ITPP2/443-396/11/AD

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 10 czerwca 2011 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-396/11/AD

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2011 r. (data wpływu 16 marca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 6 czerwca 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności dostawy nieruchomości po zniesieniu współwłasności - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 6 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania czynności dostawy nieruchomości po zniesieniu współwłasności.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W styczniu 2011 r. wraz z żoną oraz drugim małżeństwem dokonał Pan zakupu niezabudowanej nieruchomości na współwłasność, po #189; części, do majątku prywatnego, w celu wybudowania domów mieszkalnych na potrzeby swoich rodzin. Nabyta działka ma powierzchnię 1,6104 ha. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego przeznaczona jest pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne. Każda z tych dwóch rodzin miała zamiar zmienić miejsce zamieszkanie przeprowadzając się z miasta do nowych domów na wsi, bądź traktować je jako letnie miejsca zamieszkania. Obecnie podejmowane są działania mające na celu wybór architekta, opracowanie projektów budowlanych oraz dokumentacji niezbędnych do uzyskania odpowiednich zezwoleń budowlanych. Nieruchomość nie była kupowana z zamiarem jej odsprzedaży z zyskiem. Zarówno Pan wraz z żoną, jak i drugie małżeństwo zamierzają znieść współwłasność poprzez podział nabytej nieruchomości na części równe posiadanym udziałom w jej całości. Nie wyklucza Pan, że w przyszłości dokona sprzedaży nieruchomości po dokonaniu zniesienia współwłasności. Prowadzi Pan działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej w zakresie świadczenia usług prawnych. Co do zasady nie zamierza Pan dzielić nieruchomości na mniejsze działki. Jednak nie wyklucza, że może podzielić nieruchomość na dwie duże działki o około 8.000 m 2, aby każdy ze współwłaścicieli mógł zbyć działkę nabytą w wyniku zniesienia współwłasności. Może się zdarzyć, że nie będzie Pan dokonywał żadnych czynności podziałowo-geodezyjnych i dokona zbycia aktualnie przysługującego udziału w całej nieruchomości. Podział nie będzie dokonywany w innych celach niż zniesienie współwłasności. Zbycie działki powstałej po zniesieniu współwłasności nastąpi w ramach jednej transakcji. Przedmiotowa nieruchomość nie jest wykorzystywana przez Pana do prowadzenia działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w tym działalności rolniczej w rozumieniu art. 2 pkt 15 ww. ustawy. Od momentu nabycia nic się nie działo z ww. nieruchomością. Nie wykonywał Pan, ani nie zamierza wykonywać, czynności zmierzających do przygotowania gruntu do sprzedaży, w tym m.in. uzbrojenia terenu. Około 2001 r. dokonał Pan zbycia lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, otrzymanego uprzednio w drodze dziedziczenia po dziadku, który stanowił majątek prywatny i osobisty. W 2007 r. żona dokonała zbycia lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość, otrzymanego w drodze dziedziczenia po babci, który stanowił majątek prywatny i osobisty. Nie posiada Pan innych nieruchomości, które mogłyby być przeznaczone do sprzedaży. Nie planuje sprzedaży nieruchomości.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku dokonania sprzedaży tej części nieruchomości jaka przypadnie Panu i żonie po zniesieniu współwłasności, za cenę wyższą niż cena nabycia, powstanie obowiązek opodatkowania tej transakcji podatkiem od towarów i usług w wysokości 23%.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie wystąpi obowiązek opodatkowania podatkiem od towarów i usług transakcji sprzedaży przedmiotowej nieruchomości, gdyż małżonkowie nie mają zamiaru dokonywania sprzedaży działek w sposób częstotliwy w celach handlowych. W momencie zakupu nie mieli zamiaru dalszej odsprzedaży ziemi w celach zarobkowych. Ewentualna przyszła sprzedaż wynikająca ze zmiany planów byłaby uzasadnionym ekonomicznie działaniem w celu ochrony interesów rodziny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust. 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Definicję towaru ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę w rozumieniu art. 7 ustawy podlega opodatkowaniu, ale tylko taka, która wykonana jest przez podmiot, który w związku z jej realizacją występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Pojęcia "podatnik" i "działalność gospodarcza", na potrzeby podatku od towarów i usług, zostały określone w art. 15 ust. 1 i ust. 2 tej ustawy. Podatnikami - wg zapisu ust. 1 tego artykułu - są osoby prawne, jednostki organizacyjne nie mające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza, zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma zatem na tyle uniwersalny charakter, że pozwala na objęcie pojęciem "podatnika" te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Według prawa unijnego, z mocy art. 9 ust. 1 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L 347/1, z późn. zm.), działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców i osób świadczących usługi włącznie z górnictwem, działalnością rolniczą i wykonywaniem wolnych zawodów. Za działalność gospodarczą uznaje się również wykorzystywanie, w sposób ciągły, własności dóbr materialnych lub niematerialnych do celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 cyt. Dyrektywy, państwa członkowskie mogą również uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie zawiera transakcje związane z działalnością gospodarczą w rozumieniu ww. art. 9 ust. 1, w szczególności (...) dostawy działek budowlanych. Przez działkę budowlaną rozumie się każdą działkę nieuzbrojoną lub uzbrojoną, uznaną za budowlaną przez państwa członkowskie.

Ze wskazanych regulacji wynika, że dostawa gruntów, co do zasady, jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług. W świetle zaś definicji zawartej w art. 15 ustawy, dla uznania określonych zachowań danego podmiotu za działalność gospodarczą istotne znaczenie ma ich zorganizowany charakter. Przy czym, taka działalność wystąpi również w przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Zatem dostawa towarów (w tym gruntów) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy, można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika.

Aby dostawę towarów (np. gruntów) uznać za działalność gospodarczą, należy wykazać, że w momencie jej realizacji podatnik miał zamiar dokonywać takie czynności wielokrotnie, a sprzedawane towary, czy usługi zostały nabyte w celu wykorzystania w działalności gospodarczej. Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług - w świetle powyższych przepisów - jest łączne spełnienie dwóch przesłanek: po pierwsze czynność winna być ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, po drugie - musi ona być zrealizowana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że osoba fizyczna nie prowadząca regularnej, czy zorganizowanej działalności gospodarczej, dokonująca jednorazowej lub okazjonalnych transakcji, nie występuje w charakterze podatnika od towarów i usług. Zatem jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku prywatnego (np. gruntu budowlanego), a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, to czynność taka nie oznacza prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Wyprzedaż majątku prywatnego przez osobę fizyczną, nawet jeżeli przybierze w określonym przedziale czasowym charakter częstotliwy, nie może być uznana za działalność handlową, czyniącą tenże podmiot podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z treści złożonego wniosku wynika, że prowadzi Pan działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, w zakresie świadczenia usług prawnych. W styczniu 2011 r. wraz z żoną oraz drugim małżeństwem dokonał zakupu niezabudowanej nieruchomości na współwłasność, po #189; części, do majątku prywatnego w celu wybudowania domów mieszkalnych na własne potrzeby. W miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego działka przeznaczona jest pod budownictwo mieszkaniowe jednorodzinne. Nie wyklucza Pan, że może zaistnieć potrzeba podziału nieruchomości na dwie duże działki o około 8.000 m 2, aby każdy ze współwłaścicieli mógł zbyć działkę nabytą w wyniku zniesienia współwłasności. Podział ten nie będzie dokonywany w innych celach niż zniesienie współwłasności. Zbycie nieruchomości nastąpi w ramach jednej transakcji. Od momentu nabycia do chwili obecnej nie prowadził Pan na tej nieruchomości działalności rolniczej i nie wykorzystywał jej do prowadzenia jakiejkolwiek innej działalności gospodarczej, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług. Nie wykonywał Pan, ani nie zamierza wykonywać czynności zmierzających do przygotowania gruntu do sprzedaży, w tym m.in. uzbrojenia terenu. Około 2001 r. dokonał Pan zbycia lokalu otrzymanego w drodze dziedziczenia. Nie planuje sprzedaży żadnych innych nieruchomości.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż pomimo, że grunty spełniają definicję towarów wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju, z okoliczności sprawy nie wynika, aby planując sprzedaż działki o przeznaczeniu budowlanym, po zniesieniu współwłasności, działał Pan w charakterze handlowca. Nie można stwierdzić, że nabył Pan grunt w celu dalszej odsprzedaży, czy w celach zarobkowych, ponieważ został zakupiony w celu wybudowania domu na potrzeby Pana rodziny. Przedmiotowy grunt nie jest i nigdy nie był związany z jakąkolwiek działalnością gospodarczą (w tym rolniczą). W konsekwencji sprzedając te działki skorzysta Pan z przysługującego prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania.

Reasumując, skoro przedmiotowy grunt, który nabył Pan na potrzeby prywatne, nigdy nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej, należy uznać, zgodnie z aktualnym orzecznictwem sądowo administracyjnym, że jego sprzedaż nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Podkreślić należy, iż niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, iż w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Ponadto, mając na uwadze fakt, że stroną wniosku o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w kwestii opodatkowania czynności dostawy nieruchomości po zniesieniu współwłasności jest Pan, należy stwierdzić, że niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości przez Pana żonę, która chcąc uzyskać interpretację indywidualną w ww. zakresie powinna wystąpić z odrębnym wnioskiem o jej udzielenie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, ul. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl