ITPP2/443-55/07/KL

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy i Miasta przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2007 r. (data wpływu 1 października 2007 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT od nowo wybudowanego obiektu "C." związanego z wykonywaniem czynności opodatkowanych - jest prawidłowe.

W dniu 1 października 2007 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości odliczenia podatku VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 2006 r. Gmina i Miasto z własnych środków finansowych rozpoczęła budowę "C.", którą ukończyła we wrześniu 2007 r. Obiekt ten stanowi środek trwały będący własnością Gminy, która będzie wydzierżawiać znajdujące się w nim pomieszczenia jednostce budżetowej, utworzonej uchwałą z dnia 26 lipca 2007 r.

Z uwagi na to Gmina oświadczyła, iż będzie prowadzić sprzedaż opodatkowaną na tym obiekcie, wskazując jako podstawę prawną wydzierżawienia "C." dyspozycję art. 18 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.).

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) Gmina może dokonać odliczenia podatku VAT naliczonego w fakturach wykonawcy.

Zdaniem wnioskodawcy, w myśl przepisów art. 86 ust. 1 i art. 87 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, Gmina może odliczyć i uzyskać zwrot podatku naliczonego związanego z "C.", które jako jednostka budżetowa będzie dzierżawić i płacić Gminie czynsz dzierżawny za pomieszczenia w nowo wybudowanym obiekcie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W oparciu o § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego korzysta ze zwolnienia w zakresie czynności związanych z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywanych w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych.

W złożonym wniosku opisano, że środek trwały powstały w wyniku realizacji tego projektu został oddany w dzierżawę "C." i z tego też tytułu Gmina osiągać będzie obrót podlegający opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a zatem poniesione przez Gminę wydatki na inwestycję są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W myśl dyspozycji art. 5 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Treść art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany wyłącznie z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług.

Kwotę podatku naliczonego zgodnie z art. 86 ust. 2 pkt 1 cytowanej ustawy o podatku od towarów i usług stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika. Stąd ze względu na związek z czynnościami opodatkowanymi (uzyskiwaniem obrotów z tytułu dzierżawy) poniesionych wydatków na budowę obiektu "C." Gmina ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Z kolei w myśl dyspozycji art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego (m.in. związana z nabyciem środków trwałych), o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.