ITPP2/443-586a/09/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 2 października 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-586a/09/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2009 r. (data wpływu 16 lipca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 14 września 2009 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania wybudowanego odcinka sieci wodociągowej przedsiębiorstwu wodociągowemu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 lipca 2009 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 14 września 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności nieodpłatnego przekazania wybudowanego odcinka sieci wodociągowej przedsiębiorstwu wodociągowemu.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest właścicielem nieruchomości gruntowej, na której zgodnie z pozwoleniem na budowę realizuje inwestycję, w postaci budowy zespołu budynków mieszkalnych z przeznaczeniem poszczególnych wyodrębnionych lokali na sprzedaż.

W celu zapewnienia budowanym obiektom dostępu do sieci wodociągowo-kanalizacyjnych i możliwości korzystania ze świadczeń dostawy wody i odprowadzania ścieków Wnioskodawca podpisał umowę, w której zobowiązał się wybudować na własny koszt sieć wodociągową, a następnie przekazać nieodpłatnie "W" (Spółka zrzekła się w tej umowie prawa do odpłatnego przekazania wybudowanych sieci). Decyzja Spółki jest ekonomicznie uzasadniona, ponieważ dzięki temu może kontynuować inwestycję i wywiązać się terminowo ze zobowiązań wobec przyszłych właścicieli lokali, a tym samym uzyska przychody ze sprzedaży lokali. Budowa tego odcinka jest niezbędna z punktu widzenia technologicznego, a przedsiębiorstwo wodociągowe nie dysponuje środkami umożliwiającymi realizację takiej inwestycji. Nie ma też możliwości odpłatnego nabycia wybudowanej sieci.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie infrastruktury w postaci sieci wodociągowej przedsiębiorstwu wodociągowemu, w związku z realizacją ww. inwestycji, rodzi obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskujący wskazał, iż jest w trakcie budowy budynków mieszkalnych. W związku z tą inwestycją niezbędnym stało się wybudowanie sieci kanalizacyjnej, w celu zapewnienia przyłącza nowobudowanych obiektów do kanalizacji. Budowa sieci jest niezbędna z punktu widzenia technologicznego, bowiem nie ma innej możliwości zapewnienia dostępu do urządzeń kanalizacyjnych.

Spółka uważa, że nie mogłaby zrealizować sprzedaży wybudowanych obiektów bez infrastruktury związanej z siecią wodno-kanalizacyjną. Nieodpłatne przekazanie tej sieci będzie zatem wykorzystane w działalności opodatkowanej.

Wskazano postanowienie Dolnośląskiego Urzędu Skarbowego z dnia 30 października 2006 r., nr PPII 443/1/443/61594/06, w którym wyrażona została opinia, iż nieodpłatne przekazanie sieci elektroenergetycznej nie może zostać uznane - na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług - za odpłatne świadczenie usług, ponieważ jest związane z prowadzeniem działalności polegającej na prowadzeniu inwestycji - budowie budynku mieszkalnego i sprzedaży wyodrębnionych lokali mieszkalnych. W konsekwencji czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co jednak nie wpływa na prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego, gdyż jest on związany z opodatkowaną działalnością podatnika.

Wnioskodawca jest zdania, że przekazanie infrastruktury wodnokanalizacyjnej może być uznane za przekazanie na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, gdyż jest związane z zakresem Jego działalności gospodarczej, polegającej na budowaniu i sprzedaży budynków mieszkalnych. Przekazanie wytworzonej przez niego infrastruktury jest konieczne, aby wybudowane budynki mogły korzystać z dostępu do mediów. To natomiast jest istotnym warunkiem rentowności działalności, gdyż bez odpowiedniego dostępu do mediów budowane mieszkania nie znajdowałyby nabywców. Zatem czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał wyroki: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 czerwca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 398/08 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 marca 2009 r. sygn. akt I FPS 6/08.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl ust. 2 tegoż artykułu, przez dostawę towarów, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

* jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

W oparciu o art. 7 ust. 3 powołanej ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek.

Mając na uwadze powołane regulacje należy stwierdzić, iż zgodnie z generalną zasadą - wynikającą z art. 5 ust. 1 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa. Od tej zasady przewidziano jednak pewne wyjątki. Art. 7 ust. 2 ustawy wskazuje bowiem czynności, które mimo braku odpłatności uważane są za zrównane z odpłatną dostawą. Do czynności takich ustawodawca zaliczył przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, pod warunkiem jednak, iż podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego albo częściowego odliczenia podatku naliczonego.

Jednocześnie na mocy art. 7 ust. 3 ustawodawca wyłączył z opodatkowania czynności, które ściśle związane są z prowadzonym przedsiębiorstwem - dotyczy to drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości oraz próbek.

Unormowanie zawarte w omawianym art. 7 ust. 2 ustawy nawiązuje do treści art. 5 (6) obowiązującej do dnia 31 grudnia 2006 r. VI Dyrektywy Rady 77/388/EEC z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych. Z regulacji tej wynika, że za dostawę towarów uważa się również wykorzystanie towarów stanowiących majątek przedsiębiorstwa dla celów prywatnych podatnika, do celów prywatnych pracowników podatnika, nieodpłatne ich zbycie oraz użycie ich do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność. Wymienione czynności tylko wówczas są uznawane za odpłatną dostawę towarów, jeżeli podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu całkowite lub częściowe prawo do odliczenia podatku naliczonego. Identyczne wnioski można wyciągnąć dokonując analizy art. 16 Dyrektywy 2006/112/WE Rady Unii Europejskiej z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (odpowiednik ww. art. 5 (6) VI Dyrektywy Rady). W rozumieniu tego przepisu wykorzystanie przez podatnika towarów stanowiących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych podatnika lub jego pracowników, które przekazuje nieodpłatnie lub, w ujęciu ogólnym, które przeznacza do celów innych niż prowadzona przez niego działalność gospodarcza, gdy podatek od powyższych towarów lub ich części podlegał w całości lub w części odliczeniu, jest uznawane za odpłatną dostawę towarów, z wyłączeniem prezentów o niskiej wartości i próbek.

Należy podkreślić, że przy interpretacji art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, konieczne jest odróżnienie celu czynności przekazania towarów przedsiębiorstwa od związku tej czynności z funkcjonowaniem przedsiębiorstwa. Celem bezpośrednim każdego nieodpłatnego przekazania towaru przedsiębiorstwa osobie trzeciej (innemu podmiotowi) jest przede wszystkim zaspokojenie potrzeb tej osoby (podmiotu). Z punktu widzenia funkcjonowania i interesu przedsiębiorstwa przekazującego towary, zaspokojenie potrzeb osoby trzeciej (czyli cel przekazania towarów) może być obojętne, jako w ogóle niewiążące się z jego działalnością (np. przekazanie towarów na cele osobiste podatnika, pracowników, itd.) lub też może mieć związek z funkcjonowaniem i rozwojem działalności tego przedsiębiorstwa (np. przekazanie towarów ma zapewnić możliwość sprzedaży). Powyższe wskazuje, iż celu przekazania towarów przedsiębiorstwa nie można utożsamiać ze związkiem tej czynności z jego działalnością. Przekazanie bowiem może w ogóle nie być związane z działalnością, może także pozostawać w związku bezpośrednim, stanowiąc realizację zadań przedsiębiorstwa.

Odnosząc powyższe do przedmiotowej sprawy należy zwrócić uwagę, iż nieodpłatnego przekazania sieci wodociągowej przedsiębiorstwu wodociągowemu, nie można traktować jako przekazania na cele związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem. Wnioskodawca stwierdził, że przekazanie wytworzonej infrastruktury jest konieczne, aby wybudowane budynki mogły korzystać z dostępu do mediów, a w konsekwencji jest istotnym warunkiem rentowności Jego działalności (bez odpowiedniego dostępu do mediów budowane mieszkania nie znajdowałyby nabywców). Nie zaprzeczając, iż nieodpłatne przekazanie sieci ma wpływ na działalność Spółki, należy podkreślić, iż przekazanie to nie następuje na cele związane z Jej działalnością (budowa i sprzedaż lokali). Celem tego przekazania jest bowiem zaspokojenie potrzeb przedsiębiorstwa wodociągowego - to ono będzie uzyskiwać przychody z tytułu używania otrzymanego odcinka sieci wodociągowej. Dla Spółki wybudowanie sieci i przekazanie jej "W" stanowić będzie jeden z pośrednich etapów, zmierzających do osiągnięcia głównego celu, w jakim prowadzi działalność gospodarczą, tj. sprzedaży lokali.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, iż przedmiotowe nieodpłatne przekazanie sieci wodociągowej spełnia przesłanki wynikające z art. 7 ust. 2 ustawy, a zatem jako przekazanie na cele niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem, stanowić będzie czynność podlegającą opodatkowaniu.

Jednocześnie wskazuje się, iż rozstrzygnięcia kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabywane przez Spółkę towary i usługi, służące budowie przedmiotowej sieci wodociągowej, dokonano w interpretacji indywidualnej nr ITPP2/443-586b/09/AP.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl