ITPP2/443-509/13/AJ - Możliwość opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy nieruchomości stanowiących majątek prywatny.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 15 maja 2013 r. (data wpływu 27 maja 2013 r.), uzupełnionym dnia 19 sierpnia 2013 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu dostawy działek gruntu - jest prawidłowe.

W dniu 27 maja 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 19 sierpnia 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu dostawy działek gruntu.

W złożonym wniosku oraz jego uzupełnieniu, zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Pani ojciec posiadał gospodarstwo rolne, którego część w 1986 r. darował Pani bratu. Z darowanej części gospodarstwa rolnego brat 1,60 ha przepisał Pani siostrze. Druga z sióstr za bardzo niską cenę zakupiła 1,60 ha gospodarstwa. Rodzice pozostawili sobie 74 arową działkę. Pani matka zmarła w 1993 r. i przypadającą jej część udziału we własności działki w drodze spadku przeszła na własność dzieci po 3/80 i ojca 10/80. W 2000 r. ojciec przepisał w drodze darowizny swoją połowę na Panią i trzecią siostrę. W dniu 13 września 2002 r. Rada Gminy podjęła uchwałę dotyczącą planu zagospodarowania przestrzennego odnoszącą się do działki gruntu, której dotyczy wniosek, która do tego momentu stanowiła ziemię rolną. Uprawiano na niej tylko warzywa do własnych celów. Na mocy uchwały została przekształcona na teren przeznaczony pod zabudowę mieszkaniową. Obecnie stanowi ona współwłasność Pani i pięciu sióstr. Trzy siostry posiadają po 3/80 udziałów, dwie pozostałe 22/80 udziałów, Pani posiada 23/80 udziałów. Są to tak małe udziały, że wspólnie postanowiono sprzedać działkę gruntu, a uzyskaną kwotę podzielić proporcjonalnie do posiadanych udziałów we własności. Podatek od spadków i darowizn został zapłacony przez wszystkich współudziałowców. Od dnia otrzymania spadku i darowizny grunt nie był przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej czynności o podobnym charakterze. Nie ma na nim posadowionych budynków i innych budowli, działka gruntu nie jest uzbrojona. W przeszłości nie sprzedawała Pani innych nieruchomości i nie planuje sprzedaży, ponieważ nie posiada innych działek gruntu. Pani zdaniem, działka gruntu o nr ewidencyjnym 337 stanowi majątek prywatny, nabyty po rodzicach i służy zaspokojeniu Pani potrzeb osobistych. Tym samym jej sprzedaż nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Wraz z siostrą chce Pani dokonać rozliczenia z rodzeństwem. Z uwagi na to, że są to małe udziały nie da się ich podzielić. Do chwili obecnej cztery działki zostały sprzedane (pozostały do sprzedaży jeszcze dwie). Zostały one sprzedane poleconym przez znajomych osobom, a nie przez biuro nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy od sprzedaży ww. działki gruntu należy zapłacić podatek od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż działki gruntu nie powinna podlegać opodatkowaniu ponieważ jest to darowizna i spadek po mamie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Artykuł 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Problematyka współwłasności została uregulowana w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.).

Na podstawie art. 195 tej ustawy, własność tej samej rzeczy może także przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Artykuł 196 § 1 ww. ustawy stanowi, że współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

Każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem, bez zgody pozostałych współwłaścicieli - art. 198 Kodeksu cywilnego.

Zatem w przypadku zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie, w jakim uprawnia go do tego wysokość jego udziału. Na gruncie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaż udziału we współwłasności gruntu uznaje się za dostawę towaru podlegającą opodatkowaniu.

W świetle zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (art. 15 ust. 2 ustawy).

Na mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz.UE.L 347 str.1 z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że osoba fizyczna nieprowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego (np. działek gruntu), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że jest Pani współwłaścicielką działki gruntu o nr ewidencyjnym 337. Wartość Pani udziału wynosi 23/80. Pozostałymi współwłaścicielkami są Pani siostry. Posiadane udziały otrzymała Pani w drodze spadku po mamie i darowizny od ojca. Nie była ona wykorzystywana do prowadzenia działalności gospodarczej, a jedynie do zaspokojenia własnych potrzeb (uprawa warzyw). Jej aktualne przeznaczenie to grunt pod zabudowę mieszkaniową. Nie uzbrajała Pani tej działki, nie korzystała z pośrednictwa biura obrotu nieruchomościami. Do chwili obecnej sprzedano cztery działki, pozostały jeszcze dwie do sprzedaży.

Mając na uwadze powyższe, treść powołanych przepisów prawa oraz aktualne orzecznictwo sądowe, w tym wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby (C-180/10) i Emilian Kuć, Halina Jeziorska-Kuć (C-181/10), trudno uznać, że zbycie gruntu, o którym mowa we wniosku nastąpi w ramach działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Jednakże wbrew twierdzeniom zawartym we wniosku nie jest to spowodowane sposobem nabycia udziałów w działkach (spadek i darowizna), lecz tym, że nie z treści wniosku nie wynika, aby wykonywała Pani czynności mające na celu przygotowanie przedmiotowych gruntów do sprzedaży (nie wystąpiła z wnioskiem o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, nie dokonała uzbrojenia gruntu). Powyższe wyklucza zatem handlowy cel transakcji. W konsekwencji stwierdzić należy, że w tej konkretnej sprawie pomimo, że przedmiotem sprzedaży będzie udział w kilku działkach, aktywność Pani nie będzie porównywalna do działań handlowca wykonywanych w ramach profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Zatem w odniesieniu do tych czynności nie wystąpi Pani w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ww. ustawy, a czynności te będą mieścić się w zakresie zarządu majątkiem prywatnym.

Zaznaczenia wymaga, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo wskazuje się, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Mając na uwadze fakt, iż stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług jest Pani, jako współwłaściciel nieruchomości, zaznacza się, iż niniejsza interpretacja nie ma mocy wiążącej dla pozostałych współwłaścicieli (pięć sióstr), którzy chcąc uzyskać interpretację indywidualną powinni wystąpić z odrębnymi wnioskami o jej udzielenie.

Końcowo informuje się, iż analiza załączników dołączonych do wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ww. ustawy, bowiem wyczerpujący opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy, a niniejszą interpretację wydano wyłącznie w oparciu o zdarzenie przyszłe przedstawione we wniosku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-561 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.