ITPP2/443-461/11/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 marca 2011 r. (data wpływu 29 marca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji niezbędnej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jest prawidłowe.

W dniu 29 marca 2011 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokumentacji niezbędnej do zastosowania stawki podatku w wysokości 0% w przypadku wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w Polsce. Planuje w ramach prowadzonej działalności gospodarczej dokonywać dostaw towarów na rzecz podmiotu posiadającego siedzibę na terytorium Danii, będącego podatnikiem podatku od wartości dodanej. Nabywca jest zarejestrowany dla celów transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium Danii. Towar sprzedany przez Spółkę, będzie przekazywany polskiemu podmiotowi, który dokonana na nim usług na majątku ruchomym. Po wykonaniu usług towar zostanie wywieziony na terytorium innego niż Polska kraju członkowskiego Unii Europejskiej. Powyższe dostawy Spółka będzie rozliczała jako wewnątrzwspólnotowe dostawy towarów - wykaże je w deklaracji podatkowej oraz w informacji podsumowującej za okres, w którym wystawi faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów. Będzie otrzymywała zapłaty z tytułu tych dostaw na rachunek bankowy w terminie 60 dni od dnia wydania towarów.

Spółka będzie dysponowała dokumentami, z których będzie wynikało, że towary przekazywane podmiotowi, który wykona usługi na rzeczowym majątku, zostaną po wykonaniu tych usług wywiezione z terytorium kraju. Dokumenty te będą miały formę oświadczeń podpisanych przez nabywcę, w których dokonujący zakupu zobowiąże się wywieść te towary z terytorium Polski do innego kraju członkowskiego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

* Czy Spółka będzie miała prawo do zastosowania stawki podatku od towarów i usług w wysokości 0% w odniesieniu do wskazanych w stanie faktycznym dostaw towarów.

* Czy wystarczające do zastosowania stawki 0% będzie stosowne oświadczenie przesłane przez nabywcę i tym samym Spółka nie będzie zobowiązana do posiadania dokumentów potwierdzających wywóz towarów z terytorium kraju.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 5 ust. 1, art. 13 ust. 1 oraz art. 41 ust. 1 i 16 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a także § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, przepis § 10 ust. 2 pkt 5 ww. rozporządzenia nie precyzuje rodzaju oraz formy dokumentów, z których ma wynikać, że towary przekazywane podmiotowi, który wykonuje usługi na ruchomym majątku rzeczowym, zostaną po ich wykonaniu wywiezione z terytorium kraju. Tym samym - zdaniem Spółki - należy uznać, iż ustawodawca formułując powyższy przepis miał na myśli wszelkie dokumenty, które będą potwierdzały, że towar przekazany podmiotowi polskiemu zostanie po wykonaniu usług wywieziony z terytorium kraju. W konsekwencji dokumentami tymi jak najbardziej mogą być oświadczenia, w których nabywca zobowiąże się wywieść zakupione od Spółki towary (po wykonaniu usług) z terytorium Polski do innego kraju członkowskiego. W opinii Spółki, nie jest zobowiązana dysponować dokumentami potwierdzającymi dokonany już wywóz towarów. Z literalnego brzmienia ww. przepisu rozporządzenia wynika bowiem, iż dokumenty mają potwierdzać, że towar zostanie wywieziony, a nie, że został wywieziony. Tym samym na Spółce nie będzie ciążył obowiązek gromadzenia dokumentów potwierdzających wywóz, o których mowa w art. 42 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis § 10 rozporządzenia wykonawczego nie zawiera bowiem w żadnym miejscu odwołania do katalogu dokumentów określonego w art. 42 ust. 3 ww. ustawy, właściwego do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów. Brak takiego odwołania, w opinii Spółki, zwalnia z posiadania dokumentów potwierdzających sam fakt wywozu towarów. W konsekwencji Spółka zobligowana będzie dysponować jedynie dokumentami, które będą wskazywały wyłącznie na przeznaczenie do wywozu towarów do innego kraju Unii Europejskiej po zakończeniu świadczenia na nich usług.

Mając powyższe na uwadze Spółka stwierdziła, iż dokumenty, którymi będzie dysponowała, t.j. oświadczenia od nabywcy, że po wykonaniu usług na majątku ruchomym, towary zakupione od Spółki zostaną wywiezione z terytorium kraju, będą wystarczające do rozliczenia planowanych transakcji jako wewnątrzwspólnotowych dostaw towarów, dla których będzie miała zastosowanie stawka podatku od towarów i usług w wysokości 0%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8 (art. 13 ust. 1 ustawy).

Zgodnie z art. 146a pkt 1, wprowadzonym do ustawy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym na mocy art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Na podstawie § 10 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 246, poz. 1649), obniżoną do wysokości 0% stawkę podatku stosuje się również do towarów nabywanych przez podatnika podatku od wartości dodanej, zidentyfikowanego na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, w przypadku gdy towary te są przeznaczone do wykonania na nich usług na rzeczowym majątku ruchomym na terytorium kraju, a następnie do wywozu na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju.

Stosownie do treści ust. 2 ww. paragrafu, przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że podatnik dokonujący dostawy towarów:

Jednocześnie należy zaznaczyć, że od dnia 6 kwietnia 2011 r. powyższe kwestie w analogiczny sposób reguluje § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392).

Biorąc po uwagę treść wniosku oraz powołane przepisy stwierdzić należy, że dla zastosowania stawki 0% do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów wystarczające może być stosowne oświadczenie przesłane przez nabywcę, z którego wynikało będzie, że towary zostaną po wykonaniu usług wywiezione z terytorium kraju.

Należy jednak zaznaczyć, że ostatecznej oceny czy ww. dokument jest wystarczający do zastosowania 0% stawki podatku może dokonać organ podatkowy pierwszej instancji, który w toku prowadzonego postępowania posiada odpowiednie kompetencje i dysponuje stosownymi narzędziami - wskazanymi w rozdziale 11 Działu IV Ordynacji podatkowej. Może więc dokonywać ustaleń w kontekście rzetelności przedstawionych dokumentów i podanych faktów.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.