ITPP2/443-398/14/EK - Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży przez gminę zabudowanych działek gruntu.

Pisma urzędowe
Status:  Aktualne

Pismo z dnia 17 czerwca 2014 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-398/14/EK Możliwość zwolnienia z opodatkowania podatkiem od towarów i usług sprzedaży przez gminę zabudowanych działek gruntu.

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 19 marca 2014 r. (data wpływu 26 marca 2014 r.), uzupełnionym w dniu 12 czerwca 2014 r. (data wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży zabudowanych działek gruntu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek, uzupełniony w dniu 12 czerwca 2014 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży zabudowanych działek gruntu.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Obecnie zamierza sprzedać nieruchomość składającą się z dwóch działek:

1.

nr 221/14 - zabudowaną murowanym 2 piętrowym budynkiem biurowym. Wartość rynkowa nieruchomości została wyceniona przez rzeczoznawcę na 595.500 zł, w tym wartość budynku - 468.000 zł, wartość gruntu - 127.500 zł. Z księgi wieczystej prowadzonej dla tej nieruchomości wynika, że podstawą nabycia własności była decyzja komunalizacyjna Urzędu Wojewódzkiego z dnia 26 czerwca 1992 r. Wobec powyższego, przy nabyciu budynku nie przysługiwało Gminie prawo do odliczenia podatku naliczonego;

2.

nr 227/4 "niezabudowanej". Wartość rynkowa nieruchomości została wyceniona przez rzeczoznawcę na kwotę 18.900 zł. Z księgi wieczystej prowadzonej dla tej nieruchomości wynika, że podstawą nabycia własności była decyzja komunalizacyjna Wojewody z dnia 2 lutego 1991 r.

W stosunku do działek nr 227/4 i 221/14 wydano decyzję o warunkach zabudowy ustalającą warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na zmianie sposobu użytkowania budynku biurowego na budynek mieszkalno - usługowy. Nabyty budynek biurowy został przekazany dla Zakładu Gospodarki Komunalnej, powołanego uchwałą Rady Miasta do administrowania nieruchomościami stanowiącymi własność Gminy. Wszelkie koszty związane z utrzymaniem budynku ponosił administrator oraz zawierał umowy najmu i dokonywał wszelkich rozliczeń. Obroty z tytułu najmu wykazywane były w deklaracjach VAT-7 Zakładu Gospodarki Komunalnej. Gmina nie ponosiła żadnych wydatków na ulepszenie i remonty.

Na podstawie prowadzonej ewidencji ustalono, że budynek wynajmowany był (nie zawsze cała powierzchnia użytkowa, w zależności od zapotrzebowania) na podstawie umowy najmu od 1993 r. do 30 listopada 2010 r. Od grudnia 2010 r. do chwili obecnej nieruchomość nie jest użytkowana. Brak zainteresowania wynajmem zmusił Gminę do sprzedaży wymienionych nieruchomości.

Na działce "niezabudowanej" nr 227/4 znajdują się budowle w rozumieniu Prawa budowlanego, takie jak: część parkingu utwardzonego (parking zlokalizowany jest na działkach nr 221/14 i 227/4), ogrodzenie i infrastruktura techniczna związana z funkcjonowaniem budynku (sieci, przyłącza i instalacje kanalizacji sanitarnej, wodociągowe, gazowe, ciepłownicze). Działka została skomunalizowana decyzją Wojewody z dnia 2 lutego 1991 r. Na terenie działki znajdują się elementy infrastruktury technicznej związane z funkcjonowaniem budynku. Budowle były wykonane na etapie budowy budynku. Działka "niezabudowana nr 227/4 jako obszar gruntu", była przedmiotem dzierżawy, w tym samym czasie co najem budynku usytuowanego na działce nr 221/14 i dla tego samego podmiotu. Gmina nie ponosiła nakładów na ulepszenie ww. budowli w wysokości wyższej niż 30% ich wartości początkowej a jedynie wykonała remont parkingu i nie dokonywała odliczeń podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działki nr 221/14 zabudowanej budynkiem biurowym objęta jest zwolnieniem od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, natomiast sprzedaż działki nr 227/4 "niezabudowanej" z wydaną decyzję o warunkach zabudowy na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 w związku z "art. 2 ust. 33" podlega opodatkowaniu stawką podstawową, tj. 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 10, art. 2 pkt 14 i art. 29a ust. 8 ustawy, dostawa działki nr 221/14 zabudowanej budynkiem, w którym doszło do pierwszego zasiedlenia, a stawka dla dostawy budynku ma wpływ na stawkę dla dostawy gruntu, będzie w całości podlegała zwolnieniu od podatku od towarów i usług. Gmina stwierdziła, że dostawa "niezabudowanej" działki nr 227/4, dla której wydano decyzję o warunkach zabudowy, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 w związku z "art. 2 ust. 33" ustawy podlega opodatkowaniu stawką 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej "podatkiem", podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 tej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Według regulacji art. 2 pkt 6 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarach - rozumie się przez to rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Według art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r. poz. 121), przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.

Jak stanowi art. 693 § 1 tej ustawy, przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Stawka podatku - na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W świetle art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Według art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

a.

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,

b.

pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie - zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy - rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

a.

wybudowaniu lub

b.

ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z powyższego przepisu wynika, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do wydania budynku (budowli) lub jego części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie ma miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem, dzierżawę, gdyż zarówno sprzedaż, jak i najem lub dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Stosownie do regulacji art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1.

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;

2.

złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Ustęp 11 powyższego artykułu stanowi, że oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1.

imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;

2.

planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;

3.

adres budynku, budowli lub ich części.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

a.

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,

b.

dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Zgodnie z ust. 7a powyższego artykułu, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

W świetle art. 29a ust. 8 ustawy, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Według regulacji art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Jak stanowi art. 2 pkt 33 ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o terenach budowlanych - rozumie się przez to grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu - zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o których mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że sprzedaż budynku posadowionego na działce nr 221/14 będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż zostanie dokonana po pierwszym zasiedleniu w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług i po upływnie dwóch lat od tego zasiedlenia. W treści wniosku wskazano bowiem, że budynek wynajmowany był, w zależności od zapotrzebowania (nie zawsze cała powierzchnia użytkowa), w okresie od 1993 r. do 30 listopada 2010 r. Zwolnieniem od podatku na podstawie powyższego artykułu będzie również objęte zbycie budowli - parkingu, gdyż treść wniosku wskazuje, że jego sprzedaż zostanie dokonana po upływie 2 lat od pierwszego zasiedlenia (oddania w dzierżawę). Zwolnienie od podatku, przy uwzględnieniu treści art. 29a ust. 8 ustawy, znajdzie zastosowanie również do zbycia działek gruntu, na których znajduje się budynek i ww. budowla.

Nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem Gminy wskazującej, że dostawa "niezabudowanej" działki nr 227/4, dla której wydano decyzję o warunkach zabudowy, podlega opodatkowaniu stawką 23%, gdyż skoro na działce tej znajduje się parking, który stanowi budowlę w rozumieniu przepisów ustawy - Prawo budowlane, to jest to grunt zabudowany, przy czym zwolnienie od podatku dla budowli ma zastosowanie również do sprzedaży gruntu.

Końcowo należy jednak zaznaczyć, że jeżeli strony transakcji wybiorą opcję opodatkowania, przewidzianą w art. 43 ust. 10 ustawy, przy spełnieniu warunków określonych w tym przepisie, sprzedaż powyższa będzie opodatkowana stawką 23%.

Należy podkreślić, że analiza przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r. poz. 1409, z późn. zm.) nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy - Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym niniejszej interpretacji udzielono przy założeniu, że parking utwardzony stanowi budowlę w rozumieniu ww. ustawy - Prawo budowlane.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację - w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl