ITPP2/443-379/13/AP

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 22 lipca 2013 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-379/13/AP

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2013 r. (data wpływu 22 kwietnia 2013 r.), uzupełnionym w dniach 8 i 15 lipca 2013 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

* sposobu dokumentowania usług udostępnienia wizerunku świadczonych na rzecz kontrahenta z Holandii - jest prawidłowe,

* momentu powstania obowiązku podatkowego - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 kwietnia 2013 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 8 i 15 lipca 2013 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu dokumentowania usług udostępnienia wizerunku świadczonych na rzecz kontrahenta z Holandii oraz momentu powstania obowiązku podatkowego.

W złożonym wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Jest Pan zawodnikiem trenującym lekkoatletykę i prowadzi działalność gospodarczą. Najczęściej świadczonymi usługami w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej jest udostępnianie Pana wizerunku przez firmy reklamujące swoją markę. Ponadto startuje Pan w różnego rodzaju imprezach sportowych zarówno w kraju, jak i poza jego granicami (częściej starty mają miejsce w innych krajach) skąd również uzyskuje dochody. W ramach swojej działalności gospodarczej jest czynnym podatnikiem VAT oraz zarejestrowanym podatnikiem VAT-UE. Z podatku rozlicza się kwartalnie.

Organizacją udziału w różnego rodzaju imprezach zajmuje się Pana menadżer - firma "G" z siedzibą w Holandii zarejestrowana dla potrzeb podatku od wartości dodanej. Firma ta jest nabywcą świadczonych przez Pana usług. Od niej, na podstawie wystawionych faktur VAT, otrzymuje wynagrodzenie, które przekazuje Panu po odliczeniu swojej prowizji. Podpisał Pan z nią umowę ramową określającą bardzo ogólne warunki współpracy: udzielenie pełnomocnictwa do reprezentacji oraz wysokość prowizji na poziomie 15% wygranych w zawodach oraz kwot jakie otrzymuje Pan za samo pojawienie się na zawodach. Pozostałe kwestie uzgadniane są na bieżąco różnymi kanałami komunikacji. W tej branży nie można spisać bardzo szczegółowej umowy, gdyż dopiero w trakcie roku na bieżąco są ustalane warunki udziału w poszczególnych imprezach sportowych oraz moment płatności. Dlatego zostało przyjęte, że rozliczenie powinno się odbywać na koniec każdego roku podatkowego po podsumowaniu Pana udziału w imprezach sportowych.

W związku z organizacją udziału w imprezach sportowych, firma "G" refunduje Panu lub zapewnia podróż i pobyt na miejscu imprezy sportowej. Ponadto uzyskuje Pan wynagrodzenie za sam przyjazd na imprezę sportową i udział, co jest uznawane jako wykorzystanie wizerunku, głównie imienia i nazwiska, gdyż aby impreza miała swoją rangę ważny jest udział znanych ludzi. Uzyskuje Pan również dochody za wygraną w imprezie sportowej, zajmując konkretne miejsce. Firma "G" załatwia także z organizatorami wszystkie kwestie finansowe, a po rozliczeniu się z nią organizatora, przekazuje informację o kwotach jakie są należne Panu. Rozliczenie imprez następuje na podstawie informacji uzyskanej od menadżera lub po wpływie pieniędzy na konto. Najczęściej jest to przełom roku podatkowego. Za 2012 r. pieniądze za udział w imprezach sportowych wpłynęły dopiero w lutym 2013 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

* Czy prawidłowe jest wystawianie menadżerowi faktury VAT unijnej bez podatku, z adnotacją, że podatek podlega rozliczeniu w kraju nabywcy, a więc w Holandii, gdzie mieści się jego siedziba, za usługę wykorzystania Pana wizerunku.

* Jak określić moment powstawania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z użyczaniem wizerunku, a więc promowaniem imprezy sportowej w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, dla firmy "G" należy wystawić fakturę VAT z informacją, że podatek jest rozliczany w kraju nabywcy.

Stwierdził Pan, że momentem powstania obowiązku podatkowego jest koniec roku, a więc 31 grudnia 2012 r., pomimo faktu, że pieniądze wpłynęły dopiero w lutym 2013 r. Wskazał, że niektóre imprezy sportowe muszą zostać rozliczone wcześniej, a więc faktura VAT zostaje wystawiona po informacji od menadżera, albo po wpłacie przez niego pieniędzy na konto.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego uznaje się za:

* prawidłowe - w zakresie sposobu dokumentowania usług udostępnienia wizerunku, świadczonych na rzecz kontrahenta z Holandii,

* nieprawidłowe - w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn.: Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

W przypadku świadczenia usług bardzo istotnym, dla prawidłowego rozliczenia podatku od towarów i usług, jest określenie miejsca ich świadczenia. Od poprawności określenia miejsca świadczenia zależy, czy dane świadczenie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Stosownie do art. 28b ust. 1 ustawy, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Dla celów określenia miejsca świadczenia usług, ustawodawca odrębnie zdefiniował pojęcie podatnika. Z art. 28a pkt 1 ustawy wynika, iż przez podatnika należy rozumieć:

a.

podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,

b.

osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej.

Artykuł 19 ust. 1 ustawy stanowi, że obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl ust. 4 tego artykułu, jeżeli dostawa towaru lub wykonanie usługi powinny być potwierdzone fakturą, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później jednak niż w 7. dniu, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.

Zgodnie z § 5 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 68, poz. 360 z późn. zm.), faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży powinna zawierać:

1.

datę jej wystawienia;

2.

kolejny numer, nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;

3.

imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;

4.

numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. a;

5.

numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany dla podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem ust. 2 pkt 11 lit. b;

6.

datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury; w przypadku sprzedaży o charakterze ciągłym podatnik może podać na fakturze miesiąc i rok dokonania sprzedaży;

7.

nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;

8.

miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;

9.

cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);

10.

kwoty wszelkich rabatów, w tym za wcześniejsze otrzymanie należności, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;

11.

wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);

12.

stawkę podatku;

13.

sumę wartości sprzedaży netto z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;

14.

kwotę podatku, od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;

15.

kwotę należności ogółem.

Według ust. 2 pkt 5 powyższego paragrafu, w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi, faktura powinna zawierać dodatkowo wyrazy "odwrotne obciążenie".

Na podstawie § 9 ust. 5 pkt 1 powyższego rozporządzenia, w przypadku świadczenia usług, dla których miejscem świadczenia jest miejsce określone w art. 28b ustawy na rzecz podatników podatku od wartości dodanej lub osób prawnych niebędących takimi podatnikami, zidentyfikowanych dla podatku od wartości dodanej lub obowiązanych do takiej identyfikacji, świadczonych na terytorium państwa członkowskiego innym niż terytorium kraju, dla których zobowiązanym do zapłaty podatku od wartości dodanej jest usługobiorca, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykonano usługę.

Ze złożonego wniosku wynika, że będąc zawodnikiem trenującym lekkoatletykę, prowadzi Pan działalność gospodarczą, w ramach której świadczy usługi udostępniania wizerunku. Ponadto startuje w różnego rodzaju imprezach sportowych zarówno w kraju, jak i poza jego granicami, skąd również uzyskuje dochody. Jest Pan czynnym podatnikiem VAT oraz zarejestrowanym podatnikiem VAT-UE. Z podatku rozlicza się kwartalnie.

Organizacją Pana udziału w różnego rodzaju imprezach zajmuje się menadżer - firma "G" z siedzibą w Holandii zarejestrowana dla potrzeb podatku od wartości dodanej. Jest ona nabywcą usług udostępniania wizerunku. Z firmą tą podpisał Pan umowę ramową udzielającą pełnomocnictwa do reprezentacji oraz wysokość prowizji na poziomie 15%. Pozostałe kwestie (warunki udziału w poszczególnych imprezach sportowych oraz moment płatności) uzgadniane są na bieżąco, gdyż wymaga tego specyfika tej branży. W umowie przyjęto, że rozliczenie powinno się odbywać na koniec każdego roku podatkowego, po podsumowaniu Pana udziału w imprezach sportowych. Za 2012 r. wynagrodzenie za udział w imprezach sportowych wpłynęło w lutym 2013 r. Firma "G" załatwia z organizatorami wszystkie kwestie finansowe.

Mając na uwadze powyższe oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, iż miejscem świadczenia i opodatkowania usług udostępnienia wizerunku świadczonych na rzecz firmy "G" (menadżera) - stosownie do treści art. 28b ust. 1 ustawy - jest terytorium kraju, w którym firma ta posiada siedzibę, czyli Holandia. Tym samym wystawiane faktury - jak słusznie Pan stwierdził - winny zawierać adnotację "odwrotne obciążenie".

Skoro w umowie zawartej z firmą "G" strony przyjęły, że rozliczenie następuje na koniec każdego roku podatkowego, należy rozumieć, że dzień 31 grudnia strony uznały za dzień wykonania przez Pana usługi na rzecz tej firmy. Wobec powyższego, mając na uwadze treść art. 19 ust. 4 ustawy w powiązaniu z § 9 ust. 5 pkt 1 powołanego wcześniej rozporządzenia, w świetle których obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury, nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykonano usługę, obowiązek podatkowy z tytułu usługi wykonanej w 2012 r. powstał - wbrew Pana stanowisku - nie na koniec roku (31 grudnia 2012 r.), ale z chwilą wystawienia faktury, nie później niż 15 stycznia 2013 r.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia, a w przypadku zdarzenia przyszłego - stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl