ITPP2/443-387/10/AP - Określenie miejsca świadczenia i opodatkowania podatkiem VAT usługi polegającej na udostępnieniu powierzchni placu na terenie zakładu na rzecz kontrahenta niemieckiego.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22 kwietnia 2010 r. (data wpływu 26 kwietnia 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania usługi polegającej na udostępnieniu powierzchni placu na terenie zakładu dla kontrahenta z Niemiec - jest prawidłowe.

W dniu 26 kwietnia 2010 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania usługi polegającej na udostępnieniu powierzchni placu na terenie zakładu dla kontrahenta z Niemiec.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Spółka prowadzi działalność produkcyjną i usługową (usługi cynkownicze) zgodnie z PKD 2851Z. Na podstawie zawartego porozumienia, udostępniła kontrahentowi z Niemiec, zarejestrowanemu jako podatnik VAT UE, powierzchnię placu na terenie zakładu znajdującego się w Polsce, z tego tytułu od lutego 2010 r. dokonuje obciążeń. Spółka wystawiła fakturę VAT ze stawką 22%. Kontrahent zakwestionował zasadność naliczenia podatku od towarów i usług twierdząc, że Spółka od 1 stycznia 2010 r. winna wystawić fakturę ze stawką 0%. Na wynajętym placu kontrahent złożył elementy oprzyrządowania części linii technologicznej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy usługa udostępnienia powierzchni placu na odkrytym terenie zakładu Spółki dla kontrahenta z zagranicy opodatkowana jest w Polsce.

Zdaniem Wnioskodawcy, powołującego treść art. 5 ust. 1 pkt 1, art. 28b ust. 1 oraz art. 28e ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, udostępniając część wydzielonego placu magazynowego na terenie zakładu kontrahentowi z Niemiec, Spółka winna opodatkować usługę stawką 22% i wykazać z deklaracji VAT-7 kwotę netto w poz. 29, a podatek w poz. 30. W opinii Spółki udostępnienie placu magazynowego należy uznać za usługę związaną z nieruchomością, a w konsekwencji miejsce ich świadczenia ustala się według miejsca położenia placu magazynowego, zgodnie art. 28e ustawy. Spółka wskazała, że w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania art. 28b ust. 1 ustawy. Nie ma także obowiązku umieszczania na fakturze NIP UE kontrahenta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem podlegają:

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług, istotnym dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług jest określenie miejsca świadczenia danej usługi. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy bowiem, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, czy też nie.

Zgodnie z zasadą ogólną zawartą w art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Zgodnie z art. 28e, miejscem świadczenia usług związanych z nieruchomościami, w tym usług świadczonych przez rzeczoznawców, pośredników w obrocie nieruchomościami, usług zakwaterowania w hotelach lub obiektach o podobnej funkcji, takich ja ośrodki wczasowe lub miejsca przeznaczone do użytku jako kempingi, użytkowania i używania nieruchomości oraz usług przygotowywania i koordynowania prac budowlanych, takich jak usługi architektów i nadzoru budowlanego, jest miejsce położenia nieruchomości.

Jak wynika z powyższej regulacji, ustawodawca szeroko potraktował usługi związane z nieruchomościami. Do zakresu tych usług zaliczył nie tylko usługi stricte dotyczące prac wykonywanych na nieruchomościach i obrotu nieruchomościami, ale także usługi, których wykonanie oparte jest na wykorzystaniu (używaniu i użytkowaniu) nieruchomości.

Według definicji zawartych w "Słowniku języka polskiego PWN", "użytkowanie" to uprawnienie do korzystania z cudzej rzeczy lub prawa i do pobierania z nich pożytków z obowiązkiem zachowania ich substancji. Natomiast słowo "używać" oznacza zastosować coś jako środek, narzędzie, zrobić z czegoś użytek.

W polskim systemie prawnym definicję nieruchomości określa ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93), regulując ją w art. 46 § 1, zgodnie z którym nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej, stanowiące odrębny przedmiot własności, jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Stosownie do art. 48 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Zgodnie z art. 41 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22% (...).

Stosownie do § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 listopada 2008 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 212, poz. 1337 z późn. zm.), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać co najmniej:

Według treści § 25 ust. 4 powyższego rozporządzenia, w przypadku świadczenia usług, o których mowa w art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy, faktura dokumentująca wykonanie tych czynności powinna zawierać numer, pod którym nabywca usługi jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, oraz informację, że zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi, lub odesłanie do odpowiedniego przepisu dyrektywy, na podstawie którego zobowiązanym do rozliczenia tego podatku jest nabywca usługi.

Z powołanego w powyższym przepisie art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy wynika, że dotyczy on usług, do których stosuje się art. 28b, świadczonych na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych na potrzeby podatku od wartości dodanej, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, innych niż zwolnionych od podatku od wartości dodanej lub opodatkowanych stawką 0%, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca.

Z przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Spółka udostępniła powierzchnię placu należącego do Jej zakładu znajdującego się na terytorium kraju, kontrahentowi z Niemiec, będącemu zarejestrowanym podatnikiem VAT UE. Kontrahent składuje na nim elementy metalowe oprzyrządowania części linii technologicznej. Obciążając kontrahenta Spółka wystawia faktury VAT z 22% podatkiem od towarów i usług.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy, a także uwzględniając wskazane definicje, należy stwierdzić, że w przedmiotowym przypadku ma miejsce świadczenie usług związanych z nieruchomościami (plac należący do Spółki stanowi nieruchomość). Stosownie do art. 28e ww. ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia, a tym samym opodatkowania takich usług, jest miejsce położenia nieruchomości, czyli - w niniejszej sprawie - terytorium kraju. Wobec powyższego, prawidłowe jest wystawianie przez Spółkę faktur VAT ze stawką obowiązującą w Polsce dla tego typu usług, tj. 22%, a także wykazywanie tych transakcji w deklaracjach VAT-7 w pozycjach właściwych dla świadczenia usług na terytorium kraju.

Uwzględniając treść przepisów powołanego wyżej rozporządzenia, należy również potwierdzić stanowisko Spółki, iż z uwagi na fakt, że w przedmiotowej sprawie nie ma zastosowania art. 28b ustawy, nie ma obowiązku umieszczania na fakturze NIP UE kontrahenta.

Interpretacja dotyczy przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego - w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, 87-100 Toruń, ul. Św. Jakuba 20.