ITPP2/443-394/08/MD

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2008 r. (data wpływu 5 maja 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur otrzymanych przed ponowną rejestracją na potrzeby podatku od towarów i usług - jest prawidłowe.

W dniu 5 maja 2008 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur otrzymanych przed ponowną rejestracją na potrzeby podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 31 grudnia 2006 r. Wnioskodawca zakończył działalność gospodarczą (sprzedaż detaliczną odzieży), którą prowadził od kwietnia 1993 r. W związku z powyższym Wnioskodawca złożył wszystkie potrzebne dokumenty związane z zakończeniem działalności gospodarczej, oraz został wykreślony z rejestru podatników VAT.

W kwietniu 2007 r. Wnioskodawca rozpoczął świadczenie usługi najmu lokalu, będącego jego własnością. Pierwszy przychód z tego tytułu osiągnął w maju 2007 r., opodatkowując go zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Natomiast nie rozliczył w tym zakresie należności z tytułu podatku od towarów i usług, nie będąc świadomym przekroczenia łącznego obrotu z tytułu prowadzonej uprzednio działalności handlowej, obligującego do rozliczania podatku od towarów i usług również z tytułu najmu.

W lutym 2008 r. Wnioskodawca złożył w urzędzie skarbowym stosowne formularze oraz zapłacił podatek od towarów i usług wraz z odsetkami.

Jednocześnie Wnioskodawca dokonał obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących poniesione koszty utrzymania lokalu tj. z faktur za czynsz wystawianych przez spółdzielnię mieszkaniową oraz za olej opałowy używany do ogrzania wynajmowanego lokalu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, w sytuacji, gdy nie płacił podatku od towarów i usług w terminie.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że miał prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu kosztów utrzymania przedmiotowego lokalu, gdyż uregulował zaległość podatkową wraz z odsetkami, a niedopełnienie obowiązku podatkowego, jak podkreślił, wynikało z niewiedzy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7 suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy).

Co do zasady, w myśl ust. 10 pkt 1 powołanego artykułu, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego przysługuje w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę albo dokument celny z zastrzeżeniem pkt 2-4 oraz 11, 12, 16 i 18. Jeśli podatnik nie dokona obniżenia podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za następny okres rozliczeniowy (art. 86 ust. 11 ustawy).

Ponadto, jeżeli we wskazanych terminach podatnik nie dokona obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego to, stosownie do treści art. 86 ust. 13 ustawy, może obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego.

Generalną zasadą, na której opiera się konstrukcja i funkcjonowanie podatku od towarów i usług (jako krajowej odmiany podatku od wartości dodanej), jest zasada neutralności tego podatku. Wyraża się ona w umożliwieniu podatnikowi pomniejszenia podatku należnego o kwoty podatku zapłaconego (naliczonego) przy nabyciu towarów i usług związanych z jego działalnością gospodarczą. Należy jednak podkreślić, że to podstawowe prawo podatnika nie jest bezwarunkowe. Dyspozycja przepisu art. 86 ust. 1 ustawy wiąże prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z wykonywanymi przez podatnika czynnościami opodatkowanymi.

Na gruncie analizowanej sytuacji kluczowe jest zastrzeżenie, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje podatnikom w rozumieniu przepisu art. 15 ustawy, czyli osobom prawnym, jednostkom organizacyjnym niemającym osobowości prawnej oraz osobom fizycznym, wykonującym działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Przepis ten definiuje pojęcie podatnika w ujęciu materialnoprawnym, obiektywnym, uzależniając uzyskanie takiego statusu od faktycznego wykonywania działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Z kolei art. 88 ust. 4 ustawy, stanowiąc technicznoprawne dopełnienie art. 86, określa wymagany, ujmowany w sensie formalnym, status podatnika, który umożliwia faktyczną realizację prawa do odliczenia. W przepisie tym postanowiono bowiem, że obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków określonych w art. 86 ust. 20.

Zatem zasadnym jest przyjęcie, iż status podatnika zarejestrowanego, w kontekście uprzedniego powstania prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony, wymagany jest najpóźniej w momencie uprawnionego zamiaru realizacji przez podatnika tego prawa, poprzez wykazanie, przy jednoczesnym, ewentualnym, potrąceniu podatku naliczonego z należnym w deklaracji podatkowej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że odwołując się do definicji działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów z zakresu podatku od towarów i usług oraz kryteriów uzyskania materialnoprawnego statusu podatnika, Wnioskodawca wykonywał czynności podlegające opodatkowaniu w postaci najmu lokalu. W związku z powyższym Wnioskodawca został zobowiązany na mocy przepisów ustawy, uwzględniając obrót osiągnięty z wcześniej prowadzonej działalności handlowej, do rozliczenia podatku od towarów i usług z tego tytułu. Wnioskodawca rozliczenia tego dokonał, jednocześnie obniżając kwoty podatku należnego o podatek naliczony wynikający z zakupów związanych z prowadzoną działalnością, na podstawie faktur otrzymanych w okresie, w którym nie posiadał statusu zarejestrowanego czynnego podatnika VAT.

Postępowanie to, w świetle powołanych regulacji z zakresu podatki od towarów i usług należy uznać za uprawnione, bowiem jest bezpośrednim wyrazem realizacji zasady neutralności podatku dla podmiotów prowadzących działalność gospodarczą. Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony powstaje u wszystkich podatników, o ile wykażą, że określone zakupy związane były z bieżącym lub planowanym wykonywaniem czynności opodatkowanych, a warunek rejestracji (uzyskania formalnego statusu podatnika) jest niezbędny zasadniczo do skorzystania przez podatnika z prawa do obniżenia podatku należnego realizowanego poprzez złożenie deklaracji podatkowej.

Zatem, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny, wskazane regulacje z zakresu podatku od towarów i usług, wskazać należy, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony z tytułu przedmiotowych wydatków, o ile stanowiły one koszty uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym i nie zachodzą inne wyłączenia określone w art. 88 ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.