ITPP2/443-532/09/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 czerwca 2009 r. (data wpływu 29 czerwca 2009 r.), uzupełnionym w dniu 10 września 2009 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanych odsetek od rat należnych za sprzedaną nieruchomość - jest nieprawidłowe.

W dniu 29 czerwca 2009 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 10 września 2009 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania otrzymanych odsetek od rat należnych za sprzedaną nieruchomość.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prezydent Miasta, działający w imieniu Skarbu Państwa, sprzedał na rzecz wieczystego użytkownika nieruchomości gruntowe, co zostało potwierdzone aktem notarialnym. Zgodnie z zapisami zawartymi w umowie sporządzonej w formie aktu notarialnego, cenę sprzedaży określono w kwocie brutto zawierającej 22% podatek od towarów i usług. W oparciu o ustalenia zawarte w akcie notarialnym, nabywca wpłacił pierwszą ratę na poczet ceny sprzedaży przed przeniesieniem prawa własności, tj. przed podpisaniem tego aktu. Pozostała do zapłaty kwota została rozłożona na dwie równe raty roczne, płatne w określonym w akcie notarialnym terminie do 30 września każdego roku. Ponadto w akcie tym zapisano, że raty mają być płatne wraz z odsetkami liczonymi przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez NBP, jednak nie określono terminu naliczania odsetek. Zatem przyjęto, iż odsetki te będą naliczane na dzień, w którym przypada termin płatności raty przy zastosowaniu oprocentowania zmiennego. Zgodnie z art. 19 ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług, Miasto wystawiło fakturę zaliczkową na pierwszą wpłatę, której dokonał kupujący, a należny podatek odprowadzono do właściwego urzędu skarbowego w terminie, w którym powstał obowiązek podatkowy. Po sporządzeniu aktu notarialnego i przeniesieniu własności, zgodnie z ust. 4 wskazanego wyżej artykułu, wystawiono fakturę opiewającą na całą cenę sprzedaży przedmiotowej nieruchomości (uwzględniającą fakturę potwierdzającą wpłatę zaliczkową) i odprowadzono podatek należny w niej ujęty. Odsetki nie były elementem ustalonej ceny, a więc nie weszły w podstawę opodatkowania powyższej transakcji. Wartość odsetek należnych z tytułu rozłożenia na raty ceny sprzedaży na dzień sporządzenia aktu notarialnego nie była określona. Miasto naliczy je w dniu, na który przypada termin płatności kolejnych rat, co zostanie potwierdzone notą obciążeniową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy odsetki należne z tytułu rozłożenia na raty ceny sprzedaży, które nie są wliczane w ustaloną cenę, powinny być opodatkowane podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma podstaw do opodatkowania odsetek podatkiem od towarów i usług. Po powołaniu fragmentu art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, wskazano, że w rozpatrywanym przypadku odsetki, które na podstawie umowy (aktu notarialnego) nie wchodzą do podstawy opodatkowania i nie są elementem ceny sprzedaży określonej tą umową, stanowią świadczenie uboczne zgodnie z art. 359 i 451 § 1 Kodeksu cywilnego. Zatem odsetki stanowią pożytek kapitałowy i nie wchodzą w skład ceny. W związku z powyższym - zdaniem Wnioskodawcy - odsetki należne z tytułu rozłożenia na raty ceny sprzedaży w przypadku przedmiotowej umowy, nie powinny być opodatkowane podatkiem od towarów i usług, gdyż nie stanowią obrotu w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. podatkiem od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

W związku z powyższym do uznania czynności za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy wykonywanego świadczenia, beneficjenta danej czynności i występowanie bezpośredniego związku między usługą i otrzymywanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym.

Na mocy art. 106 ust. 1 powołanej ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16. Za sprzedaż zgodnie z art. 2 pkt 22) ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosowanie do art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. z 2004 r. Dz. U. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.), cena nieruchomości sprzedawanej w drodze bezprzetargowej lub w drodze rokowań, o których mowa w art. 37 ust. 2 i 3 oraz w art. 39 ust. 2, może zostać rozłożona na raty, na czas nie dłuższy niż 10 lat. Wierzytelność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego w stosunku do nabywcy z tego tytułu podlega zabezpieczeniu, w szczególności przez ustanowienie hipoteki. Pierwsza rata podlega zapłacie nie później niż do dnia zawarcia umowy przenoszącej własność nieruchomości, a następne raty wraz z oprocentowaniem podlegają zapłacie w terminach ustalonych przez strony w umowie. Zgodnie z ust. 3 wskazanego artykułu, rozłożona na raty niespłacona część ceny podlega oprocentowaniu przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Miasto dokonało dostawy nieruchomości gruntowej na rzecz jej wieczystego użytkownika, co zostało potwierdzone umową zawartą w formie aktu notarialnego. Cena sprzedaży zawierała 22% podatek od towarów i usług. Zgodnie z ustaleniami zawartymi w akcie, nabywca zobowiązany był do wpłacenia pierwszej raty na poczet ceny przed przeniesieniem prawa własności. Pozostała kwota do zapłaty została rozłożona na dwie równe raty roczne, płatne w terminie do 30 września każdego roku. W akcie notarialnym zapisano, iż raty mają być płatne wraz z odsetkami liczonymi przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez NBP. Z uwagi na to, iż w ww. dokumencie nie określono terminu naliczania odsetek, przyjęto, że będą one naliczone w dniu, na który przypada termin płatności raty, przy zastosowaniu oprocentowania zmiennego. Miasto wystawiło fakturę zaliczkową na pierwszą wpłatę, a następnie - po sporządzeniu aktu notarialnego i przeniesieniu własności - na całą cenę sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, z uwzględnieniem faktury zaliczkowej.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy należy zauważyć, iż w przedmiotowej sprawie odsetki pobierane przez Wnioskodawcę są ściśle związane z uzyskaniem korzyści przez wpłacającego (nabywcę nieruchomości gruntowej) w postaci rozłożenia na raty zapłaty należnej kwoty - ceny sprzedaży. Tym samym pobierane przez Miasto odsetki są wynagrodzeniem za ww. świadczenie wykonywane na rzecz nabywcy przedmiotowej nieruchomości. W związku z powyższym należy uznać, iż mamy do czynienia - w świetle regulacji zawartych w powołanym wyżej art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - z odpłatnym świadczeniem usług.

Na mocy art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ustawodawca zwolnił od podatku usługi wymienione w załączniku nr 4 do ustawy. W załączniku tym, w poz. 3 wymieniono usługi pośrednictwa finansowego - sklasyfikowane według PKWiU w sekcji J ex (65-67) - z wyłączeniem:

Biorąc powyższe pod uwagę można stwierdzić, że w przypadku, gdy świadczone usługi będą sklasyfikowane jako usługi w zakresie pośrednictwa finansowego w sekcji J (65-67), z wyłączeniem wyjątków wskazanych w poz. nr 3 załącznika 4 do ustawy o podatku od towarów i usług, usługi będą korzystały ze zwolnienia i tym samym nie będzie zachodziła konieczność naliczenia i odprowadzenia podatku. Natomiast w przypadku, gdy przedmiotowe usługi mieszczą się we wskazanych wyłączeniach lub nie mieszczą się w podanym wyżej grupowaniu PKWiU, usługi te nie będą korzystały z ww. zwolnienia i w konsekwencji Miasto zobowiązane będzie do naliczenia i odprowadzenia podatku.

Reasumując, należy stwierdzić, że zapłata odsetek z tytułu rozłożenia na raty należności pieniężnych za zakup nieruchomości stanowi wynagrodzenie za świadczenie usług podlegających - zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które na mocy art. 106 ust. 1 powołanej ustawy, powinny zostać udokumentowane fakturą.

Należy zauważyć, że tut. organ nie jest uprawniony do klasyfikacji statystycznej usług. Obowiązek prawidłowego zaklasyfikowania świadczonej usługi do właściwego grupowania statystycznego spoczywa na wykonawcy usługi, czyli na świadczącym usługę. Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11) zainteresowany podmiot sam klasyfikuje m.in. swoje produkty (wyroby i usługi), według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania usług. W przypadku wątpliwości co do prawidłowego sklasyfikowania usługi polegającej na rozłożeniu na raty należności, Wnioskodawca może zwrócić się do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych w Łodzi, ul. Suwalska 29, 93-176 Łódź.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.