ITPP2/443-442b/10/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 11 maja 2010 r. (data wpływu 13 maja 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przemieszczenia podnajętych towarów do innego państwa członkowskiego za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów - jest nieprawidłowe.

W dniu 13 maja 2010 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przemieszczenia podnajętych towarów do innego państwa członkowskiego za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka (podatnik podatku od towarów i usług zarejestrowany dla transakcji wewnątrzwspólnotowych), zawarła w 2009 r. umowę najmu wagonów od kontrahenta krajowego na okres 4 lat, z możliwością oddania w najem osobom trzecim. Z dniem przekazania przedmiotowych wagonów na podstawie protokołu, Spółka posiada prawo do wyłącznego dysponowania nimi.

Wagony są dopuszczone do ruchu międzynarodowego, w związku z czym Spółka oddała je w najem kontrahentowi niemieckiemu (podatnik podatku od wartości dodanej zarejestrowany dla transakcji wewnątrzwspólnotowych), na okres 4 lat. Przekazanie wagonów nastąpiło na stacji kolejowej, na granicy Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Federalnej Niemiec. Kontrahent niemiecki zobowiązał się nie użytkować wagonów na terytorium Polski. Miejscem świadczenia usługi najmu jest siedziba usługobiorcy, tj. terytorium Niemiec.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie

Czy w związku z umową najmu wagonów na okres 4 lat, po 24 miesiącach używania wagonów na terenie Niemiec, należy rozpoznać wewnątrzwspólnotową dostawę towarów z tytułu przemieszczenia wagonów z terytorium Polski na terytorium Niemiec.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 13 ust. 3, ust. 4 pkt 7 ustawy o podatku od towarów i usług, w przedstawionej sytuacji nie występuje wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów, o której mowa w ww. przepisach, z uwagi na to, że Spółka nie używa przedmiotowych wagonów na terytorium Niemiec w celu świadczenia usług, tylko oddała je w najem kontrahentowi w celu świadczenia usług przez niego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Stosownie do treści art. 13 ust. 1 ww. ustawy, przez wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 5, rozumie się wywóz towarów z terytorium kraju w wykonaniu czynności określonych w art. 7 na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, które zostały przez tego podatnika na terytorium kraju w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo sprowadzone na terytorium kraju w ramach importu towarów, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika (ust. 3 ww. artykułu).

Przemieszczenia towarów, o którym mowa w ust. 3, przez podatnika, o którym mowa w art. 15, lub na jego rzecz nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku gdy towary mają być czasowo używane na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące, w celu świadczenia usług przez tego podatnika (ust. 4 pkt 7 tegoż artykułu).

W przypadku gdy ustaną okoliczności, o których mowa w ust. 4, przemieszczenie towarów uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (ust. 5 ww. artykułu).

Analiza powyższych przepis1)ów wskazuje, że dla uznania danej czynności za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów muszą zaistnieć następujące elementy: wywóz towarów musi nastąpić z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego, w wyniku dokonania dostawy (przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel). Za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów uznaje się również przemieszczenie przez podatnika lub na jego rzecz towarów należących do jego przedsiębiorstwa z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, jeżeli mają służyć działalności gospodarczej podatnika. Wskazany przepis art. 13 ust. 3 ww. ustawy rozszerza zatem pojęcie wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów na czynności nie mające charakteru czynności dwustronnych (czynionych za wynagrodzeniem), polegające na przemieszczeniu towarów należących do podatnika do innego kraju wspólnotowego, gdzie mają posłużyć wykonywanym tam przez niego czynnościom opodatkowanym. Przy czym należy zaznaczyć, iż przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ww. ustawy, nie uznaje się za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, w przypadku, gdy występuje chociażby jedna z przesłanek negatywnych określonych w art. 13 ust. 4 ww. ustawy o podatku od towarów i usług.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Spółka zawarła w 2009 r. umowę najmu wagonów od kontrahenta krajowego na okres 4 lat, z możliwością oddania w najem osobom trzecim. Z dniem przekazania przedmiotowych wagonów na podstawie protokołu, Spółka posiada prawo do wyłącznego dysponowania nimi. Wagony są dopuszczone do ruchu międzynarodowego, w związku z czym Spółka oddała je w najem kontrahentowi niemieckiemu (podatnik podatku od wartości dodanej zarejestrowany dla transakcji wewnątrzwspólnotowych), na okres 4 lat. Przekazanie wagonów nastąpiło na stacji kolejowej, na granicy Rzeczypospolitej Polskiej i Republiki Federalnej Niemiec. Kontrahent niemiecki zobowiązał się nie użytkować wagonów na terytorium Polski. Miejscem świadczenia usługi najmu jest siedziba usługobiorcy, tj. terytorium Niemiec.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że przedmiotowej transakcji nie należy, po upływie 24 miesięcy, uznać za wewnątrzwspólnotową dostawę towarów, gdyż opisane we wniosku wagony nie są własnością Spółki, co zgodnie z treścią art. 13 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi warunek konieczny uznania przemieszczenia towarów za wewnątrzwspólnotową dostawę. Pomimo prawidłowego wskazania przez Spółkę, że w przedmiotowej sprawie nie dojdzie do wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, ze względu na fakt, że uzasadniając stanowisko wskazała, iż nie używa przedmiotowych wagonów na terytorium Niemiec w celu świadczenia usług, tylko oddała je w najem kontrahentowi w celu świadczenia usług przez niego, należało w tej części stanowisko ocenić jako nieprawidłowe.

Końcowo informuje się, że kwestia opodatkowania sprzedaży towaru znajdującego się w innym państwie członkowskim, została rozstrzygnięta w interpretacji indywidualnej nr ITPP2/443-442a/10/AF.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.