ITPP2/443-53/08/JK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 stycznia 2008 r. (data wpływu 21 stycznia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania działek budowlanych - jest nieprawidłowe.

W dniu 21 stycznia 2008 r. został złożony ww. wniosek (uzupełniony dnia 21 marca 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania działek budowlanych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

W roku 2003 po śmierci matki w drodze spadku stała się Pani właścicielem działek o numerach (...), (...) i (...) o łącznej powierzchni 7,33 hektara, które usytuowane były na gruntach rolnych. W roku 2005 sprzedana została działka o numerze (...) (grunt rolno-leśny), natomiast działka numer (...) sprzedana zostanie w przyszłości. W złożonym wniosku nie określono przeznaczenia tej działki i wskazała Pani, że nie jest ona przedmiotem zapytania.

W roku 2005 Urząd dokonał korekty planu zagospodarowania przestrzennego w odniesieniu do działki numer (...), która przemianowana została na działkę budowlaną (przeznaczenie pod zabudowę indywidualną). W roku 2006 działka ta została podzielona przez geodetę na 14 działek budowlanych z wydzieloną droga wewnętrzną. W tym samym roku podział działek zatwierdzony został przez Radę Gminy, a następnie przekazała Pani te działki (nieuzbrojone, niezabudowane) do sprzedaży za pośrednictwem biura nieruchomości. W roku 2007 sprzedanych zostało 10 działek (na rzecz różnych nabywców), natomiast w przyszłości planowana jest sprzedaż pozostałych 4 działek. W złożonym uzupełnieniu wskazuje Pani, że nigdy nie była podatnikiem podatku od towarów i usług oraz nie prowadziła gospodarstwa rolnego lub pozarolniczej działalności gospodarczej. Ponieważ ww. działki znajdują się w znacznej odległości od Pani miejsca zamieszkania nie były one również wykorzystywane w jakikolwiek inny sposób. Z wyjątkiem opisanych gruntów uzyskanych w drodze spadku nie nabywała Pani i nie sprzedawała innych nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży wymienionych działek budowlanych Wnioskodawca będzie podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy w opisanej sytuacji następuje sprzedaż majątku osobistego i czynność taka jest poza zakresem ustawy o podatku od towarów i usług, zatem nie powinien on być podatnikiem tego podatku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z nią, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty. Przez dostawę towarów, o której mowa powyżej w myśl art. 7 ust. 1 ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i 2 tej ustawy. Podatnikami w rozumieniu art. 15 ust. 1 są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 tego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Mając na uwadze powyższe dla rozstrzygnięcia kwestii dotyczącej sprzedaży przez Panią działek budowlanych powstałych w wyniku podziału istotne znaczenie ma, czy czynności tej można przypisać znamiona działalności gospodarczej prowadzonej z zamiarem wykonywania jej w sposób częstotliwy. Ponieważ ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia "zamiar", jak również nie precyzuje pojęcia "sposób częstotliwy", w każdym przypadku należy badać, czy intencją określonej czynności, z którą łączą się skutki podatkowo-prawne było dokonywanie tej czynności wielokrotnie (więcej niż jeden raz). Z ogólnie przyjętej definicji "zamiaru" wynika, że jest to projekt, plan czy intencja zrealizowania czegoś. Zatem istotą zamiaru są intencje jakie przyświecają dokonywanym czynnościom jak i cel, który dana osoba ma osiągnąć dokonując danych czynności.

W związku z tym, iż od podatku od towarów i usług - w odniesieniu do gruntów - zwolniona jest jedynie dostawa terenów niezabudowanych innych niż budowlane oraz przeznaczonych pod zabudowę (art. 43 ust. 1 pkt 9 powołanej ustawy), transakcje zawierane przez Panią dotyczące działek budowlanych nie będą korzystać z powyższego zwolnienia.

Z przedstawionego przez Panią stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że w momencie, kiedy działka budowlana (wcześniej rolna) została podzielona na 14 działek i drogę dojazdową do każdej z nich, nie można stwierdzić, że przyświecał Pani cel związany z zaspokojeniem potrzeb osobistych. Dokonany w ten sposób podział rzutuje na intencje z jaką dokonywała Pani powyższych czynności, a więc przeznaczenie przedmiotowych działek do dalszej odsprzedaży. Powyższe potwierdza zbycie dziesięciu działek budowlanych oraz zamiar sprzedaży czterech kolejnych. W tym miejscu należy podkreślić, że dokonanie czynności podziału działek (w tym wydzielenie drogi dojazdowej) oraz ich przeznaczenie (budowlane) przesądził o tym, że nie był to majątek osobisty, który służyć miał zaspokojeniu potrzeb osobistych. Dlatego też nie można zgodzić się z Pani stanowiskiem, że sprzedaż przedmiotowych działek to sprzedaż majątku osobistego.

Z uwagi na fakt, że dokonała Pani podziału gruntu na 14 działek budowlanych, z których większość została sprzedana, jak i zamiar zbycia czterech kolejnych, dostawa przedmiotowych działek ma niewątpliwie charakter zorganizowany i powtarzalny, a warunek częstotliwości został wypełniony i w związku z tym nie można mówić o czynności jednorazowej. W przeciwnym przypadku dzielenie gruntu byłoby niecelowe. Okoliczności sprawy wskazują, że dostawa działek stanowi działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 powołanej ustawy, a dokonujący tych czynności uzyskuje status podatnika podatku od towarów i usług.

Odnosząc się do zadanego przez Wnioskodawcę pytania należy zaznaczyć, iż przepis art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku od towarów i usług wskazuje, iż podatnicy dokonujący dostawy gruntów (budowlanych czy przeznaczonych pod zabudowę) nie mogą korzystać ze zwolnienia od tego podatku niezależnie od wielkości obrotów. Oznacza to, że podatnicy dokonujący dostaw tych towarów, niezależnie od wielkości swoich obrotów, są podatnikami tego podatku i stosownie do zapisu art. 96 ust. 1 tej ustawy, obowiązani są przed dniem wykonania pierwszej dostawy gruntów, złożyć naczelnikowi urzędu skarbowemu zgłoszenie rejestracyjne w zakresie podatku od towarów i usług.

Reasumując, na gruncie wyżej przytoczonych regulacji sprzedaż działek, które już zostały sprzedane jak i sprzedaż pozostałych działek budowlanych podlega oraz będzie podlegać opodatkowaniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.