ITPP2/443-574/08/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 czerwca 2008 r. (data wpływu 27 czerwca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 27 czerwca 2008 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca, będący podatnikiem podatku od towarów i usług, nabył olej bazowy od polskiego podatnika tego podatku, zarejestrowanego na terytorium kraju dla potrzeb transakcji wewnątrzwspólnotowych. Sprzedający dokonał importu przedmiotowego towaru z USA na Łotwę. Dostawa odbyła się na warunkach "F" Łotwa. W związku z tym Wnioskodawca dokonał załadunku towaru na Łotwie i jego przemieszczenia na terytorium kraju. Sprzedający wystawił dla Wnioskodawcy fakturę VAT ze stawką podatku 0%. uznając, że w tym przypadku ze strony nabywcy wystąpiło wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy dostawa opisana we wniosku, w sytuacji, gdy dostawca jest zarejestrowany dla potrzeb podatku od towarów i usług tylko na terenie kraju, a przemieszczenia dokonuje nabywca, stanowi dla tego ostatniego wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów.

Zdaniem Wnioskodawcy opisana transakcja jest dostawą krajową, opodatkowaną stawką podatku w wysokości 22%. Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów mogłoby mieć miejsce, gdyby dostawca-importer dokonał przemieszczenia towarów lub gdyby przemieszczenia towarów dokonał inny podmiot (nawet nabywca) na rzecz importera. Samo przemieszczenie towaru przez nabywcę z innego kraju członkowskiego na terytorium kraju na rzecz tego nabywcy, jeżeli nabycie następuje od innego polskiego podatnika nie zarejestrowanego w kraju rozpoczęcia dostawy, nie stanowi podstawy do uznania opisanej we wniosku dostawy jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towaru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 i pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju oraz wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terenie kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami ja właściciel.

Przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę lub na ich rzecz (art. 9 ust. 1 ustawy). Zgodnie z ust. 2 tego artykułu przepis powyższy stosuje się pod warunkiem, że:

:

,

W art. 10 ww. ustawy określono przypadki, w których nie występuje wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Jednakże żaden z nich, stosownie do treści wniosku, nie odnosi się do opisanej sytuacji.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy, przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również, przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć czynnościom wykonywanym przez niego jako podatnika na terytorium kraju.

Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy miejscem dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. Odpowiednio wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów uznaje się za dokonane na terytorium państwa członkowskiego, na którym towary znajdują się w momencie zakończenia ich wysyłki lub transportu (art. 25 ust. 1 cytowanej ustawy).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca nabył towar na terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju. W wyniku dokonanej dostawy towar jest transportowany przez nabywcę (Wnioskodawcę) z terytorium tego państwa na terytorium kraju, czyli na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia transportu. Nabywca i dokonujący dostawy są podatnikami podatku od towarów i usług zarejestrowanymi na terenie kraju. Poza tym dostawca, przez fakt dokonania importu na terenie Łotwy stał się podatnikiem podatku od wartości dodanej. Tym samym wypełniona została dyspozycja zawarta w art. 9 ust. 1 i ust. 2 cytowanej ustawy, stanowiąca podstawową regułę określającą wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów. Zgodnie z zapisem cytowanego art. 25 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opisaną transakcję, będąca wewnątrzwspólnotowym nabyciem towaru, uznaje się za dokonaną na terytorium państwa członkowskiego zakończenia transportu, czyli na terenie kraju. Jako taka, stosownie do treści art. 5 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Przytaczany przez Wnioskodawcę art. 11 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi uzupełnienie podstawowej reguły dotyczącej wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jak zaznaczono powyżej zawartej w art. 9 tejże ustawy. Świadczy o tym przede wszystkim treść tego przepisu. W związku z powyższym, w przypadku niewypełnienia dyspozycji przepisu art. 11 ust. 1, jak w opisywanym przypadku, nie ma przeszkód w stosowaniu reguły ogólnej.

Jednocześnie nie można określić opisanej we wniosku transakcji jako dostawy towarów na terenie kraju. Jak wskazano wyżej, zgodnie z treścią art. 22 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, miejscem dostawy w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią jest miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy. W niniejszym przypadku miejscem, w którym rozpoczyna się transport jest terytorium Łotwy, czyli terytorium innego państwa członkowskiego. Stosownie do tego oraz treści art. 5 ust. 1 pkt 1 cytowanej ustawy, opisana transakcja nie jest dostawą na terytorium kraju i nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, stwierdzić należy, że opisana we wniosku transakcja jest wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów. W związku z powyższym w niniejszej interpretacji nie odniesiono się do kwestii stawki podatku obowiązującej w przypadku uznania przedmiotowej transakcji za dostawę krajową.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.