ITPP2/443-476/10/AF

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 16 sierpnia 2010 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-476/10/AF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 maja 2010 r. (data wpływu 20 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania dla czynności darowizny wybudowanych mieszkań - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 maja 2010 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia podstawy opodatkowania dla czynności darowizny wybudowanych mieszkań.

W przedmiotowym wniosku przedstawiony następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą, której przedmiotem jest budowa i dostawa lokali. W latach 2008-2009 wybudował Pan, w ramach działalności gospodarczej, budynek mieszkalno-usługowy. Sprzedaż poszczególnych lokali rozpoczęła się w połowie 2009 r. Cena sprzedaży 1 m2 została ustalona na poziomie ok. 3.000 zł. We wrześniu 2009 r. podarował Pan dzieciom 4 lokale mieszkalne. Wartość darowizny została ustalona na poziomie ceny ok. 3.000 zł za 1 m2, czyli takiej samej jak dla lokali sprzedawanych na wolnym rynku. Jednocześnie rozliczył Pan podatek od towarów i usług od czynności darowizny, przyjmując do ustalenia wysokości kwoty podatku cenę sprzedaży, czyli ok. 3.000 zł.

Obecnie uważa Pan, że popełnił błąd naliczając podatek od ceny sprzedaży, bowiem zgodnie z art. 29 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku darowizny podstawą naliczenia podatku powinien być koszt wytworzenia 1 m2 lokali.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy powinienem naliczyć podatek od towarów i usług od ceny sprzedaży 1 m2, czy też od ceny kosztu jego wytworzenia.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, powinien naliczyć podatek uwzględniając jako podstawę naliczenia koszt wytworzenia 1 m2 darowanych lokali.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 cyt. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

* jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przypadków określonych w art. 7 ust. 3 ww. ustawy, tj. przekazania towaru stanowiącego drukowane materiały reklamowe i informacyjne bądź spełniającego warunki do uznania go za prezent o małej wartości lub próbkę. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tego towaru pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie ma obowiązku opodatkowania przekazanego towaru).

W myśl art. 29 ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 2, podstawą opodatkowania jest cena nabycia towarów (bez podatku), a gdy nie ma ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy tych towarów (ust. 10 ww. artykułu).

Z cyt. powyżej przepisów wynika, iż podstawą opodatkowania jest cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru określone w momencie dostawy towaru, tj. w momencie jego przekazania. Oznacza to, że podstawą opodatkowania jest wprawdzie cena nabycia lub koszt wytworzenia towaru lecz skorygowana na dzień, w którym dochodzi do nieodpłatnego przekazania przedmiotowych towarów, czyli wartość rynkowa.

Pojęcie wartości rynkowej zostało zdefiniowane przez ustawodawcę w art. 2 pkt 27b ustawy, który stanowi, iż przez wartość rynkową rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku, gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

a.

w odniesieniu do towarów - kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,

b.

w odniesieniu do usług - kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.

Z treści złożonego wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą, której przedmiotem jest budowa i dostawa lokali. W latach 2008-2009 wybudował Pan, w ramach działalności gospodarczej, budynek mieszkalno-usługowy. Sprzedaż poszczególnych lokali rozpoczęła się w połowie 2009 r., przy czym cena sprzedaży 1 m2 została ustalona na poziomie ok. 3.000 zł. We wrześniu 2009 r. podarował Pan dzieciom 4 lokale mieszkalne. Wartość darowizny została ustalona na poziomie ceny ok. 3.000 zł za 1 m2, czyli takiej samej jak dla lokali sprzedawanych na wolnym rynku. Jednocześnie rozliczył Pan podatek od towarów i usług od czynności darowizny, przyjmując do ustalenia wysokości kwoty podatku cenę sprzedaży, czyli ok. 3.000 zł za 1 m2.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że podstawą opodatkowania opisanej we wniosku dostawy (darowizny) mieszkań jest koszt ich wytworzenia określony w momencie jej dokonania.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl