rzecz ich dotychczasowych dzierżawców, w sytuacji gdy te nieruchomości zabudowane są budynkiem wybudowanym przez dzierżawców - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 października 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowych (trzech działek) na rzecz ich dotychczasowych dzierżawców, w sytuacji gdy te nieruchomości zabudowane są budynkiem wybudowanym przez dzierżawców.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina M. (dalej jako "Gmina") jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i zamierza dokonać dostawy działek o numerach 852/3, 852/4, 852/5 położonych w M. na rzecz dzierżawców tych działek. W dniu 17 grudnia 2007 r. Wójt Gminy zawarł umowę dzierżawy działki 852/2 (później została podzielona na mniejsze działki, tj. 852/3, 852/4, 852/5) ze współdzierżawcami, na mocy której oddał dzierżawcom do używania i pobierania pożytków na okres 10 lat grunt - obciążony poprzez lokalizację licznych kabli energetycznych.

Zgodnie z § 3 przedmiotowej umowy dzierżawiony teren ma zostać wykorzystany pod lokalizację obiektu budowlanego murowanego trwale związanego z gruntem. Stosownie do zapisu § 4 umowy, współdzierżawcy na gruncie mają:

* rozpocząć prace budowlane w terminie 2 lat od daty zawarcia umowy;

* opracować własnym staraniem i na własny koszt projekt techniczny obiektu;

* przed uzyskaniem pozwolenia na budowę uzyskać akceptację Wydzierżawiającego;

* dokonać na własny koszt przełożenia kabli energetycznych oraz innych urządzeń stanowiących przeszkodę;

* wykonać uzbrojenie terenu własnym staraniem i na własny koszt;

* wykonać - wraz z dopuszczeniem do użytkowania przez organy nadzoru budowlanego zadania inwestycyjnego - na własny koszt w terminie 3 lat od daty zawarcia umowy.

W dniu 29 czerwca 2010 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego wydał decyzję w sprawie uzyskania pozwolenia na użytkowanie budynku usługowo-mieszkalnego znajdującego się na działkach 852/3, 852/4 i 852/5 w M. Współdzierżawcy wytworzyli towar jakim jest budynek mieszkalno-usługowy z własnych środków bez udziału właściciela gruntu, tj. Gminy. Budynek jest administrowany i użytkowany przez współdzierżawców. Cena sprzedaży nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem obejmuje wyłącznie wartość gruntu bez budynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy dostawa ww. działek zabudowanych budynkiem mieszkalno-usługowym na rzecz dzierżawców, którzy ten grunt zabudowali, będzie dotyczyła wyłącznie dostawy gruntu zabudowanego opodatkowanego stawką 23%.

Zdaniem Gminy, transakcja powinna podlegać opodatkowaniu wyłącznie w zakresie dostawy gruntu. Z uwagi na fakt, że przedmiotem dostawy będzie grunt zabudowany, będzie podlegała opodatkowaniu stawką 23%.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcie to ma szerszy zakres niż sprzedaż w ujęciu cywilnoprawnym, ponieważ przeniesienie prawa do rozporządzania towarem to nie tylko przeniesienie jego własności. Dostawa towarów nie będzie obejmowała tylko sprzedaży towarów w sensie cywilnoprawnym. Dla uznania, że miała miejsce dostawa towarów wystarczy, że podmiot nabędzie własność ekonomiczną, tzn. będzie miał możliwość dowolnego rozporządzania i dysponowania uzyskanym towarem - chodzi o dysponowanie rzeczą jak właściciel.

Zgodnie z art. 5 ust. 2 ustawy o VAT, opodatkowanie podatkiem od towarów i usług następuje niezależnie od tego, czy czynności podlegające opodatkowaniu zostały wykonane z zachowaniem warunków oraz form określonych przepisami prawa.

Oznacza to, że czynności, które są nieważne na gruncie prawa cywilnego z powodu niezachowania wymaganej formy mogą podlegać opodatkowaniu. Ponieważ czynności opodatkowane na gruncie VAT zostały oderwane od ważności i skuteczności tych czynności na gruncie prawa cywilnego, decydujące znaczenie ma nie prawny, lecz ekonomiczny aspekt transakcji.

Rozważając skutki podatkowe planowanej przez Gminę transakcji należy mieć na uwadze nie jej aspekty cywilnoprawne, lecz te, które mają znaczenie z puntu widzenia ustawy o VAT. Mianowicie przeniesienie własności gruntu spowoduje przeniesienie na nowego właściciela także własności posadowionych na nim budynków, jako części składowej gruntu, a jednocześnie biorąc pod uwagę rozwiązania przyjęte w ustawie o podatku od towarów i usług, nie wystąpi dostawa towaru, jakim jest budynek, gdyż już wcześniej współdzierżawcy mogli dysponować wybudowanym przez siebie budynkiem jak właściciele, chociaż nie należało do nich prawo własności.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy mówi o czynności, w wyniku której nabywca otrzyma prawo rozporządzania rzeczą jak właściciel, to niewątpliwie transakcja zbycia nieruchomości natomiast w części obejmującej budynek nie będzie stanowiła dostawy towarów bowiem Gmina nie przeniesie na nabywcę (współdzierżawców) prawa do rozporządzania budynkiem jak właściciel, ponieważ prawo to jest już po stronie podmiotu, który ten grunt zabudował.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawa - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl