ITPP2/443-483/09/11-S/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 20 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Bk 562/09 (data wpływu 8 marca 2011 r.) - stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2009 r. (data wpływu 8 czerwca 2009 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania uczestnikom loterii nagród rzeczowych, przy zakupie których zostanie odliczony podatek naliczony - jest prawidłowe.

W dniu 8 czerwca 2009 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania uczestnikom loterii nagród rzeczowych, przy zakupie których zostanie odliczony podatek naliczony.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie produkcji elementów samochodowych instalacji gazowych. W celu zwiększenia sprzedaży i umocnienia swojej pozycji na rynku przystąpiła do organizacji loterii promocyjnej "A", skierowanej zarówno do właścicieli samochodów, którzy dokonują montażu samochodowej instalacji gazowej jak i przedsiębiorstw zajmujących się montażem tych instalacji. Organizowana loteria spełnia definicję loterii promocyjnej, o jakiej mowa w art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 29 lipca 1992 r. o grach i zakładach wzajemnych. W przypadku loterii promocyjnej Spółka jest zobligowana uprzednio uzyskać odpowiednie zezwolenie Ministra Finansów, wymagane na podstawie przepisów tej ustawy. Laureaci loterii w drodze losowania nabędą prawo do otrzymania określonych nagród rzeczowych, którymi będą m.in. samochód osobowy, skutery. Nagrody, które Spółka wyda laureatom będą stanowić Jej własność, a przy ich nabyciu odliczy podatek naliczony.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie towarów - nabytych przez Spółkę i od których odliczy ona podatek naliczony - osobom fizycznym i prawnym prowadzącym działalność gospodarczą oraz osobom fizycznym nie prowadzącym działalności gospodarczej tytułem nagród, do których nabyli prawo w drodze losowania, a więc na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem Spółki, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, oraz art. 7 ust. 2 ww. ustawy, z treści tych przepisów wyraźnie i jednoznacznie wynika, że w wypadku nieodpłatnego przekazania przez podatnika towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, czynność taka nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Spółka podniosła, iż w przedstawionym opisie nie może zachodzić wątpliwość co do tego, że przekazuje nabyte towary na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, a więc nie może też zachodzić wątpliwość, że czynność ta nie jest opodatkowana tym podatkiem.

Swoje stanowisko Spółka oparła na orzeczeniu wydanym przez Naczelny Sąd Administracyjny z 23 marca 2009 r., sygn. akt I FPS 6/08, który wydany został w rozszerzonym składzie, tj. siedmiu sędziów. W wyroku tym Sąd uznał, iż nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług nieodpłatne przekazanie towarów na cele związane z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W interpretacji indywidualnej z dnia 27 sierpnia 2009 r. znak ITPP2/443-483/09/EŁ uznano stanowisko Spółki za nieprawidłowe.

Nie zgadzając się w treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, Spółka złożyła skargę.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 stycznia 2010 r. przedmiotowej skargi, na podstawie art. 146 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.), uchylił zaskarżoną interpretację.

Minister Finansów kwestionując stanowisko Sądu pierwszej instancji, pismem z dnia 9 marca 2010 r. złożył skargę kasacyjną, która następnie pismem z dnia 28 stycznia 2011 r. została wycofana, z uwagi na to, iż stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego zawarte w zaskarżonym wyroku było zgodne z ugruntowaną i jednolitą linią orzeczniczą sądów administracyjnych, w tym również Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 22 lutego 2011 r. sygn. akt I FSK 508/10 postępowanie kasacyjne zostało umorzone.

W dniu 8 marca 2011 r. wpłynął do tut. organu prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 20 stycznia 2010 r., sygn. akt I SA/Bk 562/09. W wyroku tym Sąd, powołując stanowisko wyrażone w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 23 marca 2009 r. sygn. akt I FPS 6/08 uznał, iż z literalnego brzmienia części wstępnej art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że przepis ten odnosi się do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem, co oznacza, że przepis ten wyłącza spod opodatkowania takie nieodpłatne przekazanie towarów, które zostało dokonane na cele związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. W ocenie zatem Sądu, wbrew stanowisku zaprezentowanemu przez organ, nie stanowi dostawy towarów przekazanie przez podatnika bez wynagrodzenia towarów należących do przedsiębiorstwa jako nagród rzeczowych w organizowanych konkursach, na cele wiążące się z tym przedsiębiorstwem, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z nabyciem tych towarów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku z dnia 20 stycznia 2010 r. sygn. akt I SA/Bk 562/09 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84, 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.