ITPP2/443-378b/10/RS

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2010 r. (data wpływu 23 kwietnia 2010 r.), uzupełnionym w dniu 21 czerwca 2010 r., (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania czynności estymacji kosztów produkcji świadczonych od dnia 1 stycznia 2010 r. - jest nieprawidłowe.

W dniu 23 kwietnia 2010 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 21 czerwca 2010 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie miejsca świadczenia i opodatkowania czynności estymacji kosztów produkcji świadczonych od dnia 1 stycznia 2010 r.

W przedmiotowym wniosku, oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka w związku z prowadzoną działalnością w zakresie produkcji drzwi i okien, świadczy usługi estymacji kosztów produkcji na rzecz podmiotów pozyskujących zamówienia od klientów oraz nabywających drzwi i okna. Kontrahenci są podatnikami nieposiadającymi siedziby, stałego miejsca zamieszkania, ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. Podmioty te są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług. Usługi estymacji wykonywane są przez pracowników wyspecjalizowanego działu (estymatorów). Spółka otrzymuje od usługobiorcy wynagrodzenie za świadczone usługi niezależnie od tego, czy transakcja sprzedaży okien i drzwi dojdzie do skutku, tj. czy potencjalny klient złoży zamówienie oraz niezależnie od wynagrodzenia płaconego za zakup tych produktów. Wynagrodzenie to nie jest zawarte w cenie sprzedawanych towarów. Otrzymywane od usługobiorcy zapytanie ofertowe zawiera specyfikację okien lub drzwi przedstawioną przez klienta, określając parametry tych towarów ze wskazaniem ich wymiarów, rysunków elewacji i planów budynku. Estymator wprowadza parametry każdego okna/drzwi do systemu informatycznego wykorzystywanego do przygotowania kosztorysu. Każdy produkt w systemie jest szczegółowo definiowany zgodnie z oczekiwaniami klienta, poprzez określenie np. układu okien, wymiarów, systemu otwierania, rodzaju klamek, itp. Zgromadzone w systemie dane określają każdy element okna lub drzwi w stopniu niezbędnym do ich wyprodukowania. Estymator wykonuje także obliczenia techniczne dotyczące właściwości fizycznych towaru o danej specyfikacji, np. czy rama wytrzyma określony napór powietrza. W przypadku okien lub drzwi odbiegających od standardowych produktów Spółki, pracownik ocenia możliwość ich wyprodukowania. Efektem pracy estymatora jest wycena kosztów produkcji, określenie marży oraz specyfikacja kosztów dodatkowych (np. transportu) a także przygotowanie listu do potencjalnego klienta zawierającego ostateczny kosztorys i specyfikację techniczną oferowanych produktów i informację dotyczącą braku możliwości wykonania określonych elementów zgodnie z oczekiwaniami klienta lub sugestie dotyczące rozwiązań alternatywnych. Końcowym rezultatem wykonania usług estymacji, przesyłanym usługobiorcy jest zatem:

* szczegółowy kosztorys produkcji towarów o parametrach wymaganych przez klienta (tzw. kwotacja),

* list ze specyfikacją, opisem proponowanych rozwiązań technicznych i innymi informacjami istotnymi dla kupującego.

#61485;

Spółka nie dokonuje montażu okien i drzwi nabywanych przez podmioty zagraniczne, które dokonują ich sprzedaży ostatecznym klientom. Montaż organizowany jest we własnym imieniu przez nabywcę lub ostatecznego klienta. Spółka nie posiada informacji dotyczących lokalizacji nieruchomości, w których montowane są wyprodukowane towary, jednak w żadnym przypadku nie są one położone w Polsce. Zgodnie z opinią klasyfikacyjną wydaną przez Główny Urząd Statystyczny, usługi estymacji kosztów produkcji, wykonywane na zlecenie, przez podmiot gospodarczy niebędący producentem określonych wyrobów, zostały zaklasyfikowanie według rozporządzenia Rady Ministrów z 18 marca 1997 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług do PKWiU 74.20.32-00.00 "Usługi projektowania technicznego fundamentów i konstrukcji w budynkach". Ponadto urząd odmówił klasyfikacji tych usług w przypadku, gdy są wykonywane przez Spółkę (producenta) uznając je za czynności wewnątrzzakładowe.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy usługi estymacji kosztów produkcji świadczone przez Spółkę na rzecz podatników nieposiadających siedziby, stałego miejsca zamieszkania, ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski, podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce w stanie prawnym obowiązującym od dnia 1 stycznia 2010 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione w opisie stanu faktycznego usługi estymacji kosztów produkcji świadczone przez Spółkę nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce. Po powołaniu treści art. 5 ust. 1, art. 8 ustawy o podatku od towarów i usług Spółka wskazała, że opodatkowaniu tym podatkiem podlegają tylko te czynności, których miejsce świadczenia znajduje się na terytorium Polski. Podniosła, że wykonywane przez nią usługi nie są objęte przepisami art. 28e-28n ustawy o podatku od towarów i usług. W szczególności, do przedmiotowych usług nie powinien mieć zastosowania art. 28e ww. ustawy, gdyż w opinii Spółki, usługi te nie są związane z nieruchomościami. Według Spółki jest zobowiązana stosować zasadę ogólną, która wyrażona jest w regulacjach art. 28b ust. 1 i 2 ustawy, których treść przytoczyła. Reasumując Spółka wskazała, że nabywcą świadczonych usług są podatnicy w rozumieniu art. 28a, nieposiadający siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium kraju, zatem miejscem świadczenia (opodatkowania) tych usług nie jest Polska. W konsekwencji, w opinii Spółki, usługi wykonane po dniu 1 stycznia 2010 r. nie podlegają opodatkowaniu w Polsce.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podlegają:

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na podstawie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy, miejscem dostawy towarów jest w przypadku towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy.

Stosownie do obowiązującego od dnia 1 stycznia 2010 r. art. 28b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Z kolei z treści ust. 2 powyższego artykułu wynika, że w przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba lub stałe miejsce zamieszkania, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności.

Dla celów określenia miejsca świadczenia usług, ustawodawca odrębnie zdefiniował pojęcie podatnika. Z art. 28a pkt 1 ustawy wynika, iż przez podatnika należy rozumieć:

Z przestawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka jest producentem drzwi i okien świadcząc również usługi estymacji kosztów produkcji na rzecz podmiotów, które pozyskują zamówienia od klientów oraz nabywają drzwi i okna. Kontrahenci ci są podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy o podatku od towarów i usług. Ponadto ww. podmioty nie posiadają siedziby, stałego miejsca zamieszkania ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski. Za świadczone usługi Spółka otrzymuje wynagrodzenie niezależnie od tego, czy transakcja sprzedaży okien i drzwi dojdzie do skutku oraz niezależnie od wynagrodzenia, które uzyska w przypadku sprzedaży swoich produktów. Wynagrodzenie to nie jest również zawarte w cenie sprzedawanych towarów. Otrzymane od usługobiorcy zapytanie ofertowe zawiera specyfikację okien lub drzwi, które określa parametry tych towarów ze wskazaniem ich wymiarów, rysunków elewacji i planów budynku. Rezultatem wykonania usług estymacji jest szczegółowy kosztorys produkcji towarów o parametrach wymaganych przez klienta (tzw. kwotacja) oraz list ze specyfikacją, opisem proponowanych rozwiązań technicznych i innymi informacjami istotnymi dla kupującego. Sprzedawane okna i drzwi nie są montowane przez Spółkę, a we własnym imieniu przez nabywcę lub ostatecznego klienta. Spółka w oparciu o opinię klasyfikacyjną wydaną przez Główny Urząd Statystyczny, klasyfikuje przedmiotowe usługi pod symbolem PKWiU 74.20.32-00.00 "Usługi projektowania technicznego fundamentów i konstrukcji w budynkach".

Biorąc pod uwagę powyższe regulacje prawne oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że w sytuacji kiedy Spółka świadczy usługi estymacji kosztów produkcji bez dalszej sprzedaży okien i drzwi na rzecz podatników w rozumieniu art. 28a ustawy, dla usług tych jako odrębnych czynności, znajdzie zastosowanie ogólna zasada wyrażona w art. 28b ustawy. Zatem od dnia 1 stycznia 2010 r. świadczenie ww. usług na rzecz kontrahentów zagranicznych, którzy nie posiadają siedziby, stałego miejsca zamieszkania, ani stałego miejsca prowadzenia działalności na terytorium Polski, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na terytorium kraju.

W tym miejscu należy zauważyć, że każde świadczenie musi być uznawane za odrębne i niezależne, natomiast jedno świadczenie z ekonomicznego punktu widzenia nie powinno być sztucznie dzielone, by nie zakłócić funkcjonowania systemu VAT. Pojedyncze świadczenie ma miejsce zwłaszcza wtedy, gdy jedną lub więcej jego części uznaje się za zasadnicze, podczas gdy inny lub inne elementy traktuje się jako pomocnicze, do których stosuje się te same zasady opodatkowania, co do świadczenia zasadniczego. Usługę należy uznać za usługę pomocniczą w stosunku do świadczenia zasadniczego, jeśli nie stanowi ona dla klienta celu samego w sobie, lecz jest środkiem w skutecznym wykorzystaniu świadczenia zasadniczego. Ważne jest, czy świadczenia są ze sobą ściśle powiązane w taki sposób, że samodzielnie nie przynoszą wymaganej praktycznej korzyści z punktu widzenia przeciętnego konsumenta. Nie ma znaczenia subiektywny punkt widzenia dostawcy lub odbiorcy świadczenia. W sytuacji, w której łącznie ma miejsce dostawa towarów i świadczenie usług, nie oznacza to, że dwa świadczenia nie powinny być zakwalifikowane jako jedno świadczenie złożone dla celów podatku od towarów i usług. Istnienie jednego świadczenia złożonego nie jest wykluczone z tego powodu, że do poszczególnych elementów wykazane są odrębnie ceny. Jeżeli dwa lub więcej niż dwa świadczenia (lub czynności) dokonane przez podatnika na rzecz konsumenta są tak ściśle związane, że obiektywnie tworzą w aspekcie gospodarczym jedną całość, której rozdzielenie miałoby sztuczny charakter, to wszystkie te świadczenia lub czynności stanowią jednolite świadczenie do celów stosowania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Jeżeli jednak w skład świadczonej usługi wchodzić będą czynności, które nie służą wyłącznie wykonaniu czynności głównej, zasadniczej, lecz mogą mieć również charakter samoistny, to wówczas nie ma podstaw dla traktowania ich jako elementu czynności kompleksowej.

Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że w przypadku, kiedy w wyniku wykonania estymacji kosztów produkcji okien lub drzwi nabywca dokona zakupu tych towarów, należy uznać, że jest to czynność pomocnicza bezpośrednio związana z dostawą towarów będącą świadczeniem głównym, dla którego miejsce świadczenia określa zasada wyrażona w art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy. W związku z powyższym czynność ta w ramach dokonanej sprzedaży towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce, tj. w miejscu, w którym rozpoczyna się wysyłka lub transport drzwi i okien.

Ponadto informuje się, że rozstrzygnięcia kwestii miejsca świadczenia i opodatkowania usług estymacji kosztów produkcji świadczonych do dnia 31 grudnia 2009 r., dokonano w interpretacji indywidualnej o numerze ITPP2/443-378a/10/RS.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.