ITPP2/443-545/13/AJ

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 3 września 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-545/13/AJ

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 czerwca 2013 r. (data wpływu 11 czerwca 2013 r.), uzupełnionym dnia 7 sierpnia 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania 8% stawką podatku czynności zbycia nieruchomości przeznaczonej pod zabudowę - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 czerwca 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 7 sierpnia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania 8% stawką podatku czynności zbycia nieruchomości przeznaczonej pod zabudowę.

W złożonym wniosku oraz jego uzupełnieniu, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Jest Pani właścicielką działek położonych w miejscowości T., powstałych w wyniku podziału części posiadanej nieruchomości, zatwierdzonego decyzją Prezydenta Miasta z dnia 24 maja 2011 r. na podstawie Pani wniosku w tym zakresie.

W wyniku dokonanego podziału zostały wydzielone działki gruntu pod zabudowę mieszkalno-usługową (6 działek gruntu) oraz pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną (10 działek gruntu).

Wydzielone nieruchomości gruntowe ujęte są w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego i znajdują się w granicach administracyjnych miasta. Zamierza Pani sprzedać wydzielone decyzją działki gruntu. Planowana kwota sprzedaży w roku 2013 wyniesie od 100 tys. zł do 500 tys. zł.

Nieruchomość gruntową uzyskała Pani w drodze spadku, z zamiarem ewentualnej sprzedaży zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego. Grunt mający być przedmiotem sprzedaży nie był wynajmowany, wydzierżawiany i nie był wykorzystywany do innej czynności o podobnym charakterze. Przed sprzedażą grunt nie zostanie uzbrojony i nie będzie Pani występowała o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. Działki gruntu oferowane są na stronie internetowej firmy pośredniczącej w sprzedaży. Oprócz działek, o których mowa wyżej, sprzedała Pani w dniu 17 stycznia 2011 r. nieruchomość zabudowaną domem mieszkalnym oraz budynkiem gospodarczym. którą otrzymała w spadku w dniu 9 lutego 2010 r. Ponadto w dniu 18 lutego 2013 r. sprzedała działkę gruntu nr 58/15, która była częścią nieruchomości której dotyczy wniosek. Z tytułu tej sprzedaży uzyskała Pani kwotę 103.300 zł oraz otrzymała odszkodowanie od Urzędu Miejskiego za grunt przejęty pod drogę publiczną w kwocie 224.000 zł. Jest Pani rolnikiem, opłaca składki na ubezpieczenie w KRUS i nie prowadzi innej działalności gospodarczej. Nie jest również czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w związku z powyższym faktem, w wyniku zmiany art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług z dniem 1 kwietnia 2013 r., przy sprzedaży działek gruntu będzie musiała Pani doliczać podatek od towarów i usług i w jakiej wysokości.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku ze zmianą art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2013 r. o podatku od towarów i usług, sprzedaż działek gruntu powinna następować z uwzględnieniem podatku. Wskazała Pani, że w przypadku działek przeznaczonych pod zabudowę mieszkalno-usługową i mieszkalną jednorodzinną powinien być uwzględniony należny podatek od towarów i usług w wysokości 8%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 powołanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ustawy.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych

Zgodnie z art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L Nr 347, str. 1 z późn. zm.), "podatnikiem" jest każda osoba prowadząca samodzielnie w dowolnym miejscu jakąkolwiek działalność gospodarczą, bez względu na cel czy też rezultaty takiej działalności. "Działalność gospodarcza" obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów lub uznanych za takie. Za działalność gospodarczą uznaje się w szczególności wykorzystywanie, w sposób ciągły, majątku rzeczowego lub wartości niematerialnych w celu uzyskania z tego tytułu dochodu.

Jednocześnie w art. 12 ust. 1 lit. b cyt. Dyrektywy wskazano, że państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art. 9 ust. 1 akapit drugi, w szczególności dostawy terenu budowlanego.

Zarówno z brzmienia ww. przepisów Dyrektywy 2006/112/WE, jak i art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów wynika, że warunkiem niezbędnym do uznania danego podmiotu za podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, czy działa on niezależnie jako producent, handlowiec, usługodawca, pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub wykonujący wolny zawód.

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2- 2c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienie od opodatkowania podatkiem od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w cyt. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na jej podstawie.

Dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1 (art. 41 ust. 2 ustawy).

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8% (art. 146a pkt 2 ustawy).

Zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy, stawkę podatku, o której mowa w ust. 2, stosuje się do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Tereny budowlane - stosownie do treści art. 2 pkt 33 - to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu przestrzennym.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że nie jest Pani czynnym podatnikiem podatku od towarów usług. Jest rolnikiem, opłaca składki KRUS i nie prowadzi innej działalności gospodarczej. Posiada Pani 16 działek uzyskanych w wyniku podziału części posiadanej nieruchomości otrzymanej w drodze spadku, zatwierdzonego decyzją Prezydenta Miasta w dniu 24 maja 2011 r. w 2007 r. Działki gruntu, położone w granicach administracyjnych miasta, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego są przeznaczone pod zabudowę mieszkalno-usługową (6 działek gruntu) oraz pod zabudowę mieszkaniową jednorodzinną (10 działek gruntu). Planowana kwota sprzedaży wydzielonych działek gruntu w roku 2013 wyniesie od 100 do 500 tys. zł. Nieruchomość gruntowa, której dotyczy wniosek, od początku jej posiadania była przez Panią przeznaczona na sprzedaż. Grunt ten nie był przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze. Nie dokonywała Pani uzbrojenia terenu i nie będzie występowała o wydanie decyzji o warunkach zabudowy. W sprzedaży pośredniczy biuro obrotu nieruchomościami, na którego stronie internetowej działki gruntu są oferowane. W przeszłości sprzedała Pani nieruchomość zabudowana domem mieszkalnym i budynkiem gospodarczym, a także działkę gruntu wydzieloną z nieruchomości, której dotyczy wniosek oraz otrzymała Pani odszkodowanie za grunt przejęty pod budowę drogi.

Mając powyższe na uwadze oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że planowana sprzedaż 16 działek gruntu nie będzie stanowiła rozporządzania majątkiem osobistym. Potwierdza to - jak wskazano we wniosku - fakt, że od chwili wejścia w posiadania nieruchomości gruntowej, miała Pani zamiar dalszej jej sprzedaży. Ponadto nieruchomość została podzielona na mniejsze działki gruntu, jest również oferowana na rynku obrotu nieruchomościami przez wyspecjalizowany podmiot. Okoliczności te oraz fakt, że w przeszłości dokonywała Pani takich transakcji skutkują tym, że planowane dostawy stanowią wykonywanie działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2, a Panią z tego tytułu należy traktować jak handlowca występującego w profesjonalnym obrocie nieruchomościami.

Jednakże - wbrew Pani stanowisku - planowana dostawa nie będzie opodatkowana stawką 8%, która ma zastosowanie, na podstawie art. 43 ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, do dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych. Również w załączniku nr 3 do ustawy nie wymieniono dostawy gruntu budowlanego jako korzystającej z preferencyjnej stawki podatku. W związku z tym planowana dostawa działek budowlanych podlegać będzie opodatkowaniu 23% stawką podatku. Wobec powyższego oceniając Pani stanowisko całościowo należało uznać je za nieprawidłowe.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto informuje się, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów. Wobec powyższego załączone do wniosku kopie dokumentów (tekst jedn.: aktów notarialnych oraz pisma Urzędu Miejskiego), nie były przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny Pani stanowiska w sprawie dokonano wyłącznie na podstawie opisu zdarzenia przyszłego zawartego we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl