ITPP2/443-408/13/14-S/AK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów - uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 26 lutego 2014 r. sygn. akt I SA/Sz 1335/13 (data wpływu prawomocnego wyroku 12 czerwca 2014 r.) - stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2013 r. (data wpływu), uzupełnionym w dniach 24 i 25 lipca 2013 r. (daty wpływu), o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności wniesienia aportem do spółki udziału w prawie do znaku towarowego - jest prawidłowe.

W dniu 26 kwietnia 2013 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniach 24 i 25 lipca 2013 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania czynności wniesienia aportem do spółki udziału w prawie do znaku towarowego.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Otrzyma Pani w przyszłości, tytułem darowizny od darczyńcy (dalej: "Darczyńca"), udział we współwłasności prawa autorskiego do oznaczenia słowno-graficznego, tj. logotypu znaku towarowego. Darczyńca posiada w majątku osobistym współwłasność autorskiego prawa majątkowego do znaku towarowego. Przedmiotowy znak towarowy nie został dotychczas zarejestrowany w Urzędzie Patentowym RP (dalej: "Urząd Patentowy"), jak również Darczyńca nie wystąpił do Urzędu Patentowego o objęcie go prawami ochronnymi w rozumieniu ustawy z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2003 r. Nr 119, poz. 1117 z późn. zm.). Rozważa pani rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej w formie spółki jawnej. Zamierza wnieść otrzymany udział we współwłasności znaku towarowego wkładem niepieniężnym do tej spółki. Wartość wnoszonego aportu zostanie określona według wartości rynkowej. Tak określona wartość zostanie wpisana do umowy spółki jawnej, jako wartość wkładu niepieniężnego do spółki jawnej. Aport będzie miał charakter jednorazowy i na dzień złożenia wniosku nie planuje Pani ponownie dokonywać takich lub podobnych transakcji. Przedmiot aportu nie będzie stanowić przedsiębiorstwa, ani jego zorganizowanej części. Nie przysługiwało Pani prawo do odliczenia podatku naliczonego (podatek taki nie wystąpił) przy nabyciu znaku towarowego. Obecnie oraz w okresie przyszłym, w którym nabędzie Pani prawa majątkowe do znaku towarowego, nie będzie prowadziła działalności gospodarczej. W szczególności, nie będzie prowadziła indywidualnej działalności gospodarczej polegającej na wykorzystywaniu otrzymanego prawa majątkowego do znaku towarowego. Prowadzenie działalności gospodarczej rozpocznie natomiast spółka jawna, do której wniesie Pani aport w postaci praw majątkowych do znaku towarowego. Z tego względu prawa majątkowe do znaku towarowego nie będą, przed dniem wniesienia aportu do spółki jawnej, ujęte przez Panią w księgach rachunkowych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy będzie Pani podatnikiem podatku od towarów i usług z tytułu dokonania aportu znaku towarowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie będzie podatnikiem podatku od towaru i usług z tytułu wniesienia aportem znaku towarowego, w konsekwencji nie powstanie obowiązek podatkowy z tego tytułu. W Pani ocenie, samo dokonanie aportu jest czynnością objętą przedmiotowym zakresem zastosowania przepisów ustawy o VAT, zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy.

Aport znaku towarowego będzie co do zasady uznawany za świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, jako że znak towarowy nie jest towarem w rozumieniu przepisów tej ustawy. Należy mieć jednocześnie na uwadze, że warunkiem uznania, że aport wywołuje skutki podatkowe w tym podatku jest również to, by czynność była dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług. Przy czym ocena, czy podmiot dokonujący danej czynności posiada status podatnika VAT powinna być dokonywana w stosunku do tej konkretnej czynności. Z tego względu, należy w pierwszej kolejności przeanalizować, czy będzie Pani spełniała definicję podatnika w odniesieniu do tej czynności.

Przepisy definiujące zakres podmiotów będących podatnikami został ostatnio znowelizowany. Od dnia 1 kwietnia 2013 r., zgodnie z przepisem art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Z kolei, zgodnie z przepisem art. 15 ust. 2 tej ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, niebędące podatnikami, o których mowa w art. 15, dokonujące okazjonalnie wewnątrzwspólnotowej dostawy nowych środków transportu. Dodatkowo, zgodnie z opublikowanymi na stronie Ministerstwa Finansów wyjaśnieniami "Najważniejsze zmiany w podatku od towarów i usług od dnia 1 kwietnia 2013 r." wskazano, iż "Nowe brzmienie art. 15 ust. 2 ustawy o VAT jednoznacznie wskazuje, że nie jest realizowana opcja uznania za podatnika każdego, kto dokonuje określonych transakcji związanych z działalnością gospodarczą w sposób okazjonalny".

Nie prowadzi Pani działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania znaków towarowych, czy innych oznaczeń słowno-graficznych, nie prowadzi również działalności w zakresie obrotu tego rodzaju prawami. Znak towarowy będący przedmiotem wniosku został otrzymany w darowiźnie, nie był wytworzony w ramach prowadzonej działalności, ani wykorzystywany w tej działalności w jakikolwiek sposób. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o VAT, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem "podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Cytowana wyżej definicja wprowadza wymóg samodzielnego prowadzenia działalności gospodarczej - rozumieć przez to należy prowadzenie działalności na własne ryzyko, w warunkach niepewności rynkowej. Powyżej powołane przepisy pozwalają na opodatkowanie jednorazowej czynności wyłącznie w wypadku, jeśli towarzyszące jej okoliczności pozwalają ocenić, czy działalność będzie kontynuowana, a więc czy podmiot dokonuje czynności w ramach podejmowanej działalności gospodarczej. Nie jest konieczne faktyczne kontynuowanie działalności, wystarczający jest zamiar jej kontynuowania, choćby nawet po dokonaniu jednorazowej czynności podmiot zaprzestał dalszego prowadzenia działalności gospodarczej. W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym brak jest okoliczności towarzyszących, które wskazywałby na możliwość kontynuowania działalności gospodarczej w tym zakresie. Świadczą o tym w szczególności: fakt nabycia znaku towarowego w drodze darowizny oraz brak posiadania praw innych znaków czy podobnych praw. W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym wskazano również na brak zamiaru kontynuowania działalności w tym zakresie. Działalność gospodarcza w rozumieniu cyt. wyżej przepisu polega również na wykorzystywaniu swego majątku, tj. towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. W tym przypadku ustawa nie wprowadza wymogu częstotliwości wykorzystywania lecz ciągłości wykorzystywania składników majątku. Przez ciągłe wykorzystywanie składników majątku należy więc rozumieć takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania. Zatem czerpanie dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. W przedmiotowym zdarzeniu przyszłym nie będzie Pani wykorzystywała znaku towarowego w sposób ciągły, bowiem czynność dokonania aportu ma charakter jednorazowy i z chwilą jej dokonania utraci Pani wszelkie prawa do wykorzystywania tego znaku, posługiwania się nim, czy czerpania z niego korzyści, w tym finansowych. Wobec powyższego, uznanie jednorazowego świadczenia usług w postaci przekazania praw do znaku towarowego za działalność gospodarczą wymagałoby wykazania, że w momencie jej realizacji podatnik działając w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy, miał zamiar dokonywać takich czynności wielokrotnie. Z taką sytuacją w niniejszym zdarzeniu przyszłym nie mamy do czynienia. Wobec powyższego, Pani zdaniem, nie można uznać jej za podatnika VAT zgodnie z powyżej powołanymi przepisami oraz wyjaśnieniami.

W interpretacji indywidualnej z dnia 25 lipca 2013 r. znak ITPP2/443-408/13/AK, oceniono Pani stanowisko jako nieprawidłowe.

Nie zgadzając się z treścią wydanej interpretacji, po uprzednim wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa, złożyła Pani skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, który wyrokiem z dnia 26 lutego 2014 r. sygn. akt I SA/Sz 1335/13, uchylił zaskarżoną interpretację wskazując, że nieuprawnione jest utożsamianie znaku towarowego z prawem do znaku towarowego, jako ze szczególnym prawem podmiotowym, z nabyciem którego wiązać się mogą określone skutki.

W dniu 12 czerwca 2014 r. wpłynął do tutejszego organu opatrzony klauzulą prawomocności ww. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie.

W wyniku ponownej analizy przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, w związku z przepisem art. 153 ww. ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, stanowiącym, że ocena prawna i wskazania co do dalszego postępowania wyrażone w orzeczeniu sądu wiążą w sprawie ten sąd oraz organ, którego działanie lub bezczynność było przedmiotem zaskarżenia - biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie z dnia 26 lutego 2014 r. sygn. akt I SA/Sz 1335/13 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.