ITPP2/443-372/08/AW

Pisma urzędowe
Status:  Nieoceniane

Pismo z dnia 18 lipca 2008 r. Izba Skarbowa w Bydgoszczy ITPP2/443-372/08/AW

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 21 kwietnia 2008 r. (data wpływu 24 kwietnia 2008 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 lipca 2008 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 kwietnia 2008 r. został złożony wniosek, uzupełniony pismem z dnia 11 lipca 2008 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania nieodpłatnego przekazania towarów.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca organizuje i przeprowadza liczne akcje promocyjne i sprzedaże premiowe. W związku z tymi działaniami przekazuje swoim klientom lub potencjalnym klientom nieodpłatnie następujące towary:

* gadżety reklamowe, tj. drobne upominki z logo firmy

,

* materiały informacyjne i reklamowe, np. stojaki, ulotki

,

* sprzęt gospodarstwa domowego, sprzęt AGD, RTV

,

* towary handlowe w jednostkach handlowych i niehandlowych

.

W każdym przypadku nieodpłatna dostawa ww. towarów ma związek z prowadzonym przez Spółkę przedsiębiorstwem.

Część towarów przekazywanych przez Spółkę stanowią drukowane materiały informacyjne lub reklamowe, prezenty o małej wartości lub próbki, o których mowa w art. 7 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług w powiązaniu z art. 7 ust. 4 i 7 tej ustawy. Pozostałe towary są przekazywane w ramach akcji promocyjnych i sprzedaży premiowych związanych z prowadzonym przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwem, np. sprzęt gospodarstwa domowego, sprzęt AGD i RTV.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy nieodpłatne przekazanie towarów, o których mowa powyżej, na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, iż przez dostawę towarów rozumie się przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, a także wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny - jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Przepis ten wskazuje na dwie przesłanki opodatkowania nieodpłatnych czynności:

* świadczenie na cele niezwiązane z prowadzeniem przedsiębiorstwa

,

* istnienie prawa do odliczenia podatku naliczonego

.

W opinii Spółki, oznacza to, że każde inne wydanie, niespełniające łącznie powyższych warunków, nie będzie opodatkowane. Mając powyższe na względzie, Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż wydanie towarów, o których mowa w stanie faktycznym, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie Spółka zachowuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie tych towarów. Na potwierdzenie powyższego Spółka powołała wyroki sądów wydane w ostatnim czasie w podobnych sprawach - wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 sierpnia 2007 r. (sygn. akt. III SA/Wa 984/07), wyrok WSA w Rzeszowie z 14 lutego 2008 r. (I SA/Rz 875/07), wyrok WSA we Wrocławiu z 3 kwietnia 2007 r. (I SA/Wr 152/07).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl postanowień art. 7 ust. 2 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa na cele inne niż związane z prowadzonym przez niego przedsiębiorstwem, w szczególności:

1.

przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia

,

2.

wszelkie inne przekazanie towarów bez wynagrodzenia, w szczególności darowizny

* jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

W oparciu o art. 7 ust. 3 powołanej ustawy, przepisu ust. 2 nie stosuje się do przekazywanych drukowanych materiałów reklamowych i informacyjnych, prezentów o małej wartości i próbek. Stosownie do treści art. 7 ust. 4, przez prezenty o małej wartości, o których mowa w ust. 3, rozumie się przekazanie przez podatnika jednej osobie towary:

1.

o łącznej wartości nie przekraczającej w roku podatkowym kwoty, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.), jeżeli podatnik prowadzi ewidencję pozwalającą na ustalenie tożsamości tych osób;

2.

których przekazania nie ujęto w ewidencji, o której mowa w pkt 1, jeżeli jednostkowa cena nabycia lub jednostkowy koszt wytworzenia przekazanego towaru nie przekracza 5 zł.

Natomiast przez próbkę, o której mowa w ust. 3, rozumie się niewielką ilość towaru reprezentującą określony rodzaj lub kategorię towarów, która zachowuje skład oraz wszystkie właściwości fizyczne, fizykochemiczne i chemiczne lub biologiczne towaru, przy czym ilość lub wartość przekazywanych (wręczanych) przez podatnika próbek nie wskazuje na działanie mające charakter handlowy (art. 7 ust. 7 ustawy).

Ustawodawca wyłączył z opodatkowania czynności, które generalnie są ściśle związane z prowadzonym przedsiębiorstwem - drukowane materiały reklamowe i informacyjne, próbki towarów, prezenty. Skoro art. 7 ust. 3 ustawy, zawiera wyłączenia czynności określonych w ust. 2 na cele związane z prowadzoną działalnością, to wynika z tego, że zamiarem ustawodawcy było zrównanie z dostawą czynności nieodpłatnego przekazania towarów bez wynagrodzenia na cele zarówno związane, jak i niezwiązane z prowadzonym przedsiębiorstwem. Przeciwne twierdzenie oznaczałoby, że ustawodawca w art. 7 ust. 3 wyłączył z opodatkowania czynności, które i tak nie podlegają opodatkowaniu.

Zatem opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega generalnie każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tego towaru, z wyjątkiem przekazania towaru stanowiącego drukowany materiał reklamowy i informacyjny bądź spełniającego warunki do uznania go za prezent o małej wartości lub próbkę. Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie tego towaru pozostaje neutralne podatkowo (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania).

Unormowanie zawarte w art. 7 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, nawiązuje do treści art. 5 ust. 6 obowiązującej do dnia 31 grudnia 2006 r. Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG), zgodnie z którym wykorzystanie przez podatnika dóbr tworzących część majątku jego przedsiębiorstwa do celów prywatnych jego lub jego pracowników, lub też nieodpłatne ich przekazanie, albo, ogólnie rzecz biorąc, użycie ich dla celów innych niż prowadzona przez niego działalność, jeśli podatek od wartości dodanej od powyższych dóbr lub ich części podlegałby w całości lub części odliczeniu, będzie traktowane jako dostawa za wynagrodzeniem. Postanowienie to nie obejmuje jednakże powyższych czynności zrealizowanych dla celów działalności przedsiębiorstwa, stanowiących prezenty o małej wartości i próbki.

Z regulacji tej wynika, że za dostawę towarów uważa się również wykorzystanie towarów stanowiących majątek przedsiębiorstwa:

* do celów prywatnych podatnika

,

* do celów prywatnych pracowników podatnika

,

* nieodpłatne ich zbycie

,

* użycie ich do celów innych niż prowadzona przez podatnika działalność

.

Jednak wskazane czynności tylko wówczas są uznawane za odpłatną dostawę towarów, jeśli podatnikowi przysługiwało przy ich nabyciu prawo do całkowitego lub częściowego odliczenia podatku naliczonego.

Z powyższego przepisu nie wynika zatem, aby warunkiem uznania nieodpłatnego przekazania towarów za dostawę było przeznaczenie ich na cele całkowicie nie związane z przedsiębiorstwem. Także nieodpłatne przekazanie (zbycie) towarów na cele wiążące się z prowadzoną działalnością gospodarczą będzie uznane za odpłatną dostawę towarów.

Zatem nieodpłatne przekazywanie przez Spółkę drukowanych materiałów informacyjnych i reklamowych, prezentów o małej wartości lub próbek nie stanowi dostawy towarów, w związku z czym czynność ta nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast przekazywanie - w ramach akcji promocyjnych i sprzedaży premiowych - towarów (sprzętu gospodarstwa domowego, sprzętu AGD i RTV), niespełniających przesłanek wynikających z art. 7 ust. 4 i 7 ustawy, stanowi dostawę towarów i podlega opodatkowaniu, o ile Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy ich nabyciu, w całości lub części.

Ponadto należy stwierdzić, iż powołane przez Wnioskodawcę orzeczenia sądów administracyjnych - wyrok WSA w Warszawie z dnia 17 sierpnia 2007 r. (sygn. akt. III SA/Wa 984/07), wyrok WSA w Rzeszowie z 14 lutego 2008 r. (I SA/Rz 875/07), wyrok WSA we Wrocławiu z 3 kwietnia 2007 r. (I SA/Wr 152/07) - są rozstrzygnięciami w konkretnych sprawach, osadzonych w określonych stanach faktycznych i tylko do nich się zawężają, w związku z tym nie mają mocy powszechnie obowiązującego prawa.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia.

Złożenie przez Wnioskodawcę fałszywego oświadczenia, że elementy stanu faktycznego objęte wnioskiem o wydanie interpretacji w dniu złożenia wniosku nie są przedmiotem toczącego się postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, postępowania kontrolnego organu kontroli skarbowej oraz że w tym zakresie sprawa nie została rozstrzygnięta co do jej istoty w decyzji lub postanowieniu organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej - powoduje, iż niniejsza interpretacja indywidualna nie wywołuje skutków prawnych (art. 14b § 4 Ordynacji podatkowej).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

Opublikowano: http://sip.mf.gov.pl