ITPP2/443-451/08/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 20 maja 2008 r. (data wpływu 26 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie statusu Gminy i Urzędu Miasta i Gminy jako podatników podatku od towarów i usług - jest nieprawidłowe.

W dniu 26 maja 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie statusu Gminy i Urzędu Miasta i Gminy jako podatników podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Urząd Miasta i Gminy jest czynnym i zarejestrowanym podatnikiem od towarów i usług. Decyzją Urzędu Skarbowego z dnia 24 maja 1995 r. Urząd Miasta i Gminy otrzymał numer identyfikacji podatkowej. W dniu 29 kwietnia 2008 r. do Burmistrza Miasta i Gminy wpłynęło pismo od Naczelnika Urzędu Skarbowego o złożenie zgłoszenia identyfikacyjnego osoby prawnej będącej podatnikiem NIP w celu uzyskania przez Gminę numeru NIP oraz o złożenie przez Gminę zgłoszenia rejestracyjnego w zakresie podatku od towarów i usług VAT-R (w załączeniu pismo Urzędu Skarbowego).

Ustawa o podatku od towarów i usług wyraźnie oddziela podmiotowość prawnopodatkową od cywilnoprawnej. Jednostka organizacyjna jest odrębnym podatnikiem, chociaż działa jako reprezentant osoby prawnej i stąd podatnikami podatku od towarów i usług mogą być wszystkie jednostki i zakłady budżetowe jeśli wykonują czynności opodatkowane mimo, że w sensie cywilnoprawnym działa odpowiednia osoba prawna.

W związku z tym na potrzeby podatku od towarów i usług zarejestrowany jest Urząd Miasta i Gminy, który jako jednostka budżetowa prowadzi rejestr sprzedaży VAT, w którym ewidencjonuje wszystkie czynności podlegające opodatkowaniu: sprzedaż nieruchomości będących własnością Gminy, wynajem pomieszczeń i dzierżawa gruntów będących własnością Gminy itp. Faktury VAT wystawiane są przez Urząd Miasta i Gminy. Jako nabywca również występuje Urząd Miasta i Gminy, prowadzi rejestr zakupów i rozlicza się z podatku od towarów i usług składając deklarację VAT-7.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy podatnikiem podatku od towarów i usług powinna być Gmina, czy obsługujący ją Urząd Miasta i Gminy.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie ze stanem prawnym na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) "podatnikami są osoby prawne jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą o której mowa w art. 15 ust. 2 bez względu na cel i rezultat takiej działalności". Nie uznaje się natomiast za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych (art. 15 ust. 6 ww. ustawy).

Gmina jako samorządowa osoba prawna nie posiada własnych struktur organizacyjnych, a swoje zadania wykonuje za pośrednictwem urzędu. Wynika to z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 lipca 2006 r. (Dz. U. Nr 142, poz. 1020) w sprawie szczegółowych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych. Powyższe przepisy nie przewidują możliwości prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej dotyczącej rozliczenia podatku od towarów i usług dla samorządowych osób prawnych oraz dla ich urzędów obsługujących od strony techniczno organizacyjnej te osoby prawne. Urząd Miasta i Gminy prowadzi całą dokumentację dotyczącą funkcjonowania gminy i wszystkie dochody są ewidencjonowane w jednych księgach urzędu.

Nadmieniono również, że Gmina nie posiada rachunku bankowego związanego z prowadzoną działalnością, dlatego też nie ma możliwości wypełnienia pozycji B.9. zgłoszenia identyfikacyjnego NIP. Urząd posiada jeden podstawowy rachunek bankowy, na który wpływają dochody związane z realizacją zadań ustawowych gminy tj. między innymi subwencje, dotacje, udziały w podatku dochodowym od osób fizycznych i prawnych, dochody realizowane przez jednostki budżetowe.

Powyższe stanowisko potwierdza pismo Ministra Finansów znak: OS5-065-171-MG/2633/05 z dnia 18 maja 2005 r., zgodnie z którym gmina i urząd gminy powinny stosować jednakowe oznaczenie (numer) NIP, a w związku z ich działaniami powinno być wystawiane jedno rozliczenie deklaracyjne VAT.

W związku z powyższym Gmina będąca samorządową osobą prawną która nie posiada własnych struktur organizacyjnych, wykonująca nałożone na nią zadania za pośrednictwem Urzędu Miasta i Gminy, nie ma obowiązku zarejestrowania się jako podatnik podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Gmina stosownie do art. 2 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) posiada osobowość prawną wykonując zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W myśl dyspozycji art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Jednakże w oparciu o § 8 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 z późn. zm.) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W oparciu o wyżej przytoczone przepisy należy stwierdzić, że Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego korzysta ze zwolnienia w zakresie wykonywanych zadań publicznych, nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywanych w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast w zakresie pozostałych czynności wykonywanych na podstawie umów cywilnoprawnych Gmina jako osoba prawna podlega obowiązkowi podatkowemu na zasadach ogólnych (zgodnie z dyspozycją art. 15 ust. 2 ustawy).

Gmina jest samorządową osobą prawną, która nie ma własnych struktur organizacyjnych, natomiast nałożone na nią zadania, w myśl art. 33 cyt. ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, wykonuje za pośrednictwem Urzędu Gminy. Zdolność prawną, jak i zdolność do wykonywania czynności prawnych ma jednostka samorządu terytorialnego - Gmina, nie zaś Urząd Gminy. Urząd Gminy jest jedynie aparatem pomocniczym Gminy.

Z rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 lipca 2006 r. w sprawie szczególnych zasad rachunkowości oraz planów kont dla budżetu państwa, budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz niektórych jednostek sektora finansów publicznych (Dz. U. Nr 142, poz. 1020) wynika, że urząd nie ma możliwości prowadzenia odrębnej ewidencji księgowej, dotyczącej rozliczeń podatku od towarów i usług dla samorządowych osób prawnych oraz ich urzędów, obsługujących od strony techniczno-organizacyjnej te osoby prawne. Jednostka samorządu terytorialnego jaką jest gmina nie może wykonywać swoich zadań statutowych bez udziału urzędu gminy.

Biorąc pod uwagę powyższe, podatnikiem podatku od towarów i usług w stosunku do całej działalności (Gminy i Urzędu Gminy) jest wyłącznie Gmina jako jednostka samorządu terytorialnego, posiadająca osobowość prawną. Dlatego też dla celów podatku od towarów i usług Gmina i Urząd powinny stosować jednakowe oznaczenie (numer identyfikacji podatkowej) - tj. NIP nadany Gminie oraz składać jedno rozliczenie deklaracyjne w podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń