ITPP2/443-540/11/KT

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2011 r. (data wpływu 12 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 24 czerwca 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem w 2011 r. paliwa służącego do napędu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu - jest nieprawidłowe.

W dniu 12 kwietnia 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 24 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem w 2011 r. paliwa służącego do napędu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Jest Pani czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i prowadzi działalność gospodarczą od dnia 1 marca 2005 r. Od dnia 7 grudnia 2009 r. użytkuje Pani na podstawie umowy leasingu operacyjnego samochód ciężarowy Toyota Yaris Luna, rok produkcji 2009, o dopuszczalnej ładowności 501 kg i maksymalnej masie całkowitej 1.554 kg. Z wyciągu ze świadectwa homologacji do umowy leasingu wynika, że przedmiotowy samochód uznany jest za samochód ciężarowy. Umowa leasingu została zarejestrowana w Urzędzie Skarbowym w dniu 17 stycznia 2011 r. W dowodzie rejestracyjnym nie istnieje żadna adnotacja na temat VAT, a od momentu otrzymania przedmiotu leasingu i świadectwa homologacji do tego samochodu, nie dokonano żadnych zmian, które mogłyby wpłynąć na zmianę przeznaczenia pojazdu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy ma Pani prawo do odliczania od dnia 1 stycznia 2011 r. podatku naliczonego przy nabyciu paliwa do ww. samochodu.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o transporcie drogowym, prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa do ww. samochodu przysługuje.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powołanego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na podstawie art. 4 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), w okresie od dnia wejścia w życie tejże ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 ww. ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy:

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (ust. 3 tegoż artykułu).

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, iż z przywołanego art. 3 ust. 3 w związku z art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. wynika, że po 1 stycznia 2011 r. podatnik chcąc skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie paliwa do napędu pojazdu samochodowego (innego niż osobowy) o masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony, obowiązany jest posiadać stosowne zaświadczenie wystawione przez okręgową stację kontroli pojazdów oraz dowód rejestracyjny, zawierający właściwą adnotację o spełnieniu wymagań. Dopiero spełnienie tych kryteriów warunkuje prawo podatnika do dokonania odliczenia podatku naliczonego z tytułu zakupu paliwa.

Zgodnie z art. 3 ust. 6 ww. ustawy, w przypadku usługobiorców użytkujących samochody osobowe oraz inne pojazdy samochodowe, o których mowa w ust. 1, na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, kwotę podatku naliczonego stanowi 60% kwoty podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy, udokumentowanych fakturą. Suma kwot w całym okresie użytkowania samochodów i pojazdów, o których mowa w zdaniu pierwszym, dotycząca jednego samochodu lub pojazdu, nie może jednak przekroczyć kwoty 6.000 zł.

W art. 6 ust. 1 tej ustawy ustawodawca zastrzegł, iż powyższego przepisu nie stosuje się do pojazdów samochodowych będących przedmiotem umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, w stosunku do których przysługiwało podatnikowi, na dzień poprzedzający dzień wejścia w życie niniejszej ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z takiej umowy i do których nie miał zastosowania art. 86 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 1. Przepis ust. 1 ma zastosowanie:

Z treści złożonego wniosku wynika, że będąc podatnikiem podatku od towarów i usług użytkuje Pani od dnia 7 grudnia 2009 r., na podstawie umowy leasingu operacyjnego, samochód Toyota Yaris Luna, rok produkcji 2009. Z wyciągu ze świadectwa homologacji wynika, że przedmiotowy samochód jest samochodem ciężarowym o dopuszczalnej ładowności 501 kg i maksymalnej masie całkowitej 1.554 kg. Umowę leasingu zarejestrowała Pani w urzędzie skarbowym w dniu 17 stycznia 2011 r. W dowodzie rejestracyjnym nie zawarto właściwej adnotacji odnośnie VAT, potwierdzającej spełnienie przez samochód wymagań określonych w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. Od momentu otrzymania przedmiotu leasingu i świadectwa homologacji, nie dokonała Pani w pojeździe żadnych zmian, które mogłyby wpłynąć na zmianę jego przeznaczenia.

Biorąc pod uwagę powyższe fakty oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że skoro z wniosku nie wynika, aby przedmiotowy samochód spełniał którykolwiek z warunków określonych zarówno w obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. art. 86 ust. 4 pkt 1-4 ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w art. 3 ust. 2 pkt 1-4 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, o czym przesądza również brak w dowodzie rejestracyjnym właściwej adnotacji o spełnieniu wymagań, jest on pojazdem, o którym mowa w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. Ponieważ zastrzeżenie zawarte w art. 6 tej ustawy dotyczy wyłącznie prawa do odliczenia podatku naliczonego od czynszu (raty) lub innych płatności wynikających z zawartej umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze, nie przysługuje Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego, wnikającego z faktur dokumentujących zakup paliwa do przedmiotowego samochodu. Wobec powyższego stanowisko należało uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie informuje się, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy - Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego. Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów. Wobec powyższego załączone do wniosku kserokopie dokumentów nie były przedmiotem merytorycznej analizy, a oceny Pani stanowiska w sprawie dokonano wyłącznie na podstawie opisu stanu faktycznego zawartego we wniosku i jego uzupełnieniu.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.