ITPP2/443-523/11/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 5 kwietnia 2011 r. (data wpływu 8 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym w dniu 5 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz budynkiem - jest nieprawidłowe

W dniu 5 kwietnia 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 5 lipca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży prawa użytkowania wieczystego gruntu wraz budynkiem.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest wieczystym użytkownikiem działki nr 97/2 o powierzchni 2187 m ^2, zabudowanej budynkiem handlowo-magazynowym stanowiącym odrębną od gruntu własność Spółki. Powstała ona na skutek podziału działki nr 97 na działki nr 97/1 i 97/2. Obydwie działki położone są w S. i wpisane do księgi wieczystej prowadzonej przez sąd rejonowy. Nabycie nieruchomości nastąpiło na skutek decyzji uwłaszczeniowej Wojewody, który uwłaszczył poprzednika prawnego spółki Skarbu Państwa - "E.", z uwagi na pozostawanie nieruchomości w uprzednim długotrwałym zarządzie (od 1972 r.). Spółka jest następcą prawnym ww. przedsiębiorstwa.

Na działce nr 97/1 Spółka wybudowała nowy pawilon handlowo-magazynowy, zaś działkę nr 97/2 wraz z budynkiem zamierza sprzedać, na co posiada stosowną zgodę Jej organu. Od samego początku, po przejęciu budynków, tylko Spółka i jej poprzednik prawny, korzystali z nich i nie wynajmowali i nie wynajmują ich nikomu. Ani Spółka, ani jej poprzednik prawny, nie dokonywali nigdy nakładów i nie ponosili wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których mieli prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosili takie drobne wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. W stosunku do ww. obiektu nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka ma możliwość sprzedaży nieruchomości bez podatku od towarów i usług, t.j. korzystania ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, nieruchomość została nabyta na podstawie decyzji wojewody, a więc nie przysługiwało jej prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a nadto przez cały ten okres nie ponosiła wydatków na ulepszenie budynku, które dawałyby jej prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zatem na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług jest zwolniona od płacenia podatku od towarów i usług w przypadku sprzedaży budynku. Ponadto jest ona też zwolniona na podstawie ust. 1 pkt 10 cyt. wyżej przepisu, ponieważ zamierzona dostawa budynku nie jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem budynku, a zamierzoną dostawą upłynie okres zdecydowanie dłuższy niż dwa lata. W tym kontekście Spółka podała definicję pierwszego zasiedlenie zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy oraz - odwołując się do treści z art. 29 ust. 5 - stwierdziła, że zwolnienie od podatku dotyczy także gruntu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 6 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste.

Natomiast zgodnie z pkt 7 ww. ustępu, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Stawka podatku, zgodnie z przepisem art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1, wprowadzonym do ustawy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), którego zdanie wstępne zostało zmienione art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku od towarów i usług możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

Ustawodawca w art. 2 pkt 14 ustawy definiuje pojęcie "pierwszego zasiedlenia", przez które rozumieć należy oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

Żeby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli lub ich części) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało zatem miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt będzie przedmiotem sprzedaży albo będzie oddany w najem, bądź dzierżawę. Zarówno bowiem dostawa, jak też najem, bądź dzierżawa, są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

Według ust. 7a ww. artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b), nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu, przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, grunt na którym są one posadowione dzieli byt prawny budynków (budowli) w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z tym gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Ze złożonego wniosku wynika, że Spółka zamierza sprzedać działkę nr 97/2, której jest wieczystym użytkownikiem. Działka zabudowana jest budynkiem handlowo-magazynowym stanowiącym odrębną od gruntu własność Spółki. Nabycie nieruchomości, z której wydzielono tą działkę nastąpiło w 1990 r. na skutek decyzji uwłaszczeniowej wojewody, wydanej na rzecz poprzednika prawnego. W związku jej nabyciem Spółce (jej poprzednikowi prawnemu) nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Po przejęciu budynków, tylko Spółka i jej poprzednik prawny, korzystali z nich, jak również nie wynajmowali i nie wynajmują ich nikomu. Ani Spółka, ani jej poprzednik prawny, nie dokonywali nigdy nakładów i nie ponosili wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których mieli prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosili takie drobne wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. W stosunku do ww. obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na tym tle Spółka powzięła wątpliwość dotyczącą możliwości zastosowania zwolnienia od podatku do planowanej sprzedaży.

Mając na uwadze przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe oraz powołane regulacje z zakresu podatku od towarów i usług, potwierdzić należy stanowisko Spółki, że planowana przez nią sprzedaż prawa użytkowania gruntu wraz z posadowionym na nim budynkiem, będzie korzystać ze zwolnienia od podatku. Jednak należy zaznaczyć, że dostawa ta - wbrew opinii Spółki - będzie miała miejsce w ramach pierwszego zasiedlenia, gdyż budynek posadowiony na działce nr 97/2 nie był przedmiotem czynności opodatkowanej, w takim rozumieniu jakie jest zawarte w art. 2 pkt 14 ustawy. Zatem wyłączną podstawą zwolnienia od podatku będzie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, jako że zostały spełnione określone w nim przesłanki (jednocześnie na podstawie § 13 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. zwolnienie będzie miało również zastosowanie do gruntu będącego przedmiotem użytkowania wieczystego). W związku z powyższym oraz błędnym wskazaniem na art. 29 ust. 5 ustawy, jako podstawę zwolnienia od podatku zbycia prawa użytkowania wieczystego gruntu, stanowisko Spółki - jako całość - należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.