ITPP2/443-500/14/EB

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 14 kwietnia 2014 r. (data wpływu 16 kwietnia 2014 r.), uzupełnionym w dniach 27 czerwca i 2 lipca 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek gruntu 23% stawką podatku oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z tą sprzedażą - jest prawidłowe.

W dniu 16 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 27 czerwca i 2 lipca 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży działek gruntu 23% stawką podatku oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego od zakupów związanych z tą sprzedażą.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina, będąca czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, dokonywała/dokonuje/będzie dokonywała sprzedaży niezabudowanych działek (gruntów) przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową lub komercyjną. W celu dokonania sprzedaży powyższych działek ponosiła/ponosi/będzie ponosiła szereg niezbędnych wydatków, m.in. nabywa usługi wyceny działek, ogłoszeń w prasie o zamiarze sprzedaży, geodezyjne, związane z podziałem lub scalaniem działek oraz z ustaleniem i okazaniem granic działek, związane z dokumentacją kartograficzną. Wnioskodawca pragnie podkreślić, że wymienione powyżej wydatki dotyczyły/dotyczą/będą dotyczyły tylko i wyłącznie gruntów przeznaczonych pod zabudowę. W szczególności nie były/nie są/nie będą to wydatki o charakterze ogólnym, które dotyczyłyby wszystkich gruntów posiadanych przez Gminę (w tym np. zabudowanych, bądź też w ogóle nieprzeznaczonych pod zabudowę - Gmina wprawdzie ponosiła/ponosi/będzie ponosiła również nakłady na takie nieruchomości, niemniej jednak niniejszy wniosek tych nakładów nie dotyczy). Gmina pragnie również zaznaczyć, że co do zasady jest/będzie ona w stanie przyporządkować poniesione/ponoszone wydatki do konkretnej, sprzedanej/sprzedawanej pod zabudowę działki.

Wskazane wydatki Gmina ponosiła/ponosi/będzie ponosiła najczęściej na kilka miesięcy przed dokonywaną transakcją sprzedaży działek (choć omawiane wydatki mogły/mogą/będą mogły być w konkretnych sytuacjach ponoszone zarówno z jeszcze większym jak i z mniejszym wyprzedzeniem przed sprzedażą działki). Powyższe wynika w szczególności z faktu, że sprzedaż tych nieruchomości odbywała się/odbywa się/będzie się odbywać często w ramach postępowania przetargowego, które trwało/trwa/będzie trwało dłuższy czas. Gmina zamierza ponosić wydatki związane z przygotowaniem do sprzedaży nieruchomości pod zabudowę również w przyszłości. Działki (grunty) przeznaczone pod zabudowę mieszkaniową lub komercyjną, których dostawa została dokonana/będzie dokonana po dniu 1 kwietnia 2013 r. stanowiły/będą stanowiły tereny budowlane, o których mowa w art. 2 pkt 33 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W związku z powyższym opisem, w uzupełnieniu wniosku zadano następujące pytania.

* Czy sprzedaż przez Gminę niezabudowanych działek (gruntów) przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową lub komercyjną podlegała/podlega/będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według podstawowej stawki podatku.

* Czy Gminie przysługiwało/przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego od ww. wydatków, tj. w szczególności usług: wyceny działek, ogłoszeń w prasie o zamiarze sprzedaży, geodezyjnych, związanych z podziałem lub scalaniem działek oraz z ustaleniem i okazaniem granic działek, związanych z dokumentacją kartograficzną.

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, sprzedaż niezabudowanych działek (gruntów) przeznaczonych pod zabudowę mieszkaniową lub komercyjną podlegała/podlega/będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według podstawowej stawki. Gmina stwierdziła, że przysługiwało/przysługuje/będzie przysługiwało jej prawo do odliczenia podatku naliczonego od ww. wydatków w celu sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę.

UZASADNIENIE stanowiska Gminy.

Ad 1. Opodatkowanie stawką podstawową odpłatnej dostawy działek pod zabudowę.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Z kolei przez towary, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii. Wykładnia cytowanego powyżej przepisu wskazuje jednoznacznie, że znajduje on zastosowanie m.in. do dostawy gruntu, bowiem, zgodnie z przepisami ustawy o podatku od towarów i usług, grunt jest uznawany za rzecz. Konsekwentnie, sprzedaż działek dla celów opodatkowania powinna być traktowana jako odpłatna dostawa towarów na terytorium kraju. W ocenie Gminy, w analizowanej sytuacji nie znajdzie zastosowania przepis art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, przewidujący zwolnienie od podatku dostawy terenów niezabudowanych, innych niż tereny budowlane. Z powyższej regulacji wynika w sposób jednoznaczny, że przedmiotowe zwolnienie od podatku nie dotyczy sytuacji, w których sprzedawany grunt jest przeznaczony pod zabudowę. Jak zostało natomiast wskazane w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, sprzedawane niezabudowane działki przeznaczone są pod zabudowę mieszkaniową lub komercyjną. Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, że stawka podatku wynosi 22%, z pewnymi wyjątkami wskazanymi w tym przepisie. Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa m.in. w cytowanym powyżej art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 23%. Mając na uwadze powyższe - w ocenie Gminy - w przypadku, gdy dana działka przeznaczona była/jest/będzie pod zabudowę, jej odpłatna dostawa nie była/nie jest/nie będzie objęta zwolnieniem od podatku, przewidzianym w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy i konsekwentnie podlegała/podlega/będzie podlegała opodatkowaniu według podstawowej stawki tego podatku (obecnie 23%).

Ad 2. Prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z wydatkami dotyczącymi sprzedawanych działek.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Z treści cytowanej powyżej regulacji wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom podatku od towarów i usług, w sytuacji, gdy towary i usługi, przy nabyciu których został naliczony podatek, są następnie wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zatem, w celu dokonania oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, w każdym przypadku należy rozstrzygnąć, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono podatek zostały nabyte przez podatnika tego podatku oraz pozostają w związku z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi. Zdaniem Gminy, w analizowanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym spełnione zostają obie ze wskazanych powyżej przesłanek. W szczególności, (1) w odniesieniu do analizowanych transakcji Gmina była/jest/będzie podatnikiem podatku od towarów i usług oraz (2) poniesione przez nią wydatki miały/mają/będą miały bezpośredni związek z wykonywanymi przez nią czynnościami opodatkowanymi. Jak bowiem Gmina wskazała w przedstawionym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym, sprzedaż przedmiotowych działek była/jest/będzie uwarunkowana poniesieniem określonych wydatków, związanych w szczególności z wyceną działek, ogłoszeniami w prasie o zamiarze ich sprzedaży, projektowaniem, mającym na celu podział lub scalanie działek, czy też projektowaniem, prowadzącym do ustalenia granic działek. W ocenie Gminy nie ulega wątpliwości, że w analizowanym przypadku zastosowanie znajdzie art. 86 ust. 1 ustawy, gdyż bez poniesienia wskazanych powyżej wydatków sprzedaż działek byłaby zasadniczo niemożliwa lub bardzo utrudniona. Zdaniem Gminy, jest bowiem oczywiste, że aby sprzedać daną działkę, należy mieć stosowną wiedzę m.in. na temat przebiegu jej granic, czy też jej wartości. Zdecydowanym ułatwianiem realizacji analizowanych transakcji jest również umieszczenie w prasie stosownego ogłoszenia o zamiarze dokonania przedmiotowej sprzedaży, do czego Gmina zobowiązana jest na podstawie przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014 r. poz. 518, z późn. zm.). Nie ulega bowiem wątpliwości, że wobec braku przedmiotowej informacji, potencjalni nabywcy nie mieliby zasadniczo wiedzy na temat ich sprzedaży, w wyniku czego nie mieliby możliwości wzięcia udziału w przetargu lub też liczba oferentów byłaby na tyle niewielka, że zaproponowana przez nich cena mogłaby być dla Gminy niesatysfakcjonująca. Skoro Gmina, dokonując opodatkowanej dostawy działek pod zabudowę, poniosła/ponosi/będzie ponosiła związane z tą dostawą wydatki, niezbędne lub pomocne w realizacji i finalizacji transakcji, należy przyjąć, że nakłady te miały/mają/będą miały związek z czynnościami opodatkowanymi wykonywanymi przez podatnika tego podatku, a więc przez Gminę. Zatem, w ocenie Gminy, mając na uwadze fakt, że w analizowanym przypadku spełnione zostały przesłanki zdefiniowane w cytowanym powyżej art. 86 ust. 1 ustaw o podatku od towarów i usług, Gminie przysługiwało/przysługuje/będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego wykazanego na fakturach dokumentujących zakup usług związanych ze sprzedażą działek przeznaczonych pod zabudowę. Gmina pragnie podkreślić, że stanowisko odmienne od przestawionego powyżej pozostawałoby w sprzeczności z fundamentalną zasadą opodatkowania podatkiem od towarów i usług, jaką jest zasada neutralności tego podatku, podkreślana wielokrotnie w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej oraz polskich sądów administracyjnych. Przykładowo w wyroku w sprawie C-37/95 Ghent Coal, TSUE stwierdził, że: "prawo do odliczenia zostało wprowadzone, aby całkowicie uwolnić przedsiębiorcę od kosztów VAT zapłaconego lub podlegającego zapłacie w toku jego działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej konsekwentnie zapewnia, że każda działalność gospodarcza, niezależnie od jej celu i efektu, pod warunkiem, że sama podlega VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny." Zdaniem Gminy, w zakresie analizowanych transakcji sprzedaży działek nie powinna być ona traktowana inaczej (mniej korzystnie) niż pozostałe podmioty występujące w obrocie gospodarczym, dokonujące sprzedaży nieruchomości. Nie ulega bowiem wątpliwości, że tego typu podmioty mają prawo do odliczania podatku od wydatków związanych ze sprzedażą nieruchomości (w przypadku, gdy ich sprzedaż podlega opodatkowaniu). Jeżeli zatem w analizowanym przypadku była/jest/będzie podatnikiem na gruncie art. 15 ust. 1 i ust. 6 ustawy i jednocześnie była/jest/będzie zobowiązana do odprowadzania podatku należnego z tytułu dokonywanej sprzedaży działek przeznaczonych pod zabudowę (podobnie jak inni przedsiębiorcy), powinna była mieć/mieć prawo do odliczenia podatku naliczonego. Odmienne stanowisko w analizowanej kwestii byłoby - w ocenie Gminy - sprzeczne z art. 86 ust. 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Końcowo należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.