ITPP2/443-459/09/AF

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 sierpnia 2009 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-459/09/AF

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 maja 2009 r. (data wpływu 2 czerwca 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za podatnika podatku od towarów i usług Województwa lub Urzędu Marszałkowskiego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 czerwca 2009 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania za podatnika podatku od towarów i usług Województwa lub Urzędu Marszałkowskiego.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Samorząd Województwa jest beneficjentem środków unijnych w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013. Podmiot ubiegający się o wsparcie ze środków unijnych jest zobligowany podać we wniosku o dofinansowanie projektu numer NIP i REGON.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Kto jest podatnikiem podatku od towarów i usług do całej działalności Województwa jako jednostki samorządu terytorialnego i Urzędu Marszałkowskiego, a w związku z tym jaki NIP należy stosować dla potrzeb rozliczenia tego podatku (NIP nadany województwu jako samorządowej osobie prawnej, czy też NIP nadany Urzędowi Marszałkowskiemu jako jednostce organizacyjnej niemającej osobowości prawnej).

Zdaniem Wnioskodawcy, Województwo jest samorządową osobą prawną, działającą w obrocie prawnym za pośrednictwem swoich organów wykonawczych, które to organy wykonują zadania tej jednostki przy pomocy urzędu marszałkowskiego. Województwo jako jednostka samorządu terytorialnego jest zatem samorządową osobą prawną, która nie ma własnych struktur organizacyjnych, natomiast nałożone na nią zdania wykonuje za pośrednictwem swych organów, a praktyce urzędu marszałkowskiego. Z treści art. 15 ust. 1 i ust. 6 ustawy o podatku od towarów i usług - w ocenie Wnioskodawcy - wynika, że organy władzy publicznej (m.in. marszałek województwa) oraz urzędy obsługujące te organy (m.in. urząd marszałkowski) na gruncie podatku od towarów i usług mogą występować w dwojakim charakterze: po pierwsze jako podmioty niebędace podatnikami, gdy realizują zadania nałożone odrębnymi przepisami prawa (reżim publicznoprawny), po wtóre jako podatnicy podatku, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych (reżim cywilnoprawny). Wobec powyższego województwo jako jednostka samorządu terytorialnego (samorządowa osoba prawna) jest podatnikiem podatku od towarów i usług w zakresie uregulowanym w art. 15 ust. 1 ww. ustawy. Zwolnieniu od podatku podlegają natomiast wykonywane przez województwo w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność, czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami. W zakresie pozostałych czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych, jednostka samorządu terytorialnego jako osoba prawna jest podatnikiem podatku od towarów i usług. Wnioskodawca wskazał, że jednostka samorządu terytorialnego nie posiada własnych struktur organizacyjnych, natomiast nałożone na nią zadania wykonywane są za pośrednictwem urzędu marszałkowskiego. Przy czym każda czynność, zarówno z zakresu prawa cywilnego, jak i prawa administracyjnego, jest dokonywana nie przez jednostkę samorządu terytorialnego, a przez jej jednostkę administracyjną (urząd). Z przepisów dotyczących rachunkowości wynika, że urząd nie ma możliwości prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej, dotyczącej rozliczeń podatku od towarów i usług dla samorządowych osób prawnych oraz ich urzędów. Wynikałoby z tego w ocenie Wnioskodawcy, że podatnikiem podatku od towarów i usług powinien być urząd, np. urząd marszałkowski, a nie województwo, jdnakże, że to Województwo jako osoba prawna stanowi stronę czynności cywilnoprawnych podlegających opodatkowaniu. Natomiast wszelkie działania urzędu danej jednostki samorządu terytorialnego wynikają z tego, że do jego zadania należy obsługa danej jednostki, a nie z faktu, iż jest on odrębnym podatnikiem. Urząd działający w imieniu i na rzecz jednostki samorządu terytorialnego nie spełnia przesłanki samodzielności (w kontekście art. 15 ust. 1 ww. ustawy). W świetle powyższego - zdaniem Wnioskodawcy -Województwo i odpowiedni urząd marszałkowski powinny stosować jednakowe oznaczenie (NIP). Zatem wszelkie dokumenty wymagające oznaczenia NIP, sporządzone przez urząd, dotyczące czynności prawnie przypisanych województwu, powinny być sygnowane NIP województwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Województwo, stosownie do art. 6 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie województwa (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1590 z późn. zm.), posiada osobowość prawną wykonując zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Województwo jako samorządowa osoba prawna, która nie ma własnych struktur organizacyjnych, nałożone na nią zadania - w myśl art. 45 ww. ustawy o samorządzie województwa - wykonuje za pośrednictwem urzędu marszałkowskiego. Z powyższego wynika, że zdolność prawną, jak i zdolność do wykonywania czynności prawnych ma województwo (jednostka samorządu terytorialnego), nie zaś urząd, który jest aparatem pomocniczym.

W myśl dyspozycji art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 ww. przepisu, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z ust. 6 powołanego artykułu, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednakże w oparciu o § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie wykonywania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1336), zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Należy zauważyć, że powyższe regulacje nie mają identycznego brzmienia. W przepisie ustawowym mowa jest o "realizowaniu zadań", dla których organy władzy i obsługujące je urzędy zostały powołane, natomiast przepis rozporządzenia wykonawczego stanowi o czynnościach "związanych z wykonywaniem zadań publicznych". Literalna wykładnia ww. przepisów prowadzi do wniosku, że przepis rozporządzenia poprzez przewidziane w nim zwolnienie uzupełnia (rozszerza niejako) zakres czynności, z tytułu których jednostki samorządu terytorialnego nie uiszczają podatku.

Powyższe oznacza bowiem, że Województwo zarówno jako organ władzy publicznej, jak i jednostka samorządu terytorialnego w zakresie czynności o charakterze cywilnoprawnym, posiada status podatnika podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 13 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w spawie wspólnego system podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1 z dnia 11 grudnia 2006 r.), krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami. Jednak w przypadku, gdy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji. Powyższe wskazuje, że uregulowania zawarte w polskich przepisach prawa podatkowego nie są sprzeczne z treścią Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r.

Reasumując należy stwierdzić, że Województwo, jako osoba prawna w zakresie czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych, jest podatnikiem podatku od towarów i usług, a Urząd Marszałkowski, jako Jej aparat pomocniczy podatnikiem tym nie jest. W związku z powyższym prawidłowe dla celów rozmienia z tytułu podatku od towarów i usług będzie posługiwanie się NIP właściwym dla Województwa.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl