ITPP2/443-407/14/KT

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 26 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-407/14/KT

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 26 marca 2014 r. (data wpływu 28 marca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży nieruchomości w części, w której jest wydzierżawiana, opodatkowania sprzedaży nieruchomości w części, w której nie jest wydzierżawiana oraz braku konieczności wyodrębnienia z podstawy opodatkowania wartości zbywanego prawa wieczystego użytkowania gruntu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku przy sprzedaży nieruchomości w części, w której jest wydzierżawiana, opodatkowania sprzedaży nieruchomości w części, w której nie jest wydzierżawiana oraz braku konieczności wyodrębnienia z podstawy opodatkowania wartości zbywanego prawa wieczystego użytkowania gruntu.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą w zakresie produkcji, przesyłu i dystrybucji energii cieplnej. Posiada majątek trwały:

* mur oporowy o długości 114,5 m2,

* plac manewrowy o powierzchni 526 m2,

* prawo użytkowania wieczystego gruntu o powierzchni 526 m2, na którym posadowione są wyżej wymienione środki trwałe.

Prawo użytkowania wieczystego działki oraz mur oporowy Spółka otrzymała od Gminy aportem w 1996 r., natomiast plac manewrowy wybudowała i przyjęła na stan majątku w 1995 r. Do dnia 30 listopada 2008 r. wkłady niepieniężne (aporty) wnoszone do spółek prawa handlowego i cywilnego podlegały obligatoryjnemu zwolnieniu przedmiotowemu z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, tym samym aport prawa użytkowania wieczystego działki zabudowanej murem oporowym był zwolniony od podatku. Przy budowie placu manewrowego Spółka odliczyła podatek naliczony w fakturze wystawionej przez wykonawcę.

Od dnia 4 stycznia 2007 r. Spółka wydzierżawia z powyższej nieruchomości:

* plac manewrowy o powierzchni 411 m2,

* mur oporowy o pow. 114,5 m2,

* prawo użytkowania wieczystego gruntu o powierzchni 411 m2, na którym posadowione są ww. budowle.

Spółka zamierza sprzedać w całości przedmiotową nieruchomość. Przy sprzedaży wystawi fakturę ze zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, w odniesieniu do:

* placu manewrowego o powierzchni 411 m2,

* muru oporowego o pow. 114,5 m2,

* prawa wieczystego użytkowania gruntu o pow. 411 m2.

Natomiast do niewydzierżawianej do tej pory części placu manewrowego wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu o powierzchni 115 m2, zastosuje stawkę podatku w wysokości 23%.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości Spółka słusznie zastosuje zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, do wydzierżawianej części nieruchomości.

2. Czy przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości Spółka słusznie z podstawy opodatkowania nie wyodrębni wartości prawa wieczystego użytkowania gruntu na podstawie art. 29a ust. 8 w zw. z ust. 9 tej ustawy.

Zdaniem Wnioskodawcy, przy sprzedaży przedmiotowej nieruchomości w odniesieniu do części wydzierżawianej:

* muru oporowego o długości 114,5 m2,

* placu manewrowego o powierzchni 411 m2,

* prawa użytkowania wieczystego gruntu o powierzchni 411 m2, na którym posadowione są wyżej wymienione środki trwałe, zastosuje zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Odwołując się do brzmienia tego przepisu Spółka stwierdziła, że w związku z wydzierżawianiem od 2007 r. przedmiotowej nieruchomości, traktuje ją jako nieruchomość zasiedloną. Wskazała, że pomiędzy datą rozpoczęcia dzierżawy, a zamiarem sprzedaży tej nieruchomości (2014 r.) upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Tym samym zastosowanie zwolnienia od podatku będzie prawidłowe w odniesieniu do części wydzierżawianej, gdyż spełnia wymogi zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 10.

Zdaniem Spółki, prawidłowe będzie w związku z planowaną sprzedażą, niewyodrębnianie z podstawy opodatkowania wartości sprzedawanego prawa wieczystego użytkowania gruntu. Po zacytowaniu treści art. 29a ust. 8 ustawy stwierdziła, że w niniejszym przypadku nie będzie miał zastosowania przepis ust. 9 tego artykułu, ponieważ Spółka zamierza sprzedać prawo wieczystego użytkowania gruntu, a nie oddać go w wieczyste użytkowanie.

Wskazała ponadto, że do przeznaczonej do sprzedaży niewydzierżawianej do tej pory części placu manewrowego wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu o powierzchni 115 m2, zastosuje stawkę podatku w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do treści art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1.

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;

2.

wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;

3.

wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;

4.

wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;

5.

ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;

6.

oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;

7.

zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Jak stanowi art. 45 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121) (dalej: k.c.), rzeczami w rozumieniu niniejszego kodeksu są tylko przedmioty materialne.

W myśl art. 46 § 1 k.c., nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Jak wynika z treści art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie do treści art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy, przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zastosowanie obniżonej stawki podatku lub zwolnienia od podatku, jako odstępstwo od zasady powszechności i równości opodatkowania, możliwe jest jedynie w przypadku wykonywania czynności ściśle określonych w ww. ustawie oraz w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie jej upoważnienia.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku dostaw towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 powołanej ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl ust. 1 pkt 10 ww. artykułu, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z treści powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt, bądź go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekroczą 30% wartości początkowej, a następnie obiekt ten zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany obiekt zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę lub najem, gdyż zarówno sprzedaż, dzierżawa, czy najem są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Zauważyć jednocześnie należy, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10 i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni,

2.

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Zgodnie z ust. 11 tego artykułu, oświadczenie, o którym w ust. 10 pkt 2 musi również zawierać:

1.

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2.

planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;

3.

adres budynku, budowli lub ich części.

Na podstawie ust. 1 pkt 10a ww. artykułu, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat (art. 43 ust. 7a cyt. ustawy).

Stosownie do art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego przepisu wynika zatem, że do dostawy prawa wieczystego użytkowania gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale związanych z gruntem. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Analiza przedstawionych okoliczności sprawy i treści powołanych uregulowań prawnych prowadzi do stwierdzenia, że skoro Spółka nabyła przedmiotowy mur oporowy w 1996 r. na podstawie czynności podlegającej opodatkowaniu (aport zwolniony od podatku), a z wniosku nie wynika, aby dokonywała ulepszeń w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, tego muru, nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług. Również w odniesieniu do tej części placu manewrowego, która jest przedmiotem dzierżawy od stycznia 2007 r., przy założeniu, że Spółka nie dokonywała ulepszeń w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, tego placu, nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie w tej części, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Ponieważ od daty nabycia muru oporowego i daty wydzierżawienia ww. części placu manewrowego upłynął już okres dłuższy niż 2 lata, transakcja sprzedaży ww. obiektów będzie zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, o ile strony #8722; stosownie do dyspozycji ust. 10 tego artykułu #8722; nie skorzystają z możliwości wyboru opodatkowania ww. dostawy.

W odniesieniu do pozostałej części placu manewrowego, który został wybudowany przez Spółkę w 1995 r. i nie jest przedmiotem dzierżawy, a z wniosku nie wynika, aby dokonywano ulepszeń w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, tego placu, nie nastąpiło jego pierwsze zasiedlenie w tej części, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy. Zatem planowana transakcja w tej części nie będzie zwolniona na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług. Również nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia na podstawie dyspozycji art. 43 ust. 1 pkt 10a ww. ustawy, bowiem Spółce przysługiwało prawo do odliczenia podatku w stosunku do tego placu. Tym samym dostawa w tej części będzie podlegała opodatkowaniu 23% stawką podatku, stosownie do treści art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, stosownie do art. 29a ust. 8 ww. ustawy, dostawa prawa wieczystego użytkowania gruntu będzie odpowiednio zwolniona od podatku w części związanej z murem oporowym i wydzierżawianą częścią placu manewrowego oraz opodatkowana 23% stawką podatku w części związanej z pozostałą częścią placu manewrowego, w myśl ww. art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 tej ustawy.

Jednocześnie tut. organ wskazuje, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo wskazać należy, że niniejszą interpretację wydano na podstawie przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego przy założeniu, że mur oporowy i plac manewrowy, w momencie sprzedaży, będą budowlami w rozumieniu powołanej ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. #8722; Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl