ITPP2/443-410/08/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2008 r. (data wpływu 8 maja 2008 r.) uzupełnionym pismami z dnia 2 lipca 2008 r. (data wpływu 7 lipca 2008 r.) z dnia 28 lipca 2008 r. (data wpływu 4 sierpnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania preferencyjnej 0% stawki podatku dla dostawy kadłuba z przeznaczeniem jako jednostka ratownicza - jest nieprawidłowe.

W dniu 7 lipca 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismami z dnia 2 i 28 lipca 2008 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania preferencyjnej 0% stawki podatku dla dostawy kadłuba z przeznaczeniem jako jednostka ratownicza.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca buduje dla Stoczni kadłub z przeznaczeniem jako jednostka ratownicza. W kontrakcie określono, że do ceny netto zostanie doliczony stosowny podatek od towarów i usług. Od bieżącego roku obowiązuje znowelizowany przepis art. 83 ust. 1 pkt 3 oraz dodano do ust. 1 zapis z literą "g".

W pismach uzupełniających opis stanu faktycznego poinformowano, iż przedmiotem kontraktu jest kadłub aluminiowy wraz z nadbudówką i sterówką, korkami dennymi, drabinami, stopniami w zbiornikach, włazami do zbiorników i wykonywany jest według projektu statku ratowniczego PKWiU 35.11.33-53.40 - statki i tabor ratowniczy morski i portowy (bez jednostek obsługi wydobywczo-wiertniczych). Wskazano, że wszystkie materiały przeznaczone do budowy kadłubów zapewnia Zleceniobiorca kontraktu, a dotychczas wystawione faktury dokumentują częściowe wykonanie prac, których efektem finalnym będzie kadłub sklasyfikowany jako statek ratowniczy morski PKWiU ex 35.11.33-53.40.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy przedpłaty na materiały do budowy tego kadłuba i należności za częściowe wykonanie robót opodatkowane są w dalszym ciągu stawką 22% czy też 0%.

Zdaniem Wnioskodawcy opodatkowaniu 0% stawką podatku od towarów i usług podlega dostawa statków ratowniczych morskich oraz dostawa części do statków ratowniczych morskich i wyposażenia do nich. Skoro mowa jest o dostawach do statków, to z literalnego brzmienia przepisu wynika, że chodzi o dostawy do istniejących już statków. W związku z tym należności za częściowe wykonanie prac, a także przedpłaty i zaliczki na materiały do budowy kadłuba powinny być opodatkowane 22% stawką podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Stosownie do dyspozycji przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W art. 7 ust. 1 ustawy postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Wysokość opodatkowania podatkiem od towarów i usług regulują przepisy działu VIII (art. 41-85) ww. ustawy. Stosownie do art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku - z zastrzeżeniem ust. 2-12, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 - wynosi 22%.

W myśl przepisu art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy stawkę podatku w wysokości 0% stosuje się do dostaw armatorom morskim:

Zgodnie z dyspozycją przepisu art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy, opodatkowaniu stawką podatku w wysokości 0% podlegają dostawy części do środków transportu morskiego, rybołówstwa morskiego i statków ratowniczych morskich, o których mowa w pkt 1, i wyposażenia tych środków, z wyłączeniem wyposażenia służącego celom rozrywki i sportu.

W związku z brakiem definicji ustawowej "części" i "wyposażenia" w przepisach cytowanej ustawy, należy odnieść się do powszechnie przyjętego rozumienia tych pojęć. Według "Słownika języka polskiego" PWN częścią jest przedmiot stanowiący jakiś dający się samodzielnie wyodrębnić element większej całości, a wyposażeniem - urządzenie dodatkowe do danej maszyny lub do urządzenia uważanego za główne.

Przepis art. 83 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług może mieć zastosowanie jedynie wtedy, jeżeli przedmiotem dostawy są części w przedstawionym wyżej potocznym znaczeniu, oraz że części te nie służą celom rozrywki i sportu.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że opodatkowaniu obniżoną stawką podatku - na podstawie ww. przepisu - podlega dostawa towarów na jednostki pływające wymienione w art. 83 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumiane jako statki gotowe do eksploatacji zgodnie z przeznaczonym celem. Co innego stanowi natomiast "statek w budowie", którym jest ten, którego stępkę położono lub wykonano równorzędną pracę konstrukcyjną w miejscu wodowania, aż do zakończenia budowy - art. 2 § 2 ustawy z dnia 18 września 2001 r. - Kodeks morski (Dz. U. Nr 138, poz. 1545 z późn. zm.).

Zgodnie z zasadami metodycznymi Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (pkt 5.2.2.7), wyroby niekompletne i niegotowe zalicza się do grupowań obejmujących wyroby gotowe pod warunkiem, że posiadają zasadnicze cechy wyrobu kompletnego i gotowego. Jednocześnie, na podstawie uwag dodatkowych zawartych w dziale 35 PKWiU, stanowiącej załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (Dz. U. Nr 42, poz. 264 z późn. zm.), kadłuby statków, statki nie wykończone lub niekompletne, zmontowane, nie zmontowane lub rozmontowane oraz kompletne statki nie zmontowane, rozmontowane należy klasyfikować do podkategorii 35.11.33, jeżeli nie mają one zasadniczego charakteru statków specjalnego przeznaczenia.

Z treści wniosku wynika, iż Wnioskodawca realizuje na zamówienie Stoczni kontrakt, którego przedmiotem jest wykonanie kadłuba aluminiowego wraz z nadbudówką i sterówką, korkami dennymi, drabinami, stopniami w zbiornikach i włazami do zbiorników. Efektem finalnym prac będzie kadłub sklasyfikowany jako statek ratowniczy morski PKWiU ex 35.11.33-53.40.

Zgodnie z zasadami metodycznymi PKWiU zainteresowany podmiot sam klasyfikuje prowadzoną działalność, swoje produkty (wyroby, usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach, wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów.

Analizując zaistniały w sprawie stan faktyczny w kontekście obowiązujących w tym zakresie przepisów prawa stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy przedmiotem dostawy będzie kadłub statku, który posiadał będzie zasadnicze cechy statku specjalnego przeznaczenia, a więc stan jego budowy będzie pozwalał na określenie jego cech jako wyrobu kompletnego i gotowego zaklasyfikowanego do PKWiU 35.11.33-53.40, transakcja ta - jako wypełniająca dyspozycję przepisu art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. g) ustawy - podlegać będzie opodatkowaniu preferencyjną, 0% stawką podatku od towarów i usług.

W sytuacji natomiast, gdy w momencie dostawy towar ten, jako wyrób niekompletny, nie będzie posiadał cech pozwalających na zaklasyfikowanie go do grupowania obejmującego wyroby gotowe, z uwagi na przedstawiony we wniosku fakt, iż kadłub wykonywany jest według projektu statku ratowniczego - PKWiU 35.11.33-53.40, jego dostawa również korzystać będzie z obniżonej, 0% stawki podatku od towarów i usług, na podstawie art. 83 ust. 1 pkt 3 tej ustawy, jako dostawa części do statku wymienionego w art. 83 ust. 1 pkt 1 lit. g) ustawy.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, wyczerpujący opis stanu faktycznego winien wynikać z wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, a nie z załączonych do niego dokumentów, w związku z czym nie były one przedmiotem merytorycznej analizy.

Końcowo podkreślić należy, iż kwestie dotyczące zaklasyfikowania towarów wskazanych we wniosku do właściwego grupowania nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.), zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny stanowiska dotyczącego klasyfikacji przedmiotowych statków.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.