ITPP2/443-487/10/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2010 r. (data wpływu 21 maja 2010 r.), uzupełnionym w dniu 9 lipca 2010 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania 7% stawki podatku do usług telewizji - jest prawidłowe.

W dniu 21 maja 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 9 lipca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania 7% stawki podatku do usług telewizji.

W przedmiotowym wniosku, oraz w jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka świadcząc usługi telewizji, nabywa abonamenty (oferty programowe) od nadawców krajowych i zagranicznych. Usługi te, w niezmienionej formie, sprzedaje dalszym krajowym pośrednikom lub odbiorcom końcowym (za abonament) w określonej ilości i na czas oznaczony. Na usługę składają się dane programy telewizyjne. Spółka nie ingeruje w żaden sposób w zawartość programową, nie modyfikuje kart dostępowych, nie ma wpływu na parametry transmisji, kodowanie sygnałów, czy sterowanie dostępem do programów telewizyjnych. Spółka działa jako pośrednik, nabywając prawa do korzystania z usług telewizyjnych, a następnie sprzedaje abonamenty na te usługi na czas określony, krajowym odbiorcom indywidualnym lub dystrybutorom do dalszej odsprzedaży. Nie nadaje własnych programów telewizyjnych, a jedynie świadczy usługi telewizyjne zakupione od różnych nadawców (obrót prawami dostępu do wybranych ofert - kanałów usług telewizyjnych). Nie jest to obrót kartami mikroprocesowymi, a obrót abonamentami, prawami do usług telewizyjnych. Powyższe usługi Spółka klasyfikuje w grupowaniu PKWiU 92.20.12 -00.00. "Usługi telewizji".

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawkę powinna zastosować Spółka, przy sprzedaży wyżej opisanej usługi, tj. nabywania od nadawców krajowych i zagranicznych oraz dalszej odsprzedaży praw do korzystania z usług telewizyjnych, odbiorcom pośredniczącym i końcowym.

Zdaniem Wnioskodawcy, biorąc pod uwagę stan faktyczny opisany we wniosku, należy stwierdzić, że usługi telewizji w postaci odsprzedaży abonamentów, opodatkowane są 7% stawką podatku od towarów i usług, jako że treść usługi zawiera się w PKWiU 92.20.12-00.00 "Usługi telewizji".

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez świadczenie usług - w myśl art. 8 ust. 1 powołanej ustawy - rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Dla określenia zakresu stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, w tym stawek podatku dla świadczonych usług, ustawodawca posłużył się odesłaniem do klasyfikacji statystycznych, poprzez zapis w art. 8 ust. 3 ustawy, zgodnie z którym usługi wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, z wyjątkiem usług elektronicznych i usług turystyki, o których mowa w art. 119.

Przepis art. 41 ust. 1 powołanej ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi 7%, 3%, 0% lub zwolnienie od podatku.

Na mocy ust. 2 powołanego artykułu, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

W załączniku tym, w poz. 155, wymieniono "usługi radia i telewizji" PKWiU ex 92.2, inne niż określone w poz. 12 załącznika nr 4 do ustawy, z wyłączeniem:

Z treści objaśnienia do załącznika nr 3 wynika, iż umieszczenie obok symbolu PKWiU oznaczenia "ex" wskazuje, że obniżona stawka podatku dotyczy tylko danej usługi z danego grupowania. Umieszczenie tego dopisku przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania obniżonej stawki VAT, tylko do usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniającego określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce "nazwa usługi".

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż świadcząc usługi telewizji Spółka nabywa abonamenty (oferty programowe) od nadawców krajowych i zagranicznych. Usługi te, w niezmienionej formie, sprzedaje dalszym krajowym pośrednikom lub odbiorcom końcowym. Spółka nie ingeruje w żaden sposób w zawartość programową, nie modyfikuje kart dostępowych i nie ma wpływu na parametry transmisji, kodowanie sygnałów, czy sterowanie dostępem do programów telewizyjnych. Ponadto nie nadaje własnych programów telewizyjnych, a jedynie świadczy usługi telewizyjne zakupione od różnych nadawców. Spółka działa jako pośrednik nabywając prawa do korzystania z usług telewizyjnych, które następnie sprzedaje. Powyższe usługi klasyfikuje w grupowaniu PKWiU 92.20.12 -00.00. "Usługi telewizji".

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, że o ile przedmiotowe usługi - jak wskazała Spółka - sklasyfikowane są pod symbolem PKWiU 92.20.12 -00.00., ich świadczenie opodatkowane jest, na mocy art. 41 ust. 2 w związku z pozycją 155 załącznika nr 3 do ustawy, 7% stawką podatku, o ile przedmiotem sprzedaży nie są usługi wymienione w wyłączeniach zawartych w tej pozycji ww. załącznika.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania, informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1 poz. 11), zainteresowany podmiot sam klasyfikuje m.in. swoje produkty (wyroby i usługi), według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej i to jego obciążają ewentualne negatywne konsekwencje z tytułu błędnego zaklasyfikowania usług. Wobec powyższego Minister Finansów nie jest uprawniony do klasyfikacji usług, w związku z tym niniejszą interpretację wydano wyłącznie w oparciu o wskazane przez Wnioskodawcę grupowanie statystyczne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.