ITPP2/443-576a/11/EK - Stawka podatku VAT dla sprzedaży ciągników, narzędzi i maszyn rolniczych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2011 r. (data wpływu 21 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym w dniach 27 czerwca, 12 i 13 lipca 2011 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku obowiązującej do sprzedaży ciągników, narzędzi i maszyn rolniczych - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 kwietnia 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 27 czerwca, 12 i 13 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia stawki podatku obowiązującej do sprzedaży ciągników, narzędzi i maszyn rolniczych.

W przedmiotowym wniosku i jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółdzielnia zajmuje się handlem i usługami. Jest zarejestrowana jako podatnik podatku od towarów i usług od 1993 r. Planuje sprzedać część środków trwałych oraz narzędzi. Część środków została już sprzedana ze stawką podstawową 23%. Ciągniki rolnicze, narzędzia i maszyny były używane przez Spółdzielnię do wykonywania czynności opodatkowanych przez okres dłuższy niż pół roku.

W związku z powyższym ostatecznie zadano następujące pytanie:

Z jaką stawką podatku należy sprzedać używany sprzęt i środki trwałe:

* ciągniki rolnicze i narzędzia zakupione w latach 1988-1989.

* maszyny rolnicze zakupione w latach 1998-1999, przy zakupie których obowiązywała stawka 0%.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, środki trwałe tzn. ciągniki rolnicze powinny zostać sprzedane ze stawką zwolnioną, gdyż stanowią towar używany w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 2. Spółdzielnia wskazała, iż jest zdania, że maszyny rolnicze powinna sprzedać ze stawką podstawową 23%, ponieważ przy zakupie była zastosowana stawka podatku 0%. Sprzedaż narzędzi powinna korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Z brzmienia art. 41 ust. 1 ww. ustawy wynika, że stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), którego zdanie wstępne zostało zmienione na podstawie art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz możliwość stosowania zwolnień podatkowych.

Stosownie do brzmienia art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

W myśl ust. 2 powołanego wyżej artykułu, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Biorąc pod uwagę przedstawione zdarzenie przyszłe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro przy zakupie ciągników rolniczych, narzędzi i maszyn rolniczych Spółdzielni nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego i rzeczy te były używane przez Spółdzielnię do wykonywania czynności opodatkowanych przez okres dłuższy niż pół roku, to ich sprzedaż będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Wskazać należy, iż treść art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy nie wyklucza zwolnienia od podatku dostawy takich towarów używanych, których zakup opodatkowany był stawką 0%. Aby zaistniało prawo do odliczenia podatku naliczonego musi bowiem istnieć kwota podatku naliczonego, o którą następuje obniżenie kwoty podatku należnego.

Jednocześnie zastrzega się, że w niniejszej interpretacji nie rozstrzygano zagadnienia dotyczącego poprawności zastosowania stawki 23% do środków, które zostały przez Spółdzielnię już sprzedane, gdyż nie przedstawiono w tym zakresie stanowiska i nie postawiono pytania.

Końcowo informuje się, iż kwestię dotyczącą obowiązku zaewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy rejestrującej, rozstrzygnięto w interpretacji indywidualnej znak ITPP2/443-576b/11/EK.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.