ITPP2/443-429/11/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2011 r. (data wpływu 22 marca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 26 maja i 24 czerwca 2011 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów osobowych przeznaczonych na wynajem oraz przejściowo na inne cele prowadzonej działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

W dniu 22 marca 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 26 maja i 24 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia samochodów osobowych przeznaczonych na wynajem oraz przejściowo na inne cele prowadzonej działalności gospodarczej.

We wniosku i jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W zakres prowadzonej działalności wchodzi także wynajem samochodów. Do prowadzonej przedmiotowej działalności nabyła samochody osobowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Od dnia zakupu pojazdy były wykorzystywane na cele najmu przez okres co najmniej 6 miesięcy. W chwili obecnej część pojazdów nie jest używana z uwagi na brak najemców. W związku z brakiem chętnych będą wykorzystywane na pozostałe cele działalności jedynie w okresie, gdy nie ma chętnych.

W związku z powyższym zadano pytanie sprowadzające się do kwestii:

Czy Spółka ma prawo do używania samochodów, które zostały zakupione z przeznaczeniem na wynajem, do celów związanych z pozostałym zakresem działalności, po upływie 6 miesięcy od momentu ich przeznaczenia na cele wynajmu mając nadal prawo do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu ich zakupu.

Zdaniem Wnioskodawcy, ma prawo do pełnego odliczenia podatku od towarów i usług z tytułu zakupu samochodu osobowego przeznaczonego na wynajem w sytuacji, gdy nie ma najemców, a jest wykorzystywany do celów własnych. Z przepisu art. 3 ust. 1 oraz ust. 2 pkt 7 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawie o transporcie drogowym wynika, że ograniczenie dotyczące kwoty podatku naliczonego nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności jest oddanie w odpłatne używanie samochodów na podstawie umowy najmu, a pojazdy te są przeznaczone wyłącznie na te cele przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy. Według Spółki oba ww. warunki spełnia. Zatem po upływie np. 7 miesięcy od dnia nabycia, kiedy nie ma chętnych na najem, może wykorzystywać taki pojazd do celów własnych, nadal korzystając z prawa do pełnego odliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług, z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Na podstawie art. 1 pkt 11 lit. b) i 12 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. z 2010 r. Nr 247, poz. 1652), w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, z późn. zm.) uchylono art. 86 ust. 3-7a i po art. 86 dodano art. 86a, któremu moc obowiązującą nadano z dniem 1 stycznia 2013 r.

W myśl art. 3 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 pkt 7 lit. b) powyższego artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Do dnia 31 grudnia 2010 r. powyższa kwestia w analogiczny sposób była uregulowana odpowiednio w art. 86 ust. 3 i 4 pkt 7 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług.

Analiza powyższych regulacji jednoznacznie wskazuje, że ograniczenie wynikające z art. 3 ust. 1 ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym, nie dotyczy sytuacji, gdy przedmiotem działalności podatnika jest wynajem pojazdów na okres nie krótszy niż cześć miesięcy (ust. 2 pkt 7 lit. b) powołanego artykułu). Ponadto w przedmiotowej regulacji ustawodawca wskazuje, obok przeznaczenia samochodów na cele określone w tym przepisie, również na konieczność ich wykorzystywania tj. fizycznego używania przez podmiot trzeci. Jednakże samochody przez ww. okres muszą być przeznaczone wyłącznie na ten cel.

Powyższe oznacza, że po okresie 6 miesięcy podatnik może przeznaczyć pojazd oprócz najmu również na pozostałe cele prowadzonej działalności zachowując pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z jego nabyciem.

Z treści wniosku wynika, że Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu samochodów. W związku z powyższym nabyła samochody osobowe o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony. Pojazdy od dnia zakupu były wykorzystywane na cele najmu przez okres co najmniej 6 miesięcy. W chwili obecnej część z nich nie jest używana z uwagi na brak najemców. W związku z tym Spółka zamierza wykorzystywać przedmiotowe samochody na pozostałe cele działalności jedynie w okresie, gdy nie ma chętnych.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane regulacje należy stwierdzić, że w związku z faktem, iż samochody, o których mowa we wniosku, były używane do celów najmu przez 6 miesięcy i nadal po tym okresie będą przeznaczone na ww. cel, Spółka zachowa prawa do pełnego odliczenia podatku naliczonego, pomimo czasowego ich wykorzystywania na pozostałe cele działalności gospodarczej, o ile będą one związane ze sprzedażą opodatkowaną i nie zajdą ograniczenia, o których mowa w art. 88 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.