ITPP2/443-404/09/AD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 13 maja 2009 r. (data wpływu 19 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie dokonania korekty deklaracji podatkowej związanej ze zwrotem towarów (zestawów transportowych) - jest nieprawidłowe.

W dniu 19 maja 2009 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości dokonania korekty deklaracji podatkowej związanej ze zwrotem towarów (zestawów transportowych).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W miesiącu grudniu 2003 r. oraz styczniu 2004 r. Spółka dokonała sprzedaży czterech zestawów transportowych (samochody wraz z przyczepami) na rzecz kontrahenta krajowego, dokumentując tę transakcję 8 fakturami VAT na łączną kwotę netto 514.000 zł, VAT-113.080 zł. Zgodnie z postanowieniami umowy, należność z tego tytułu miała być spłacana przez nabywcę w ratach, zgodnie z harmonogramami spłat. Ze względu na niewywiązywanie się przez kontrahenta z obowiązku ich spłaty, w czerwcu 2006 r. nabywca dokonał zwrotu 3 zestawów ciężarowych na rzecz Spółki. Transakcja zwrotu przedmiotowych towarów odbyła się na podstawie stosownych umów zwrotnych sprzedaży. Na podstawie faktur korygujących Spółka dokonała korekty wartości przedmiotów sprzedaży do wysokości wpłaconych przez kontrahenta należności. Suma korekt opiewała na kwotę netto 252.424,78 zł, VAT 55.533,45 zł. Wystawione faktury korygujące Spółka zarejestrowała w prowadzonych urządzeniach księgowych, jednak nie uwzględniła ich w deklaracji VAT-7 i nie wystąpiła o zwrot podatku. Spółka dysponuje potwierdzeniem, iż druga strona otrzymała przedmiotowe faktury, ponieważ nabywca wykorzystał je w postępowaniu sądowym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w związku z nieuwzględnieniem powyższych faktur korygujących w deklaracji VAT-7 i nieotrzymaniem zwrotu podatku, Spółka ma prawo dokonać korekty deklaracji podatkowej w okresie bieżącym.

Zdaniem Wnioskodawcy, wskazane powyżej okoliczności pozwalają stwierdzić, że nabywca przedmiotowe faktury otrzymał, co skutkuje prawem do skorygowania podatku należnego w bieżącej deklaracji VAT-7 z możliwością uzyskania zwrotu podatku, w kwocie wynikającej z wystawionych faktur korygujących.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Definicja towarów zawarta jest w art. 2 pkt 6 ustawy, w myśl którego przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

Z kolei pojęcie sprzedaży zostało zdefiniowane w art. 2 pkt 22 ustawy, zgodnie z którym ilekroć w ustawie o podatku od towarów i usług jest mowa o sprzedaży - rozumie się przez to odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Podkreślić należy, iż ustawodawca definiując pojęcie "dostawa towaru" wprowadził warunek przeniesienia prawa do rozporządzania towarami, jak właściciel, akcentując przeniesienie ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować jak właściciel. Oznacza to, że istotny jest przede wszystkim ekonomiczny, a nie prawny aspekt transakcji (jak w przypadku własności), w ramach której dostawca przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel.

W ramach pojęcia odpłatnej dostawy towarów, podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, mieści się niewątpliwie sprzedaż we wszelkich jej odmianach określonych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), tj. np. sprzedaż na raty, sprzedaż z zastrzeżeniem własności rzeczy, czy z zastrzeżeniem prawa odkupu.

Sytuacje, w których normodawca przewiduje wystawienie faktur korygujących, zostały wymienione w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 12, poz. 1337),

Zgodnie z § 13 ust. 1 powołanego rozporządzenia, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono rabatów określonych w art. 29 ust. 4 ustawy, podatnik udzielający rabatu wystawia fakturę korygującą.

Przepis ust. 2 powołanego paragrafu stanowi, iż faktura korygująca powinna zawierać co najmniej:

Natomiast w myśl ust. 3 tegoż paragrafu, przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:

Fakturę korygującą wystawia się również w przypadku, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury (§ 14 ust. 1 ww. rozporządzenia).

Do dnia 30 listopada 2008 r. powyższe kwestie uregulowane były w przepisach odpowiednio § 16 ust. 1 i 3 oraz § 17 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 z późn. zm.).

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że w miesiącu grudniu 2003 r. i styczniu 2004 r. Spółka dokonała sprzedaży 4 zestawów transportowych na rzecz kontrahenta krajowego. Zgodnie z postanowieniami umowy, należność z tego tytułu miała być spłacana w ratach, jednakże ze względu na niewywiązywanie się z tego obowiązku, nabywca przekazał Spółce w miesiącu czerwcu 2006 r., 3 z 4 zakupionych zestawów ciężarowych. Spółka wystawiła faktury korygujące, dokonując korekty wartości przedmiotu sprzedaży do wysokości wpłaconych przez kontrahenta należności, które zarejestrowała w prowadzonych urządzeniach księgowych, jednak nie uwzględniła ich w deklaracji VAT-7 i nie wystąpiła o zwrot podatku.

Żeby odpowiedzieć na pytanie Spółki oraz ocenić Jej stanowisko zawarte we wniosku, niezbędne jest rozstrzygnięcie zagadnienia, czy przekazanie Spółce przez kontrahenta, w miesiącu czerwcu 2006 r. towarów (3 zestawów ciężarowych), nabytych od niej w miesiącach grudniu 2003 r. i styczniu 2004 r. stanowi zwrot towarów, o którym mowa w przepisach powołanych wyżej rozporządzeń.

Rozpatrując tą kwestię należy ponownie wskazać, że powołany wyżej art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż opodatkowaniu tym podatkiem podlega odpłatna dostawa i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, a przez zdefiniowaną w art. 7 ust. 1 tej ustawy "dostawę towarów" rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Należy zauważyć, iż ustawodawca w żadnym przepisie regulującym kwestie opodatkowania podatkiem od towarów i usług nie wskazał, że przeniesienie tego prawa uzależnione jest od uregulowania przez nabywcę należności.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dokonując w miesiącach grudniu 2003 r. i styczniu 2004 r., sprzedaży 4 zestawów transportowych, Spółka przeniosła na nabywcę prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, a więc dokonała ich dostawy, co zostało potwierdzone wystawionymi fakturami VAT. Przeniesienie na nabywcę tego prawa nastąpiło niezależnie od tego, czy nabywca wywiązywał się z ustalonego harmonogramu spłat.

Jednocześnie należy zauważyć, iż skoro przekazanie ww. towarów Wnioskodawcy (jak określa Spółka - zwrot towarów) nastąpiło po tak długim okresie, to nabywca (kontrahent Spółki) mógł tymi towarami rozporządzać jak właściciel, tj. mógł wpisać je do ewidencji środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych, wykorzystywać je w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej lub pobierać z nich pożytki poprzez najem. W konsekwencji powyższego, w miesiącu czerwcu 2006 r. Wnioskodawca otrzymał inne towary niż te, które dostarczył w miesiącach grudniu 2003 r. i styczniu 2004 r.

Należy ponadto podkreślić, że w treści § 2 dokumentów załączonych przez Spółkę do złożonego wniosku (umów zwrotnych sprzedaży) zapisano co następuje "Strony oświadczają, że z momentem podpisania niniejszej Umowy zwrotnej sprzedaży wyżej wymieniony pojazd staje się własnością (tu nazwa Spółki)". Z powyższego wynika, iż do dnia podpisania przedmiotowych umów pojazdy, o których w nich mowa stanowiły własność kontrahenta Spółki.

Biorąc pod uwagę wszystkie powyższe okoliczności stwierdzić należy, że czynności otrzymania 3 zestawów ciężarowych, Wnioskodawca nie powinien traktować jako zwrotu towarów i dokumentować fakturami korygującymi, gdyż w świetle przepisów podatku od towarów i usług, kontrahent przenosił na Spółkę prawo do rozporządzania tymi towarami jak właściciel, co - jako dostawę towarów - winien udokumentować (jeżeli jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług) fakturą VAT. W konsekwencji powyższego Wnioskodawca nie miał podstaw do wystawienia faktur korygujących, a tym samym nie ma prawa skorygowania podatku należnego w bieżącej deklaracji VAT-7.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.