ITPP2/443-553/11/AF - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży działek budowlanych.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku dnia 14 kwietnia 2011 r. (data wpływu 14 kwietnia 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 14 kwietnia 2011 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek budowlanych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W wyniku licytacji w dniu 19 listopada 1997 r. na podstawie postanowienia sądu nabył Pan wraz z małżonką (przetarg w postępowaniu egzekucyjnym) nieruchomości rolne o powierzchni 3,71 ha, składające się z: działki o powierzchni 2,71 ha położonej w C. i działki o powierzchni 1 ha położonej w miejscowości W. Dla obu działek prowadzone są księgi wieczyste.

Powyższe działki kupił Pan z zamiarem pobudowania na nich domu, na zasadzie siedliska. Działką na której miał być wybudowany dom była działka w C. (kupiona w tym celu), ponieważ sąsiaduje z działką, na której prowadzi Pan działalność gospodarczą. Działka, na której prowadzona jest działalności gospodarcza została nabyta w 1980 r. i wykorzystywana jest w ten sposób od tego czasu. Poprzez zakup sąsiedniej działki, chciał Pan zaoszczędzić czas na codziennych dojazdach do pracy i z powrotem. W odniesieniu do działki znajdującej się w W. nie miał i nie ma Pan żadnych planów, a zakup związany był z faktem, iż nie istniała możliwość zakupu samej działki znajdującej się w C. (zakup łączny obu działek).

Ze względu na to, że działka z C. została zakupiona w celu mieszkalnym, nie została wprowadzona do prowadzonej wówczas działalności gospodarczej (handel meblami i oświetleniem). Zakup tej działki nie miał charakteru firmowego, ale prywatny. Opłacany podatek rolny do tej nieruchomości nigdy nie stanowił kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej. Działka przez cały czas od momentu jej zakupu nie była używana rolniczo, ani w jakikolwiek inny sposób. Pomimo zakupu przedmiotowej działki pod budowę domu, nigdy do niej nie doszło. Obecnie ma Pan zamiar sprzedać przedmiotowy grunt.

W międzyczasie, t.j. w 2010 r. (czyli po 13 latach od zakupu) uchwalony został nowy plan zagospodarowania przestrzennego, który zmienił kwalifikację opisanej działki na tereny przeznaczone pod budownictwo mieszkalne. W związku z zamiarem sprzedaży przedmiotowego gruntu w 2011 r., dokonał Pan geodezyjnego podziału gruntu na działki, które w przyszłości będą sprzedawane (nie dokonano wydzielenia nowych ksiąg wieczystych). Podział ten został dokonany, aby ułatwić sprzedaż. Jeżeli znajdzie się chętny nabywca, sprzedany zostanie cały grunt znajdujący w C. (jednym aktem notarialnym). Gdyby natomiast nie, działki sprzedawane będą sukcesywnie. a)

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

* Czy sprzedaż jednej osobie całego gruntu znajdującego się w C. (składającego się obecnie z wielu działek wydzielonych geodezyjnie) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

* Czy sprzedaż pojedynczych, wydzielonych działek składających się na nieruchomość położoną w C. będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż gruntu dokonana wraz z małżonką nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Na podstawie treści art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wskazał Pan, że sprzedaż przedmiotowego gruntu nie może być, co do zasady uznana za działalność gospodarczą. Grunt nie został nabyty z zamiarem dalszej odsprzedaży, ale na cele osobiste. Przedmiotem sprzedaży nie będzie nic ponad to, co zostało nabyte 14 lat wcześniej. W Pana opinii o zamiarze dokonywania czynności w sposób częstotliwy można by mówić, gdyby sprzedawał działkę, a jednocześnie nabywałby inne z zamiarem dokonywania kolejnych sprzedaży. Jednakże - jak wskazał Pan - nie występuje to w tym przypadku. Zaznaczył Pan, że aby dostawę towarów uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie realizacji wystąpił zamiar dokonywania takich czynności wielokrotnie, a wykorzystywane towary czy usługi zostały nabyte w celu spożytkowania ich do dokonywania tej czynności. Dodatkowo wskazał Pan, że uznanie osoby za podatnika w myśl ww. ustawy, uzależnione jest od prowadzenia działalności gospodarczej, bowiem wykonywanie czynności podlegających opodatkowaniu skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego tylko wtedy, gdy czynność została wykonana w ramach działalności gospodarczej, w związku z którą dana czynność jest wykonywana. Dlatego też, w Pana opinii, uzasadnionym jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników, nawet jeżeli wykonują czynność dostawy towarów, jeżeli zbywają część majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego sprzedaży. Ponadto omawiany grunt nabył Pan i sprzeda wraz z małżonką, która nie prowadzi żadnej działalności gospodarczej.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny, także obowiązujące przepisy ustawy o podatku od towarów i usług stwierdził Pan, iż zbycie w transakcji jednorazowej gruntu w C. stanowiącego majątek osobisty Pana i małżonki, niewykorzystywanego w prowadzonej działalności gospodarczej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W odniesieniu do pojedynczych transakcji sprzedaży ww. działek stwierdził Pan, że nie będzie ona podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Na poparcie powyższej tezy odwołał się Pan do poprzedniej argumentacji, dodając jednocześnie, że sam podział gruntu nie ma znaczenia, ponieważ nie było zamiaru sprzedaży gruntu przy jego zakupie oraz dlatego, że nie może być to wymuszona formuła sprzedaży (nie da się sprzedać gruntu w całości).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z tym przepisem przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Zgodnie z art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 Nr 16 poz. 93 z późn. zm.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne. Z kolei w myśl art. 46 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 ustawy. Podatnikami - według zapisu art. 15 ust. 1 - są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma zatem na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1, z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 tej Dyrektywy, państwa członkowskie mogą również uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie zawiera transakcje związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu ww. art. 9 ust. 1, w szczególności (...) dostawy działek budowlanych. Przez działkę budowlaną rozumie się każdą działkę nieuzbrojoną lub uzbrojoną, uznaną za budowlaną przez państwa członkowskie.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa gruntów, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartych w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Aby dostawę towarów (np. gruntów) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary, czy usługi zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z treści złożonego wniosku wynika, że w dniu 19 listopada 1997 r. nabył Pan wraz z małżonką (przetarg w postępowaniu egzekucyjnym) nieruchomości rolne o powierzchni 3,71 ha, składające się z: działki o powierzchni 2,71 ha położonej w C. i działki o powierzchni 1 ha położonej w miejscowości W. Powyższe działki kupił Pan z zamiarem pobudowania na nich domu, na zasadzie siedliska. Działką na której miał być wybudowany dom była działka w C. (kupiona w tym celu), ponieważ sąsiaduje z działką, na której prowadzi Pan działalność gospodarczą. Działka przez cały czas od momentu jej zakupu nie była używana rolniczo, ani w jakikolwiek inny sposób. Pomimo zakupu przedmiotowej działki pod budowę domu, nigdy do niej nie doszło. Obecnie ma Pan zamiar sprzedać przedmiotowy grunt. W międzyczasie, t.j. w 2010 r. (czyli po 13 latach od zakupu) uchwalony został nowy plan zagospodarowania przestrzennego, który zmienił kwalifikację opisanej działki na tereny przeznaczone pod budownictwo mieszkalne. W związku z zamiarem sprzedaży przedmiotowego gruntu w 2011 r., dokonał Pan geodezyjnego podziału gruntu na działki, które w przyszłości będą sprzedawane (nie dokonano wydzielenia nowych ksiąg wieczystych). Podział ten został dokonany, aby ułatwić sprzedaż.

Analiza przedstawionych okoliczności może wskazywać, iż przedmiotowa nieruchomość stanowiła dla Pana lokatę kapitału. Powyższe potwierdza fakt, iż nie dokonywał Pan na opisanym we wniosku gruncie żadnych czynności wskazujących na jego wykorzystywanie w celach osobistych - budowa domu na potrzeby własne. Jedynym podjętym działaniem było dokonanie podziału opisanej nieruchomości, mające na celu ułatwienie jej sprzedaży.

Reasumując, skoro okoliczności sprawy wskazują, iż grunt stanowi dla Pana lokatę kapitału, należy uznać, że sprzedaż wydzielonych z niego działek - niezależnie, czy będzie to jednorazowe zbycie całego gruntu jednej osobie, czy szereg pojedynczych transakcji - będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.