ITPP2/443-421/08/AW

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2008 r. (data wpływu 13 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowej niezabudowanej położonej w strefie usługowo-gospodarczej z dopuszczalną towarzyszącą zabudową mieszkaniową - jest prawidłowe.

W dniu 13 maja 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy nieruchomości gruntowej niezabudowanej położonej w strefie usługowo-gospodarczej z dopuszczalną towarzyszącą zabudową mieszkaniową.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Nieruchomość niezabudowana położona w obrębie geodezyjnym Gminy przygotowana jest do sprzedaży w drodze przetargu nieograniczonego. Dla przedmiotowej nieruchomości nie ma opracowanego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ani nie została wydana decyzja o warunkach zabudowy. Według zapisów w ewidencji gruntów i budynków nieruchomość sklasyfikowana jest jako RV. Natomiast zgodnie ze Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy, nieruchomość ta leży w strefie usługowo-gospodarczej lokalizacji usług, w tym związanych z obsługą komunikacyjną (miejsca obsługi podróżnych), rzemiosła i innych usług uzupełniających. Granice stref ustalono w oparciu o przebieg obejścia drogowego Gminy. Na terenie nieruchomości gruntowej dopuszczalna jest towarzysząca zabudowa mieszkaniowa na potrzeby osób prowadzących działalność usługową.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w takiej sytuacji należny jest podatek od towarów i usług od transakcji sprzedaży nieruchomości.

Zdaniem Wnioskodawcy, podatek od towarów i usług jest należny, ponieważ z zapisu w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy może wynikać, że będzie to działka budowlana.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Towarami, w świetle art. 2 pkt 6 ustawy, są rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy wskazano, że zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Oznacza to, że opodatkowaniu podlegają dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane lub przeznaczone pod zabudowę.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku od towarów i usług w art. 43 ust. 1 pkt 9 posługuje się kryterium przeznaczenia terenu. Jednakże ustawodawca zwalniając od podatku od towarów i usług dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę nie sprecyzował w ustawie, jakimi kryteriami należy się kierować, aby ustalić przeznaczenie danego gruntu. W związku z tym charakter gruntu należy ustalać w oparciu o przepisy prawa miejscowego, tj. lokalne przepisy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z wniosku wynika, że przedmiotem transakcji będzie dostawa w drodze przetargu nieograniczonego nieruchomości gruntowej niezabudowanej, która zgodnie ze Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy leży w strefie usługowo-gospodarczej o dopuszczalnej zabudowie mieszkaniowej na potrzeby osób prowadzących działalność usługową. Okoliczności sprawy wskazują zatem, iż przedmiotowy grunt jest przeznaczony pod zabudowę, gdyż takie przeznaczenie terenu wynika ze Studium.

W tym miejscu podkreślić należy, że Minister Finansów nie jest uprawniony do dokonywania wykładni przepisów prawa miejscowego odnoszących się do kwestii zagospodarowania przestrzennego. Właściwym rzeczowo w tej sprawie jest inny organ, do którego należy wnieść odrębne zapytanie. Bowiem specyfika postępowania w sprawie wydania pisemnej interpretacji polega między innymi na tym, że właściwy organ "porusza się" niejako tylko i wyłącznie w ramach stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz wyrażonej przez niego oceny prawnej (stanowiska). Dlatego też organ nie przeprowadza w tego rodzaju sprawach postępowania dowodowego, ograniczając się do analizy okoliczności podanych we wniosku.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż w przedstawionym stanie faktycznym sprzedaż przez Wnioskodawcę niezabudowanej nieruchomości, położonej w strefie usługowo-gospodarczej z dopuszczalną zabudową mieszkaniową, nie będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, lecz stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wg stawki podatku w wysokości 22%. Tym samym stanowisko Gminy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.