ITPP2/443-376/11/EK

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. z 2005 r. Dz. U. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 marca 2011 r. (data wpływu 14 marca 2011 r.), uzupełnionego w dniach 13 i 30 maja 2011 r. (daty wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleń i kursów świadczonych przez placówkę objętą systemem oświaty - jest prawidłowe.

W dniu 14 marca 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniach 13 i 30 maja 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku usług szkoleń i kursów świadczonych przez placówkę objętą systemem oświaty.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniach, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka - podatnik VAT czynny - jest niepubliczną instytucją szkoleniową, zarejestrowaną w rejestrze prowadzonym przez Wojewódzki Urząd Pracy i posiada status niepublicznej placówki kształcenia ustawicznego w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. Nr 95, poz. 425 z późn. zm.), uzyskując zaświadczenie o wpisie do ewidencji niepublicznych placówek oświatowych z dnia 16 grudnia 2002. Zakres działania placówki określony w tym zaświadczeniu dotyczy kursów: zawodowych, języków obcych, przekwalifikowania bezrobotnych.

Spółka prowadzi działalność w zakresie organizacji i prowadzenia szkoleń zawodowych oraz podnoszących kwalifikacje na podstawie § 6 rozporządzenia Ministra Edukacji i Nauki z dnia 3 lutego 2006 r. w sprawie uzyskiwania i uzupełniania przez osoby dorosłe wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych w formach pozaszkolnych (Dz. U. Nr 31, poz. 216). Do końca 2010 r., w zakresie ww. działalności, korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Spółka organizuje - finansowane ze środków publicznych - szkolenia zawodowe (stolarz, handlowiec, sekretarka, opiekunka) dla bezrobotnych, na zlecenie instytucji publicznych (PUP, MOPS), jak również przeprowadza szkolenia dla pracowników tych instytucji, oraz szkolenia podnoszące kwalifikacje (prawne, radzenie sobie ze stresem, obsługa klienta, itp.). Jest również podwykonawcą dla niepublicznych podmiotów trzecich w zakresie organizacji szkoleń finansowanych w całości ze środków publicznych. Działając w oparciu o ustawę z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) oraz rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie placówek doskonalenia nauczycieli (Dz. U. Nr 200, poz. 1537), prowadzi działalność jako placówka doskonalenia nauczycieli, w ramach której przeprowadza kursy języka, posiadającego status języka regionalnego, uznawane przez Spółkę jako nauka języka obcego. Wszystkie prowadzone szkolenia, w tym prowadzone przez Spółkę kursy języka, mieszczą się w zakresie określonym zaświadczeniem, wydanym przez Prezydenta Miasta.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w sytuacjach, gdy:

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, w każdej ze wskazanych sytuacji korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z

ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, świadczeniem usług jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011 r. art. 146a pkt 1 ustawy, wprowadzonym art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), którego zdanie wstępne zostało zmienione przez art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz możliwość stosowania zwolnień podatkowych.

Z dniem 1 stycznia 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476). Przepisy nowelizacji uchylają załącznik nr 4 do ustawy, zawierający wykaz usług zwolnionych od podatku, który w pozycji 7 wymieniał jako zwolnione usługi w zakresie edukacji (ex 80), i przenoszą uregulowania dotyczące tej tematyki do treści ustawy. Zasadnicze znaczenie ma w przypadku tych usług dodanie do art. 43 ustawy punktów 26-29, regulujących zwolnienia od podatku działalności edukacyjnej.

Ponadto, przy określaniu zakresu zwolnień, które dotychczas były ujęte w załączniku nr 4 do ustawy, odstąpiono od ich identyfikacji przy pomocy klasyfikacji statystycznych, określając ich zakres z wykorzystaniem treści zapisów prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa sądów.

Zasadniczym powodem odejścia od stosowania klasyfikacji statystycznych przy określaniu zakresu zwolnień od podatku było zapewnienie pełniejszej implementacji przepisów unijnych, w szczególności Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347, str. 1 z późn. zm.).

W świetle art. 132 ust. 1 lit. i) ww. Dyrektywy 2006/112/WE Rady, zwolnione jest kształcenie dzieci lub młodzieży, kształcenie powszechne lub wyższe, kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie, których cele uznane są za podobne przez dane państwo członkowskie.

Cytowany przepis umiejscowiony został w rozdziale 2 tego aktu, zatytułowanym "Zwolnienia dotyczące określonych czynności wykonywanych w interesie publicznym", co oznacza, iż usługi szkoleniowe na gruncie Dyrektywy VAT podlegają zwolnieniu od podatku wyłącznie, gdy są wykonywane w interesie publicznym, tzn. wypełniają obowiązki, jakie ciążą na danym państwie wobec jego obywateli. W żadnym przepisie Dyrektywy nie została jednak wskazana definicja "interesu publicznego", nie zostały również określone podmioty, które mogą działać "w interesie publicznym". Oznacza to, że zarówno komercyjne przedsiębiorstwa jaki i niekomercyjne organizacje mogą prowadzić działalność z zakresu "interesu publicznego".

W tym kontekście wskazać należy - co wielokrotnie podkreślał Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej - że zakres zwolnień przewidzianych w Dyrektywie nie może być interpretowany w sposób rozszerzający. Czynności zwolnione zgodnie z Dyrektywą stanowią autonomiczne pojęcia prawa wspólnotowego, a ich ujednolicona interpretacja ma służyć unikaniu rozbieżności w stosowaniu systemu podatku od wartości dodanej w poszczególnych państwach członkowskich.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, stanowiącego implementację ww. art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE Rady zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

Należy wskazać, iż zakres powyższego zwolnienia adresowany jest m.in. do jednostek objętych systemem oświaty, realizujących usługi kształcenia, do których zalicza się również placówki niepubliczne, które uzyskały wpis do ewidencji prowadzonej przez jednostki samorządu terytorialnego, obowiązane do prowadzenia odpowiedniego typu placówek publicznych.

W myśl art. 2 pkt 3a) ustawy z dnia 17 września 1991 r. o systemie oświaty (tekst jedn. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.), system oświaty obejmuje: placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego, umożliwiające uzyskanie i uzupełnienie wiedzy ogólnej, umiejętności i kwalifikacji zawodowych.

Zgodnie z pkt 9 powyższego artykułu, system oświaty obejmuje: zakłady kształcenia i placówki doskonalenia nauczycieli.

Zgodnie z art. 82 wskazanej wyżej ustawy o systemie oświaty, osoby fizyczne i prawne mogą zakładać placówki niepubliczne po uzyskaniu wpisu do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego obowiązaną do prowadzenia odpowiedniego typu placówek publicznych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka (zarejestrowana jako czynny podatnik podatku od towarów i usług), jest niepubliczną instytucją szkoleniową, zarejestrowaną w rejestrze prowadzonym przez Wojewódzki Urząd Pracy. Uzyskując wpis do ewidencji niepublicznych placówek oświatowych (zaświadczenie z dnia 16 grudnia 2002 r.), zyskała status niepublicznej placówki kształcenia ustawicznego. Zakres działania placówki określony w tym zaświadczeniu obejmuje kursy: zawodowe, języków obcych, przekwalifikowania bezrobotnych.

Spółka prowadzi działalność w zakresie organizacji i prowadzenia szkoleń zawodowych oraz podnoszących kwalifikacje. Organizuje - finansowane ze środków publicznych - szkolenia zawodowe (stolarz, handlowiec, sekretarka, opiekunka) dla bezrobotnych, na zlecenie instytucji publicznych (PUP, MOPS), jak również przeprowadza szkolenia dla pracowników tych instytucji, oraz szkolenia podnoszące kwalifikacje (prawne, radzenie sobie ze stresem, obsługa klienta, itp.). Jest również podwykonawcą dla niepublicznych podmiotów trzecich w zakresie organizacji szkoleń finansowanych w całości ze środków publicznych. Ponadto prowadzi działalność jako placówka doskonalenia nauczycieli, w ramach której przeprowadza kursy języka. Wszystkie ww. szkolenia i kursy, prowadzone przez Spółkę, mieszczą się w zakresie określonym zaświadczeniem, wydanym przez Prezydenta Miasta.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że skoro Spółka jest jednostką objętą systemem oświaty, tym samym świadczone przez nią usługi kształcenia (szkolenia i kursy), korzystają ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a) znowelizowanej ustawy o podatku od towarów i usług, w zakresie, w jakim prowadzone są w ramach wpisu do ewidencji prowadzonej przez Prezydenta Miasta., uzyskanego w 2002 r.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.