ITPP2/443-401/14/AW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 4 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-401/14/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 16 grudnia 2013 r. (data wpływu 27 marca 2014 r.), uzupełniony w dniu 27 maja 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu transakcji dostawy lokalu w trybie egzekucyjnym-jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 27 maja 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu transakcji dostawy lokalu w trybie egzekucyjnym.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Dłużnicy (osoby fizyczne: pani A. P. obecnie S. oraz pan K. M. P.) są współwłaścicielami nieruchomości położonej w miejscowości K. przy ul. o powierzchni użytkowej 38,83 m2 usytuowanego na parterze, składającego się z salonu połączonego z aneksem kuchennym, pokoju, łazienki z WC i przedpokoju. Jeden z dłużników jest zameldowany i zamieszkuje pod ww. adresem. Do lokalu przynależy pomieszczenie gospodarcze o powierzchni 2,34 m2. Zgodnie z zapisami księgi wieczystej, dłużnicy nabyli przedmiotowy lokal na podstawie umowy sprzedaży z dnia 25 lipca 2006 r. Z informacji uzyskanych w toku prowadzonego postępowania wynika, że dłużnicy zamieszkiwali w przedmiotowym lokalu, natomiast nie wynika, że był on przedmiotem umowy najmu. Z uzyskanych informacji nie wynika również, aby w momencie nabycia nieruchomości dłużnicy prowadzili działalność gospodarczą, w związku z którą byli podatnikami VAT czynnymi. Co prawda, jeden z dłużników prowadził działalność gospodarczą, jednak rozpoczął jej wykonywanie w dniu 15 października 2009 r., a z dniem 28 lutego 2010 r. zawiesił. W konsekwencji, po 24 miesiącach zawieszenia wpis uległ wykreśleniu z urzędu. Drugi z dłużników nie widnieje w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż zajętej nieruchomości, w drodze licytacji publicznej przez komornika sądowego, podlega obowiązkowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż zajętej nieruchomości, w drodze licytacji publicznej przez komornika sądowego, nie podlega obowiązkowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W myśl regulacji zawartej w art. 18 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), organy egzekucyjne określone w ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954 z późn. zm.) oraz komornicy sądowi wykonujący czynności egzekucyjne w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego są płatnikami podatku od dostawy, dokonywanej w trybie egzekucji, towarów będących własnością dłużnika lub posiadanych przez niego z naruszeniem obowiązujących przepisów.

Definicja płatnika została zawarta w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.), zgodnie z którym, płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy z dnia 11 marca 2004 r., opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

W myśl zapisów art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych (ust. 2 powołanego artykułu).

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa nieruchomości, co do zasady, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartych w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Analiza przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że skoro jeden z dłużników jest zameldowany i zamieszkuje w przedmiotowym lokalu, a drugi w nim zamieszkiwał, to o ile #61485; no co może wskazywać treść wniosku #61485; dłużnicy nie wykorzystywali go w działalności gospodarczej, jego dostawa w drodze licytacji publicznej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W opisanej sytuacji zbycie ww. lokalu nie stanowi bowiem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ww. ustawy, zatem czynność tę należy uznać za sprzedaż majątku osobistego dłużników, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl