ITPP2/443-385/08/AF

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 25 kwietnia 2008 r. (data wpływu 28 kwietnia 2008 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku 0% w eksporcie towarów - jest prawidłowe.

W dniu 28 kwietnia 2008 r. złożono wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zastosowania stawki podatku 0% w eksporcie towarów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca dokonuje eksportu pośredniego. W związku z tym, że dokumenty dotyczące wywozu nie dotarły do niego, wystąpił do właściwego naczelnika urzędu celnego z wnioskiem o wydanie potwierdzenia wywozu towaru poza obszar celny Wspólnoty. Naczelnik urzędu celnego wydał decyzję stwierdzającą, że towar objęty danym wywozem opuścił obszar Wspólnoty. Poza tym kontrahent potwierdził otrzymanie towaru.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie prawomocnej decyzji dotyczącej potwierdzenia wywozu towaru poza obszar celny Wspólnoty, określającej numery faktur, ich wartość i masę, można na podstawie art. 2 pkt 8 lit. b) i art. 41 ust. 4 i ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług zastosować stawkę podatku 0%.

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku decyzji wydanej przez naczelnika urzędu celnego, która stwierdza, że towar opuścił obszar celny Wspólnoty i zawiera dane pozwalające stwierdzić tożsamość tych towarów można zastosować stawkę podatku 0% na podstawie art. 2 pkt 8 lit. b), art. 41 ust. 4 i ust. 11 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega eksport towarów.

Przez eksport towarów rozumie się potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych wywóz towarów z terytorium kraju poza terytorium Wspólnoty w wykonaniu czynności określonych w art. 7 ust. 1 pkt 1-4, jeżeli wywóz jest dokonany przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju, lub na jego rzecz (art. 2 pkt 8 lit. b) ww. ustawy).

Stosownie do treści art. 41 ust. 1 cytowanej ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. W eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. a), stawka podatku wynosi 0% (ust. 4 ww. cytowanego artykułu). Zgodnie z art. 41 ust. 11 ustawy, przepisy ust. 4 i 5 stosuje się odpowiednio w eksporcie towarów, o którym mowa w art. 2 pkt 8 lit. b), jeżeli podatnik przed złożeniem deklaracji podatkowej za okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada kopię dokumentu, w którym urząd celny określony w przepisach celnych potwierdził wywóz tych towarów poza terytorium Wspólnoty. Z dokumentu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu. Przepis ust. 9 stosuje się odpowiednio. Zgodnie z nim otrzymanie przez podatnika dokumentu potwierdzającego wywóz towaru poza terytorium Wspólnoty w terminie późniejszym niż określony w ust. 7 upoważnia podatnika do dokonania korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres rozliczeniowy, w którym podatnik otrzymał ten dokument.

Wnioskodawca, będący eksporterem pośrednim, w opisie zaistniałego stanu faktycznego zaznaczył, że nie otrzymał od swojego kontrahenta dokumentów dotyczących przedmiotowego wywozu. Otrzymał natomiast decyzję wydaną przez naczelnika urzędu celnego stwierdzającą, że towar objęty wspomnianą procedurą wywozu opuścił obszar celny Wspólnoty.

Z przytoczonych przepisów wynika uwarunkowanie dla zastosowania w eksporcie towarów stawki podatku w wysokości 0% od posiadania kopii dokumentu, w którym urząd celny potwierdził wywozu towarów poza terytorium Wspólnoty. Należy jednak podkreślić, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie precyzują, w jakiej formie powinien być sporządzony taki dokument. W związku z tym należy odwołać się do przepisów prawa celnego.

Zgodnie z art. 205 ust. 1 rozporządzenia Komisji (EWG) Nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) Nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz. Urz. UE polskie wydanie specjalne, rozdz. 2, t. 6, s. 3 z późn. zm.) urzędowym wzorem zgłoszenia celnego towarów dokonywanego w formie pisemnej w ramach zwykłej procedury w celu objęcia ich procedurą celną jest jednolity dokument administracyjny (SAD). Zgodnie z art. 793 ust. 3 cytowanego rozporządzenia Komisji do obowiązków urzędu celnego wyprowadzenia należy upewnienie się, czy przedstawione towary są towarami zgłoszonymi oraz nadzorowanie i potwierdzenie ich fizycznego wyjścia przez poświadczenie odwrotnej strony karty 3 SAD. Wynika z tego, że dokumentem stanowiącym dowód dokonania eksportu towarów jest potwierdzona przez graniczny urząd celny Wspólnoty karta 3 SAD.

W sytuacji nieposiadania przez podatnika karty 3 SAD może on wystąpić z wnioskiem do właściwego naczelnika urzędu celnego, który na podstawie posiadanych dokumentów oraz zapisów ewidencyjnych może stwierdzić, że towar opuścił obszar celny Wspólnoty. Dokument ten może zastąpić brakującą kartę 3 SAD, albowiem - jak wynika z przepisów art. 194 § 1 i § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - dokumenty urzędowe sporządzone w formie określonej przepisami prawa przez powołane do tego organy władzy publicznej stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo stwierdzone. Zgodnie z art. 73 ust. 1 ustawy z dnia 19 marca 2004 r. - Prawo celne (Dz. U. Nr 68, poz. 622 z późn. zm.) do postępowania w sprawach celnych stosuje się odpowiednio przepisy art. 12 oraz działu IV ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, z uwzględnieniem zmian wynikających z przepisów prawa celnego. W związku powyższym w postępowaniu w sprawach celnych stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące wydawania decyzji.

Reasumując, stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma w opisanej sprawie prawo do zastosowania stawki podatku 0%, o ile przed złożeniem deklaracji podatkowej za dany okres rozliczeniowy, w którym dokonał dostawy towarów, posiada decyzję administracyjną stwierdzającą, że przedmiotowy towar opuścił obszar celny Wspólnoty. Z decyzji tej musi wynikać tożsamość towaru będącego przedmiotem dostawy i wywozu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.