ITPP2/443-400/09/PS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 12 maja 2009 r. (data wpływu 18 maja 2009 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży użytkownikowi wieczystemu prawa własności zabudowanej nieruchomości - jest nieprawidłowe.

W dniu 18 maja 2009 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży użytkownikowi wieczystemu prawa własności zabudowanej nieruchomości.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Starosta, jako organ reprezentujący Skarb Państwa, prowadzi postępowanie w sprawie sprzedaży użytkownikowi wieczystemu prawa własności nieruchomości gruntowej, na podstawie art. 32 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. W celu określenia ceny sprzedaży konieczne jest ustalenie, czy określona operatem szacunkowym, sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego, wartość sprzedawanego prawa własności, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a jeżeli tak to od całości, czy od części tej wartości. Użytkownik wieczysty nabył prawo użytkowania wieczystego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na mocy umowy sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego w dniu 21 grudnia 2005 r., od poprzedniego użytkownika wieczystego. Poprzednim użytkownikiem było przedsiębiorstwo państwowe, które nabyło prawo użytkowania wieczystego z mocy prawa w dniu 5 grudnia 1990 r., co zostało potwierdzone decyzją Urzędu Wojewódzkiego z dnia 20 sierpnia 1991 r. Obecny użytkownik wieczysty zwrócił się do Starosty z wnioskiem o sprzedaż prawa własności nieruchomości, którą włada. Nieruchomość obejmuje działkę gruntu o pow. 0,9800 ha, zabudowaną urządzeniami do produkcji rolnej, stanowiącymi własność użytkownika wieczystego. Według ewidencji gruntów prowadzonej przez Starostę, działka stanowi użytki rolne zabudowane. Według zapisów w aktualnym studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy, działka określona jest jako teren przeznaczony na cele rolne - użytki rolne zabudowane urządzeniami dla celów prowadzonej działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż użytkownikowi wieczystemu, na podstawie art. 32 ustawy o gospodarce nieruchomościami, prawa własności nieruchomości będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W sprawie nie wystąpi opodatkowana dostawa towaru, ponieważ nie następuje jego wydanie. Użytkownik wieczysty faktycznie włada już nieruchomością mając do tego tytuł prawny, a na mocy art. 32 ustawy o gospodarce nieruchomościami następuje jedynie zmiana formy prawnej tego władania z użytkowania wieczystego na własność.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności został zdefiniowany w art. 7 i art. 8 cyt. ustawy. Jak stanowi art. 7 ust. 1 przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Przez dostawę towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

Ustawodawca w pkt 7 cyt. artykułu wprost wskazał, że za dostawę należy uznać również zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu.

Natomiast w myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy ruchome, jak również wszelkie postacie energii, budynki i budowle lub ich części, będące przedmiotem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, które są wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, a także grunty.

W myśl przepisów art. 11 i art. 12 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603 z późn. zm.), z zastrzeżeniem wyjątków wynikających z przepisów niniejszej ustawy oraz odrębnych ustaw, organem reprezentującym Skarb Państwa w sprawach gospodarowania nieruchomościami jest starosta, wykonujący zadania z zakresu administracji rządowej, a organami reprezentującymi jednostki samorządu terytorialnego są ich organy wykonawcze.

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ww. ustawy, nieruchomość gruntowa oddana w użytkowanie wieczyste może być sprzedana wyłącznie użytkownikowi wieczystemu, z zastrzeżeniem ust. 1a i ust. 3. Nieruchomość gruntowa stanowiąca własność Skarbu Państwa może być sprzedana użytkownikowi wieczystemu za zgodą wojewody, o czym stanowi ust. 1a cyt. artykułu. Natomiast ust. 2 tego artykułu mówi, że z dniem zawarcia umowy sprzedaży nieruchomości wygasa, z mocy prawa, uprzednio ustanowione prawo użytkowania wieczystego (...).

Zgodnie z art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się gruntu. W praktyce oznacza to, iż grunt opodatkowany jest taką stawką podatku od towarów i usług jak budynek z nim trwale związany i będący przedmiotem dostawy.

Żeby w przedstawionych okolicznościach w sposób prawidłowy określić przedmiot dostawy i stawkę podatku od towarów i usług należy powołać uregulowania ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Zgodnie z art. 46 § 1 powyższej ustawy, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Takim przepisem szczególnym jest art. 235 § 1 ustawy - Kodeks cywilny, w myśl którego budynki i inne urządzenia wzniesione na gruncie Skarbu Państwa lub gruncie należącym do jednostek samorządu terytorialnego lub ich związków przez wieczystego użytkownika stanowią jego własność. To samo dotyczy budynków i innych urządzeń, które wieczysty użytkownik nabył zgodnie z właściwymi przepisami przy zawarciu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste.

Zatem budynek lub budowla stanowiące własność wieczystego użytkownika wzniesione na gruncie obciążonym prawem wieczystego użytkowania, stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży nieruchomości gruntowej, która według ewidencji gruntów prowadzonej przez Starostę, stanowi użytki rolne zabudowane, na rzecz jej wieczystego użytkownika.

Z uwagi na fakt, iż zabudowa umiejscowiona na gruncie stanowiącym przedmiot dostawy stanowi własność użytkownika wieczystego, na rzecz którego dokonywana będzie sprzedaż gruntu, przedmiotem dostawy będzie w istocie jedynie grunt. Dlatego też zastosowania nie znajdzie przepis art. 29 ust. 5 ustawy o podatku od towarów i usług.

Co do zasady stawka podatku, na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i z przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie z podatku.

Zgodnie z treścią przepisu art. 43 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Mając na uwadze przytoczone powyżej przepisy prawa należy stwierdzić, że opodatkowanie podatkiem od towarów i usług, bądź zwolnienie od tego podatku, uzależnione jest od rodzaju gruntu będącego przedmiotem sprzedaży na rzecz użytkownika wieczystego.

Reasumując, należy stwierdzić, że dostawa gruntu na rzecz jego użytkownika wieczystego, na którym posadowione są zabudowania należące do tego użytkownika, nie będzie korzystała ze zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 9 ustawy, ale zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy grunt będzie podlegał opodatkowaniu podstawową stawką podatku w wysokości 22%.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70 - 561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.