ITPP2/443-592/11/AF - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy gruntów rolnych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2011 r. (data wpływu 22 kwietnia 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów - jest nieprawidłowe.

W dniu 22 kwietnia 2011 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy gruntów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W 1994 r., z powodu śmierci ojca, rozpoczął Pan pracę w gospodarstwie rolnym należącym do matki. Praca posiadała charakter pomocy, na utrzymaniu matki pozostawała dwójka młodocianego rodzeństwa, a dochód z gospodarstwa rolnego stanowił jedyne źródło utrzymania rodziny. W dniu 2 sierpnia 1996 r., na podstawie aktu notarialnego - umowa darowizny, matka darowała Panu działkę nr 264 o obszarze 5,13 ha. Grunt został nabyty jako składnik majątku osobistego, nie związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z chwilą nabycia gruntu podjął Pan decyzję o byciu rolnikiem i przystąpił do KRUS. Przed datą sporządzenia umowy, w świetle obowiązujących przepisów, nie prowadził Pan działalności gospodarczej (rolniczej), praca miała charakter pomocy.

W dniu 1 kwietnia 1998 r. podjął Pan pracę w Komendzie Powiatowej PSP, a tym samym utracił prawo ubezpieczenia w KRUS. Pomoc w prowadzeniu gospodarstwa rolnego matki oraz praca na gruncie własnym darowanym w 1996 r. była kontynuowana do 2007 r. Matka w związku z chorobą nabyła uprawnienia do świadczenia rentowego, rodzeństwo usamodzielniło się, wraz wiekiem coraz ciężej było pogodzić obowiązki związane z wykonywaną pracą zawodową a pracą na roli. Od 2007 r. ww. grunt użytkuje sąsiad z miejscowości na podstawie ustnej umowy.

W grudniu 2007 r., na podstawie opracowanego przez Gminę Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego, działka nr 264 znalazła się w obszarze o przeznaczeniu w ww. dokumencie oznaczonym MU, gdzie podstawową funkcją jest zabudowa mieszkaniowa (funkcja wymieniona w pierwszej kolejności), a funkcja usługowa - na drugim miejscu, jest dopuszczalna w wielkości nie przekraczającej 40% powierzchni terenu. Dla przedmiotowego terenu nie istnieje obowiązek sporządzenia planu zagospodarowania przestrzennego. W związku z powyższym, zgodnie z prawem dysponowania własnym majątkiem, w 2010 r., rozpoczął Pan procedury zmierzające do wydzielenia samodzielnych działek pod zabudowę. W chwili sporządzania wniosku o wydanie interpretacji złożone zostały dokumenty i oczekiwana jest decyzja o podziale działki nr 264 na:

Działki wymienione w pkt 1-3 zamierza Pan w najbliższym czasie przeznaczyć do sprzedaży. Działka wymieniona w pkt 5 o powierzchni 0,7203 ha sprzedawana będzie sukcesywnie w częściach ułamkowych jako droga dojazdowa do nieruchomości. W przyszłości planuje Pan dokonać dalszego podziału gruntu i dostawy wydzielonych działek, w nieokreślonej jeszcze ilości, w zależności od popytu.

Podsumowując:

* wymieniona nieruchomość oznaczona nr 264 stanowi majątek własny, darowany w 1996 r., (zgodnie z wyrokiem NSA z dnia 18 grudnia 2008 r., I FSK 1556/07, pojęcie "majątek osobisty", czy też "majątek prywatny", oznacza tę część majątku danej osoby, która nie jest przez nią wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej i która nie jest przedmiotem tej działalności.);

* działka nr 264 nie została nabyta w celach handlowych - odsprzedaży;

* nie jest Pan podatnikiem podatku od towarów i usług i nie prowadzi działalności gospodarczej, a w szczególności działalności związanej z obrotem nieruchomościami;

* na przedmiotowym gruncie od 2007 nie prowadzi Pan działalności rolniczej i nie jestem rolnikiem ryczałtowym;

* od dnia 1 kwietnia 1998 r., do dnia dzisiejszego zatrudniony jest Pan w Komendzie Powiatowej PSP.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż kolejnych działek wydzielonych z działki nr 264 (oraz udziałów w działce stanowiącej drogę dojazdową), które zostały nabyte w drodze darowizny w 1996 r., stanowiących majątek osobisty, będzie skutkować tym, iż ich zbycie będzie uważane za działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, a w rezultacie tego zaistnieje obowiązek ich opodatkowania podatkiem od towarów i usług....

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 5 ust. 1, art. 7 ust. 1, art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku do towarów i usług, warunkiem uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że wykonuje on działalność gospodarczą w rozumieniu ustawy, a przede wszystkim, że rozpatrywaną czynność wykonuje w ramach tej działalności.

Zauważył Pan, że w przedmiotowej sprawie, w związku z wejściem Polski do Unii Europejskiej, właściwą staje się również Dyrektywa nr 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r.), a obowiązek "prounijnej" wykładni prawa krajowego jest uważany przez Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich za jeden z istotnych obowiązków państw członkowskich. W związku z tym wskazał Pan, że podmiot będący podatnikiem może w określonych sytuacjach dokonać transakcji, nawet odpłatnej, która jednak nie spowoduje opodatkowania, ponieważ system podatku od wartości dodanej dotyczy obrotu profesjonalnego, a nie transakcji indywidualnych o charakterze prywatnym, niezwiązanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Dyrektywa wyraźnie rozróżnia operacje realizowane przez podatnika na takie, które dokonuje on pod tytułem prywatnym oraz takie, które dokonuje prowadząc działalność gospodarczą. Zakres działalności gospodarczej nie ma charakteru nieograniczonego. Granice wyznaczają tutaj operacje pod tytułem prywatnym lub tzw. "czyste" zarządzanie własnością, które nie przyznają statusu podatnika wykonawcy tych operacji. Podatek od wartości dodanej występuje wyłącznie w przypadku transakcji związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą. Nieodłączną konsekwencją posiadania statusu podatnika podatku od towarów i usług w świetle Dyrektywy jest możliwość odliczenia podatku naliczonego. Prawo do odliczenia zostało wprowadzone aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów podatku zapłaconego lub podlegającego zapłacie, w toku jego działalności gospodarczej. Zauważył Pan również, że zapisy w Dyrektywie wprost wskazują często popełniany błąd w interpretacji art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, że tzw. zamiar częstotliwy stał się w definicji bardziej istotny niż zamiar obiektywny prowadzenia działalności gospodarczej. Dokonując bowiem jedynie wykładni językowej powołanego przepisu można dojść do wniosku, że osoba fizyczna dokonująca powtarzających się sprzedaży będzie podatnikiem VAT, co jest wykładnią sprzeczną z przepisami ww. Dyrektywy.

Mając na uwadze powyższe stwierdził Pan, że sprzedaż kolejnych wydzielonych działek z osobistego majątku nie podlega opodatkowaniu od towarów i usług, zgodnie z ustawą z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.). Nie jest bowiem działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży (wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 6 września 2006 r. o sygn. akt I SA/Wr 1254/05, jak też w Leksykonie VAT J. Zubrzyckiego: sprzedaż - nawet kilkukrotna - przedmiotów majątku prywatnego osoby fizycznej, które nie są związane z działalnością gospodarczą oraz nie były nabyte w celu ich odsprzedaży nie ma charakteru handlowego podlegającego opodatkowaniu). Zwrócić Pan uwagę na to, iż w chwili nabycia gruntów rolnych nie istniał zamiar ich odsprzedaży. W podanym stanie faktycznym jest to ewidentnie wykluczone, gdyż nieruchomość została nabyta w drodze darowizny, na której prowadzono działalność rolniczą do 2007 r. Również okolicznością przesądzającą nie może być jedynie sam fakt podziału gruntu na odrębne działki (nie oznacza to ponownego nabycia, posiada jedynie charakter administracyjnoprawny). W Pana opinii, rozumowanie takie prowadziłoby bowiem do trudnych do zaakceptowania wniosków, że sprzedający poza działalnością gospodarczą np. swój prywatny samochód, nie ma statusu podatnika w przypadku gdy zbywa go w całości, a uzyskuje ten status sprzedając go w częściach. Ilość transakcji zostanie wymuszona przez warunki rynkowe, gdyż z pewnością trudniej jest sprzedać jedną dużą działkę z przeznaczeniem pod zabudowę, niż kilka mniejszych. Fakt ewentualnego osiągnięcia znaczącego zysku na skutek podziału gruntu na mniejsze działki nie przesądza, w Pana ocenie, że działa w sposób zorganizowany, jako profesjonalny podmiot gospodarczy. Także bowiem gospodarując swoim majątkiem osobistym podatnik ma prawo działać w sposób zapewniający maksymalne zyski. Mimo, że czynność sprzedaży wydzielonych działek ma pewien przymiot powtarzalności (w określonym przedziale - ilość działek jest skończona), to uznanie osoby fizycznej z tytułu tych sprzedaży za podatnika jest nieuzasadnione ze względu na fakt, iż podatnikiem nie będzie podmiot będący "handlowcem". Wskazał Pan, że nie wystąpi w charakterze handlowca - jako osoba fizyczna dokona jedynie wyzbycia majątku prywatnego (jest to wykonywanie przysługującego prawa własności). Zaznaczył Pan, że wykładnia gramatyczna pojęcia "handlowiec" wskazuje, iż jest to "specjalista w dziedzinie handlu". Z kolei "handel" oznacza "zorganizowaną wymianę dóbr, obrót towarów polegających na kupnie i sprzedaży" (vide: Uniwersalny Słownik Języka Polskiego pod red. Stanisława Dubisza, Tom 2, PWN Warszawa 2003, str. 12-13). Zbycie, nawet kilkunastu działek budowlanych, powstałych z podziału gruntu rolnego nabytego na cele prywatne i po zmianie przeznaczenia tego gruntu, nie stanowi działalności handlowej podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, z uwagi na brak przesłanek uznania tej działalności za taką (brak zawodowego - stałego i zorganizowanego charakteru). W rezultacie tego podatnikiem z tytułu sprzedaży działek budowlanych może być jedynie osoba, która dokonała nabycia działki (działek) z zamiarem jej (ich) dalszej odsprzedaży. Nie ma również żadnego znaczenia, że sprzedaż podzielonych działek może być dokonywana na rzecz kilku różnych nabywców. Pana zdaniem, trafne w tym względzie jest stanowisko przedstawione w wyroku WSA w Warszawie z dnia 15 stycznia 2007 r., sygn. akt III SA/Wa 3885/2006. W Pana opinii na szczególną uwagę zasługuje także uzasadnienie wyroku WSA we Wrocławiu z dnia 26 stycznia 2007 r. (sygn. akt I SA/Wr 1688/2006). Nie bez znaczenia jest również wyrok siedmioosobowego składu NSA z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, który ponad wszelką wątpliwość potwierdził dominującą w tym zakresie linię orzeczniczą, a z którego wynika, że jeżeli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży działek budowlanych wydzielonych z jej prywatnego majątku, ale nie prowadzi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, to sam fakt dokonywania sprzedaży nie powoduje, że sprzedający staje się podatnikiem VAT. Dotyczy to także sytuacji, gdy sprzedaż działek ma charakter częstotliwy. Tym samym sprzedaż dokonywana w powyższych warunkach przez osobę fizyczną nie powoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług. Wskazał Pan, że w świetle obowiązujących przepisów prowadzenie działalności rolniczej oznacza prowadzenie na własny rachunek przez posiadacza gospodarstwa rolnego działalności zawodowej, związanej z tym gospodarstwem, stałej i osobistej oraz mającej charakter wykonywania pracy lub innych zwykłych czynności wiążących się z jego prowadzeniem. Wskazał Pan, że z dniem 1 kwietnia 1998 r., nie podlega ubezpieczeniu rolników KRUS, w 2007 r. zaprzestał prowadzenia jakiejkolwiek działalności rolniczej. Opłaca podatek rolny ustalony przez ustawodawcę, podatek nie wynika z prowadzonej działalności rolniczej a posiadania w majątku własnym gruntów ujętych w ewidencji jako użytki rolne. Sam fakt bycia współwłaścicielem, bądź posiadaczem gospodarstwa rolnego nie jest równoznaczny z prowadzeniem działalności rolniczej, bez zaistnienia wyżej opisanych przesłanek. Zaznaczył Pan, że przytoczone powyżej argumenty w postaci konkretnych wyroków sądów administracyjnych nie stanowią szeroko rozumianego prawa, należy jednak zwrócić uwagę, iż w demokratycznym państwie prawnym zakres podmiotu, jak i przedmiotu opodatkowania musi być precyzyjny dla obywateli, a ewentualna nieprecyzyjność nie może być interpretowana na niekorzyść podatnika i zgodnie z art. 217 Konstytucji RP, obowiązku podatkowego nie można domniemywać.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma zatem na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1, z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 tej Dyrektywy, państwa członkowskie mogą również uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie zawiera transakcje związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu ww. art. 9 ust. 1, w szczególności (...) dostawy działek budowlanych. Przez działkę budowlaną rozumie się każdą działkę nieuzbrojoną lub uzbrojoną, uznaną za budowlaną przez państwa członkowskie.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa gruntów, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartych w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Aby dostawę towarów (np. gruntów) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary, czy usługi, zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zapis art. 2 pkt 15 ustawy wskazuje, iż działalność rolnicza obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarniową i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, a także uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin "in vitro", fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego i drzew tropikalnych (PKWiU 02.01.13) oraz bambusa (PKWiU 02.01.42-00.11), a także świadczenie usług rolniczych.

W myśl pkt 16 ww. artykułu, pod pojęciem "gospodarstwo rolne" należy rozumieć gospodarstwo rolne w rozumieniu przepisów o podatku rolnym.

Z kolei pkt 20 tego artykułu określa, iż pod pojęciem "produktów rolnych" należy rozumieć towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

Z regulacji art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 136, poz. 969 z późn. zm.) wynika, że za gospodarstwo rolne uważa się obszar gruntów, o których mowa w art. 1, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy, stanowiących własność lub znajdujących się w posiadaniu osoby fizycznej, osoby prawnej albo jednostki organizacyjnej, w tym spółki, nieposiadającej osobowości prawnej.

Należy wskazać, że rolnicy wykonujący działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzą działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy i są podatnikami tego podatku, z tym że dokonując dobrowolnej rejestracji uzyskują status czynnego podatnika, a w przypadku braku rejestracji - są podatnikami zwolnionymi - rolnikami ryczałtowymi.

W przypadku, gdy rolnik wytwarza produkty rolne, czyniąc to na gruntach wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, wówczas sprzedaż przez niego gruntu, który stanowi składnik majątkowy gospodarstwa rolnego, uznawana jest za działalność gospodarczą opodatkowaną podatkiem od towarów i usług. Zbywanie działek wchodzących w skład gospodarstwa rolnego, nie stanowi sprzedaży majątku prywatnego, bowiem w takim przypadku dochodzi do sprzedaży składników majątkowych wykorzystywanych w działalności gospodarczej. Majątkiem osobistym są tylko te grunty, które podatnik posiada i wykorzystuje na potrzeby osobiste, a nie te, które użytkuje w ramach działalności gospodarczej - działalności rolniczej. Bowiem, aby rolnik mógł dokonywać produkcji roślinnej i zwierzęcej oraz innej wskazanej w art. 2 pkt 15 ustawy, a także uzyskiwać produkty, musi wykorzystywać grunt rolny, który w takiej sytuacji należy traktować jako część majątku związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą. Jednocześnie należy stwierdzić, że w świetle definicji zawartej w art. 15 ust. 2 ustawy, rolnicy traktowani są na tych samych zasadach co handlowcy, producenci, czy usługodawcy, z tym że dokonując dobrowolnej rejestracji uzyskują status czynnego podatnika, a w przypadku braku rejestracji - są podatnikami zwolnionymi - rolnikami ryczałtowymi.

Biorąc pod uwagę treść wniosku oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że dokonując sprzedaży przedmiotowych działek, wystąpi Pan w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, ponieważ działka nr 264 była wykorzystywana w prowadzonej działalności rolniczej. Z uwagi na fakt, iż na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, działalność rolnicza jest traktowana jako działalność gospodarcza, w rozumieniu art. 15 ust. 2, tym samym rolnik sprzedający działkę wykorzystywaną w działalności rolniczej nie zbywa majątku osobistego, ale jeden ze składników gospodarstwa rolnego. Reasumując, dostawa opisanych działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ nosi znamiona działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, a Pan jako osoba dokonująca dostawy, będzie wykonywał czynności, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.