ITPP2/443-410/13/KT

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 1 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-410/13/KT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 kwietnia 2013 r. (data wpływu 30 kwietnia 2013 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. F. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 30 kwietnia 2013 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. F.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Ośrodek, jako jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, jest dysponentem środków budżetu państwa trzeciego stopnia, posiadającym status podatnika podatku od towarów i usług. Jego podstawowym zadaniem jest szkolenie funkcjonariuszy i pracowników zatrudnionych w Straży oraz przygotowanie ich do prawidłowego wykonywania zadań związanych z ochroną granicy państwowej i kontrolą ruchu granicznego, zabezpieczeniem logistycznym oraz innymi ustawowymi zadaniami Straży. Ośrodek kształci kadry kierownicze dla jednostek organizacyjnych Straży.

W 2012 r., wraz z Uniwersytetem, podpisał umowę dotyczącą przyznania grantu na działanie z wieloma beneficjentami pn. "W.". Projekt pozwoli na udoskonalenie systemu eliminowania handlu ludźmi przez Straż, a wartością dodaną będzie pierwsza w służbach mundurowych, jak i w instytucjach zajmujących się zwalczaniem handlu ludźmi, kompletna baza danych, kompatybilna z bazami już funkcjonującymi w Straży. Istotą projektu będzie również wzbogacenie wiedzy funkcjonariuszy S z zakresu odmienności kulturowej cudzoziemców, wobec których realizowane są czynności służbowe.

Niniejszy wniosek dotyczy podatku naliczonego w fakturach VAT z tytułu nabycia paliwa do pojazdów służbowych, wykorzystywanych przez funkcjonariuszy Ośrodka podczas podróży służbowych oraz udokumentowanych fakturami VAT kosztów zakwaterowania, w trakcie realizacji ww. projektu. Wyjazdy służbowe mają na celu zebranie materiałów, będących podstawą przeprowadzenia badań, w placówkach S na granicy, w ośrodkach detencyjnych i nie będą wykorzystane w przyszłości do działalności związanej ze sprzedażą opodatkowaną, a jedynie wykorzystane zostaną przez formację, jaką jest Straż, do podstawowej działalności statutowej, tj. m.in. przeciwdziałania nielegalnej migracji.

Wszystkie zadania statutowe Ośrodka, w tym różnego rodzaju szkolenia i prace badawcze, realizowane są nieodpłatnie w ramach otrzymywanego planu finansowego na dany rok budżetowy. Zgodnie z wymaganiami Komisji Europejskiej, w celu uznania podatku od towarów i usług za wydatek kwalifikowany, wydanie niniejszej interpretacji jest niezbędne do rozliczenia finansowego projektu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Ośrodek, jako podatnik podatku od towarów i usług, ma możliwość odzyskania podatku naliczonego w fakturach z tytułu nabycia paliwa oraz fakturach za nocleg, w ramach opisanego projektu, tj. odliczenia go od podatku należnego lub zwrotu różnicy podatku należnego i naliczonego.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, ponieważ towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, ale posłużą do działalności statutowej, od której nie będzie naliczany podatek należny. Ośrodek wskazał, iż całkowity koszt realizacji przedsięwzięcia jest współfinansowany ze środków unijnych oraz finansowany z budżetu państwa.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powyższego przepisu wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Stosownie do art. 88 ust. 1 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika:

1.

uchylony);

2.

(uchylony);

3.

(uchylony);

4.

usług noclegowych i gastronomicznych, z wyjątkiem:

a.

(uchylona),

b.

nabycia gotowych posiłków przeznaczonych dla pasażerów przez podatników świadczących usługi przewozu osób;

5.

(uchylony).

W myśl art. 4 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 z późn. zm.), w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Stosownie do art. 3 ust. 1 tej ustawy, w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6.000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Na podstawie art. 10 pkt 1 ustawy z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. z 2012 r. poz. 1456), w ustawie z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 oraz z 2011 r. Nr 102, poz. 585), użyte w art. 3 w ust. 1, w art. 4, w art. 5 oraz w art. 7 wyrazy "31 grudnia 2012 r." zastępuje się wyrazami "31 grudnia 2013 r.".

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 247 z późn. zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że Ośrodkowi nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego. Wnioskodawcy nie będzie również przysługiwało prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż dofinansowanie, o którym mowa we wniosku, nie stanowi środków wskazanych w § 8 ust. 3 i 4 powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, ponieważ kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl