ITPP2/443-505/08/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 3 czerwca 2008 r. (data wpływu 18 czerwca 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 września 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu nieodpłatnego przekazania odpadów produkcyjnych - jest prawidłowe.

W dniu 18 czerwca 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 8 września 2008 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania z tytułu nieodpłatnego przekazania odpadów produkcyjnych.

W przedmiotowym wniosku oraz piśmie uzupełniającym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w zakresie produkcji i sprzedaży wyrobów dywanowych, oprócz odpłatnej dostawy towarów opodatkowanej stawką podatku w wysokości 22%, przekazuje nieodpłatnie na rzecz organizacji pożytku publicznego, placówek kulturalno oświatowych, szpitali, kościołów i związków wyznaniowych niepełnowartościowe odpady dywanowe.

Karty warunków technologicznych wyrobów przewidują powstanie w procesie produkcji odpadów produkcyjnych. Są to np.: przędza z wymiany obłożenia krosien, odpady powstałe z wypełnienia szerokości krosna, przejścia międzydywanowe, próby technologiczne oraz braki produkcyjne. Przy kalkulacji kosztu wytworzenia i ceny wyrobu, bądź ceny przędzy, wartość tych odpadów zwiększa koszt wytworzenia i cenę każdego wyrobu pełnowartościowego.

Spółka, na podstawie sporządzonych kalkulacji, ustala koszt wytworzenia wyrobów pełnowartościowych, natomiast nie sporządza się kalkulacji w celu ustalenia kosztu wytworzenia odpadów produkcyjnych, ponieważ odpady te zostały rozliczone w kalkulacji kosztu wytworzenia wyrobów pełnowartościowych. Zatem koszt wytworzenia odpadów produkcyjnych powstających w procesie produkcji wynosi 0,00 zł, ponieważ wartość odpadów, zgodnie z warunkami technologicznymi, została już uwzględniona w koszcie wytworzenia wyrobów pełnowartościowych i zwiększyła cenę wyrobów pełnowartościowych.

Przekazanie darowizny Spółka dokumentuje, wystawioną na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, fakturą wewnętrzną, a obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później niż 7. dnia licząc od dnia wydania towaru. Za podstawę opodatkowania przy darowiznach odpadów produkcyjnych przyjmuje się ceny rynkowe ustalone Decyzją Cenową zatwierdzoną przez Zarząd.

Zgodnie z art. 29 ustawy o podatku od towarów i usług, ponieważ nie jest ustalany koszt wytworzenia odpadów produkcyjnych, za podstawę opodatkowania, przy wystawianiu faktury wewnętrznej dokumentującej przekazanie darowizn, Spółka przyjmuje cenę rynkową netto doliczając kwotę podatku wg stawki 22%.

Przy ustalaniu cen rynkowych na odpady Zarząd Spółki kieruje się tylko i wyłącznie możliwościami zbytu podobnych wyrobów na rynku. Ceny rynkowe odpadów produkcyjnych ustalone dla darowizn są takie same jak ceny, po jakich odpady są sprzedawane na rynku i w sklepie firmowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Spółka postępuje prawidłowo, przyjmując za podstawę opodatkowania cenę rynkową netto w przypadku nieodpłatnego przekazania odpadów produkcyjnych, w sytuacji, gdy skalkulowany koszt wytworzenia odpadów produkcyjnych wynosi 0,00 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionej sytuacji postępuje prawidłowo, przyjmując za podstawę opodatkowania przy fakturowaniu darowizn odpadów produkcyjnych, cenę rynkową. Obowiązujące w Spółce warunki technologiczne zakładają powstawanie w procesie produkcji braków i odpadów produkcyjnych. Przyjęte, na podstawie warunków technologicznych, zasady sporządzania kalkulacji kosztu wytworzenia zakładają rozliczanie poniesionych kosztów tylko na wyroby pełnowartościowe. Spółka nie oblicza kosztu wytworzenia braków i odpadów produkcyjnych, ponieważ wartość odpadów została skalkulowana w koszcie wytworzenia wyrobów pełnowartościowych i została uwzględniona w cenie wyrobów pełnowartościowych. W tej sytuacji koszt wytworzenia 1 m ² odpadów i braków produkcyjnych wynosi 0,00 zł. Przy fakturowaniu darowizn Spółka nie może przyjąć za podstawę opodatkowania kosztu wytworzenia, ponieważ wynosi on 0,00 zł. Zatem prawidłowe i logiczne jest przyjęcie za podstawę opodatkowania ceny rynkowej odpadów i braków produkcyjnych, ustalonej Decyzją Cenową zatwierdzoną przez Zarząd.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel - art. 7 ust. 1 tej ustawy.

Stosownie do dyspozycji ust. 2 powołanego artykułu, przez dostawę towarów rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

Jednocześnie nie uznaje się za dostawę towarów przekazywania drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek (art. 7 ust. 3 ustawy).

Z powyższych zapisów wynika, iż opodatkowaniu podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towaru stanowiącego drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniającego warunki do uznania go za prezent o małej wartości lub próbkę. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tego towaru pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie ma obowiązku opodatkowania przekazanego towaru).

W myśl postanowień art. 29 ust. 1 ww. ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Przepis art. 29 ust. 10 ustawy stanowi, iż w przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów, z zastrzeżeniem ust. 10a.

Z opisanego stanu faktycznego wynika, że Spółka nieodpłatnie przekazuje braki i odpady produkcyjne na rzecz organizacji pożytku publicznego, placówek kulturalno oświatowych, szpitali, kościołów i związków wyznaniowych. Niewątpliwie czynność przekazania odpadów przez Stronę stanowi dostawę towarów w myśl cyt. przepisu art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług podlegającą opodatkowaniu. Zgodnie z warunkami technologicznymi obowiązującymi w Spółce, wartość odpadów i braków uwzględniana jest w koszcie wytworzenia i cenie wyrobów pełnowartościowych. Z uwagi na powyższe koszt wytworzenia 1 m ² odpadów i braków wynosi 0,00 zł W tej sytuacji Spółka za podstawę opodatkowania z tytułu nieodpłatnego przekazania towarów przyjmuje cenę rynkową netto, wynikającą z Decyzji Cenowej zatwierdzonej przez Zarząd. Co istotne, cena rynkowa dla potrzeb rozliczenia nieodpłatnego przekazania ustalona jest na poziomie cen odpadów sprzedawanych na rynku lub w sklepie firmowym.

W tym miejscu należy wskazać, iż wartość rynkowa została zdefiniowana przez ustawodawcę w art. 2 ust. 27b) ustawy o podatku od towarów i usług, który stanowi, iż przez wartość rynkową rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku, gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

W opinii tutejszego organu, skoro - jak wskazuje Spółka - koszt wytworzenia odpadów i braków wynosi 0,00 zł, gdyż zostaje skalkulowany w koszcie wytworzenia wyrobów pełnowartościowych, zaproponowany przez Wnioskodawcę sposób ustalenia podstawy opodatkowania w oparciu o cenę rynkową nieobejmującą podatku, określoną w Decyzji Cenowej, jest prawidłowy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.