ITPP2/443-586a/09/11-S/AP - Możliwość opodatkowania podatkiem VAT nieodpłatnego przekazania odcinka sieci wodociągowej na rzecz przedsiębiorstwa wodociągowego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 maja 2011 r. sygn. akt I FSK 789/10 oraz wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 10 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Bk 8/10 (data wpływu prawomocnego wyroku 3 czerwca 2011 r.) - stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2009 r. (data wpływu 16 lipca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 14 września 2009 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania wybudowanego odcinka sieci wodociągowej przedsiębiorstwu wodociągowemu - jest prawidłowe.

W dniu 16 lipca 2009 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniu 14 września 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania wybudowanego odcinka sieci wodociągowej przedsiębiorstwu wodociągowemu.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest właścicielem nieruchomości gruntowej, na której zgodnie z pozwoleniem na budowę realizuje inwestycję, w postaci budowy zespołu budynków mieszkalnych z przeznaczeniem poszczególnych wyodrębnionych lokali na sprzedaż.

W celu zapewnienia budowanym obiektom dostępu do sieci wodociągowo-kanalizacyjnych i możliwości korzystania ze świadczeń dostawy wody i odprowadzania ścieków Wnioskodawca podpisał umowę, w której zobowiązał się wybudować na własny koszt sieć wodociągową, a następnie przekazać nieodpłatnie "W" (Spółka zrzekła się w tej umowie prawa do odpłatnego przekazania wybudowanych sieci). Decyzja Spółki jest ekonomicznie uzasadniona, ponieważ dzięki temu może kontynuować inwestycję i wywiązać się terminowo ze zobowiązań wobec przyszłych właścicieli lokali, a tym samym uzyska przychody ze sprzedaży lokali. Budowa tego odcinka jest niezbędna z punktu widzenia technologicznego, a przedsiębiorstwo wodociągowe nie dysponuje środkami umożliwiającymi realizację takiej inwestycji. Nie ma też możliwości odpłatnego nabycia wybudowanej sieci.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie infrastruktury w postaci sieci wodociągowej przedsiębiorstwu wodociągowemu, w związku z realizacją ww. inwestycji, rodzi obowiązek podatkowy w zakresie podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, budowa sieci jest niezbędna z punktu widzenia technologicznego (w celu zapewnienia przyłącza nowobudowanych obiektów do kanalizacji), bowiem nie ma innej możliwości zapewnienia dostępu do urządzeń kanalizacyjnych. Uważa, że nie mógłby zrealizować sprzedaży wybudowanych obiektów bez infrastruktury związanej z siecią wodno-kanalizacyjną. Nieodpłatne przekazanie tej sieci będzie zatem wykorzystane w działalności opodatkowanej.

Spółka wskazała postanowienie Urzędu Skarbowego z dnia 30 października 2006 r., w którym wyrażona została opinia, iż nieodpłatne przekazanie sieci elektroenergetycznej nie może zostać uznane - na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług - za odpłatne świadczenie usług, ponieważ jest związane z prowadzeniem działalności polegającej na budowie budynku mieszkalnego i sprzedaży wyodrębnionych lokali mieszkalnych. W konsekwencji czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co jednak nie wpływa na prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego, gdyż jest on związany z opodatkowaną działalnością podatnika.

Spółka jest zdania, że przekazanie infrastruktury wodnokanalizacyjnej może być uznane za przekazanie na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, gdyż jest związane z zakresem Jej działalności gospodarczej, polegającej na budowaniu i sprzedaży budynków mieszkalnych. Przekazanie wytworzonej infrastruktury jest konieczne, aby wybudowane budynki mogły korzystać z dostępu do mediów. To natomiast jest istotnym warunkiem rentowności działalności, gdyż bez odpowiedniego dostępu do mediów budowane mieszkania nie znajdowałyby nabywców. Zatem czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Na potwierdzenie swojego stanowiska Spółka powołała wyroki: Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 17 czerwca 2008 r. sygn. akt III SA/Wa 398/08 oraz Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 marca 2009 r. sygn. akt I FPS 6/08.

W interpretacji indywidualnej z dnia 2 października 2009 r. znak ITPP2/443-586a/09/AP uznano stanowisko Spółki za nieprawidłowe. Nie zgadzając się w treścią wydanej interpretacji Spółka, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożyła skargę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, po rozpoznaniu przedmiotowej skargi na rozprawie w dniu 25 lutego 2010 r., na podstawie art. 145 § 1 ust. 1 lit. a) ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), wyrokiem z dnia 10 marca 2010 r. uchylił zaskarżoną interpretację, stwierdzając, że jest oczywistym, iż bez wybudowania sieci wodociągowej, do której przyłączone są budynki budowane przez Spółkę dla celów sprzedaży wybudowanych mieszkań, nie znalazłyby nabywcy. Wobec tego przekazanie w tej sytuacji odcinka sieci wodociągowej bez wynagrodzenia przedsiębiorstwu wodociągowemu jest przekazaniem na cele związane z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem.

Minister Finansów, kwestionując stanowisko Sądu I instancji, złożył skargę kasacyjną, która wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 maja 2011 r. sygn. akt I FSK 789/10, została oddalona. Naczelny Sąd Administracyjny oddalając ww. skargę kasacyjną wskazał, że wykładnia przepisów art. 7 ust. 2 i 3 ustawy o podatku od towarów i usług stanowiła już przedmiot analizy Sądu, w efekcie czego został wydany m.in. wyrok z dnia 23 marca 2009 r. sygn. akt I FPS 6/08. Naczelny Sąd Administracyjny uzasadnił ponadto, iż Sąd pierwszej instancji słusznie uznał, że przekazanie przez Spółkę, która prowadzi działalność gospodarczą w zakresie budownictwa mieszkaniowego, nieodpłatnie sieci wodociągowej przedsiębiorstwu wodociągowemu, wiąże się z celami przedsiębiorstwa prowadzonego przez Spółkę. Zdaniem Sądu oczywiste jest, że celem wybudowania sieci wodociągowej i jej przekazania było wyposażenie planowanej inwestycji w odpowiednie media, które gwarantowały możliwość sprzedaży wybudowanych lokali, a bez tej sieci inwestycja Spółki nie miała żadnego uzasadnienia gospodarczego.

W dniu 3 czerwca 2011 r. do tut. organu wpłynął prawomocny wyrok wydany przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku z dnia 10 marca 2010 r. sygn. akt I SA/Bk 8/10, uchylający zaskarżoną interpretację.

W wyniku ponownej analizy przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, w związku z przepisem art. 153 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, stanowiącym, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia, stanowisko Spółki w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.